De correcte spelling is normaliter.
De correcte uitspraak van normaliter is [normaalieter], met de klemtoon op de a. Synoniemen zijn: normaal gesproken, meestal, gewoonlijk, volgens de norm, volgens de regel, als regel.
De juiste uitspraak is met de klemtoon op de a: normáliter; de e klinkt meestal als die in bed. De uitspraak 'normalíter' komt veel voor, omdat Nederlandstaligen geneigd zijn de klemtoon bij onbekende woorden op de op-een-na-laatste lettergreep te leggen.
De betekenis van normaliter is 'volgens de norm' (naar het Latijnse norma). Minder letterlijk kan het woord ook 'normaal gesproken' of 'meestal' betekenen.
ontleend via Frans normal 'gewoon, gemiddeld, volgens de regels' [1834; TLF], eerder al 'tot voorbeeld dienend' [1803; TLF], en ook 'loodrecht staand op' [1753; Rey], en 'regelmatig (van een werkwoord)' [ ca.
De correcte uitspraak van normaliter is [normaalieter], met de klemtoon op de a. Synoniemen van normaliter zijn: normaal gesproken, meestal, gewoonlijk, volgens de norm, volgens de regel, als regel.
thee 'aftreksel van bladeren' in 's morgens thee of koffij [1809; WNT]. Ontleend via Maleis teh 'aftreksel van zekere bladeren' aan Hokkien-Chinees tê. In de latere spelling thee met -h-, is wrsch. sprake van vergrieksing: theedrinken was aanvankelijk prestigieus (Van der Sijs 2005; 394).
Afwijkend van de norm.
gelimiteerd = gelimiteerd bijv. naamw. Uitspraak: [xəlimi`tert] waaraan grenzen zijn gesteld Voorbeelden: `vervoer van gelimiteerde hoeveelheden gevaarlijke stoffen`, `gelimiteerde bonussen overeenkomen`Synoniem:&n... limiteren = limiteren werkw.
Paprika kan op twee manieren worden uitgesproken: 'pappriekaa' en paaprikaa'. De 'paa'-uitstraak is gebruikelijker en is welbeschouwd iets logischer. Als je paprika in lettergrepen verdeelt, krijg je namelijk pa-pri-ka, de eerste a staat dus aan het einde van de lettergreep.
Zo horen we pedaal (als in 'gaspedaal') regelmatig uitgesproken als 'pendaal'. Een korte zoektocht op Google wijst uit dat zelfs fabrikanten en leveranciers dit aangrijpen om hun pedalen aan te prijzen als pendalen. Dus hierbij voor eens en voor altijd: het woord 'pendaal' bestaat niet. Hetzelfde geldt voor 'rontonde'.
' Het nadrukteken is altijd een streepje van linksonder naar rechtsboven. Om een woord of lettergreep te benadrukken, gebruik je het nadrukteken of klemtoonteken ( ´ ). Dat teken ziet er net zo uit als het accent aigu, het accent dat bijvoorbeeld op café staat.
Hoe weet je waar de klemtoon van een woord ligt? Duidelijke regels zijn er dus niet. Maar als je wilt weten waar de klemtoon van een woord ligt moet je proberen de nadruk in een woord steeds op een andere plek te leggen. Vaak hoor je dan wel of het goed klinkt of niet.
nadruk waarmee een woord of een woorddeel* wordt uitgesproken. Bij meerlettergrepige woorden krijgt één lettergreep de hoofdklemtoon. Bijvoorbeeld: in het woord ondoorgrondelijk zijn deze lettergrepen onbeklemtoond: on-door-gron- de- lijk.
criterium, gedragslijn, gedragsregel, graadmeter, maat, maatstaf, norma, normering, orde, regel, regelmaat, richtsnoer, schaal, standaard, toetssteen. als synoniem van een ander trefwoord: regel (zn) : canon, conventie, gebod, gebruik, gewoonte, norm, procedure, reglement, richtsnoer, verordening, voorschrift, wet.
De betekenis van normaal volgens het sociaal constructivisme
Deze filosofie stelt dat de interactie die mensen met hun omgeving hebben, alle kennis creëert. Het komt er dus eigenlijk op neer dat het idee van wat normaal is, opgebouwd wordt via onze relatie met onze omgeving.
De correcte spellingen zijn apotheek en apotheker, met th.
De medeklinker [t] schrijven we normaal gesproken als t, maar in heel wat leenwoorden van Grieks-Latijnse oorsprong schrijven we die als th. Bij twijfel kunt u het woord het best in een woordenboek opzoeken.
Begin 19e eeuw werd de roep om een eenvormige spelling sterker. In opdracht van de Nederlandse minister van onderwijs verscheen in 1804 de eerste officiële Nederlandse spelling van de hand van de Leidse predikant en hoogleraar Matthijs Siegenbeek (1774-1854).
eeuw * [honderd jaar] {oudnederlands ewa 901-1000, middelnederlands e(e)we, eeu [eeuwigheid]} oudhoogduits ewa, oudfries ewe [eeuwigheid], oudnoors æfi [leven, tijdperk], gotisch aiws [eeuwigheid], latijn aevum [tijdperk, eeuwigheid], grieks aiōn [levensduur, levenskracht], oudindisch āyus- [leven(sduur), lang leven]; ...
Wat is de juiste uitspraak van het woord notulen? Zowel 'nótulen', met de klemtoon op de eerste lettergreep, als 'notúlen', met de klemtoon op de tweede lettergreep, is goed. De 'klassieke' uitspraak is 'nótulen'.
In de standaardtaal is [kaataaloogus], met de klemtoon op de tweede lettergreep, de meest gangbare uitspraak van het woord catalogus. Ook bij de meervoudsvorm catalogi is dat de gangbare uitspraak: [kaataaloogie]. Daarnaast komt ook wel de uitspraak [kaataaloogus] voor, met de klemtoon op de derde lettergreep.