In Nederland worden deze woorden klein geschreven wanneer de voornaam of de voorletters voorafgaan: de heer Jan van den Berg en mevrouw M. de Vries, maar met een hoofdletter als voornaam of voorletters ontbreken: de heer Van den Berg en mevrouw De Vries.
Juist is: Geachte heer Van der Knaap, in dit geval met drie hoofdletters. Voor bijvoorbeeld Beste meneer Van der Knaap geldt hetzelfde. Geachte krijgt een hoofdletter, omdat de aanhef (een soort zin) hier begint. Voor Beste geldt hetzelfde.
Voorbeelden: meneer, mevrouw, de heer, drs., professor, dominee, etc. Schrijf dan het tussenvoegsel met een hoofdletter: de heer De Groot. Verkorte tussenvoegsels (die met een apostrof, zoals 't Hart) schrijf je te allen tijde met een kleine letter.
In Nederland worden woorden als de, der, in, op en van in achternamen klein geschreven als ze het eerste woord van de achternaam zijn en als de voornaam, voorletter of een ander deel van de achternaam er direct voor staat: Jan op de Beek, M. de Vries, Marie van der Ven-van Dijk, de heer Bos-van Casteren.
In de adressering en de aanhef van een formele brief of e-mail is heer het gebruikelijke woord. In de aanhef van minder formele brieven en e-mails wordt steeds meer de combinatie van beste met mijnheer of meneer gebruikt. Die vormen zijn niet aan te raden in formele brieven of e-mails.
Een man wordt in een formele brief of e-mail aangeschreven met heer. Als zijn naam niet bekend is, blijft die achterwege. De combinaties geachte mijnheer of geachte meneer worden bij voorkeur niet gebruikt in de aanhef van een formele brief of e-mail.
Meneer is een spreektaalvorm, en die past niet goed bij het formele geachte. In de aanhef 'Geachte mijnheer Jansen' passen geachte en mijnheer beter bij elkaar, maar ook deze aanhef is niet erg gebruikelijk.
Tegenwoordig beschouwen we de aanhef van een brief niet als onderdeel van de eerste zin, maar als afzonderlijk element van de brief. Volgens de huidige briefconventies beginnen we de eerste zin dan ook met een hoofdletter, ook al eindigt de aanhef op een komma: Geachte mevrouw Bussink, Hartelijk dank voor uw bericht.
Het is het gebruikelijkst om een streepje te zetten tussen die twee namen, zonder spaties eromheen: Bakker-Smit, Smit-Bakker, De Jong-Vlietstra, Van Dijk-de Vries. Het streepje is wettelijk niet verplicht: een spatie zou ook mogen. Wel maakt het streepje beter duidelijk dat de namen van twee personen gecombineerd zijn.
Het gebruik van namen volgens de APA-stijl: de basis
In de literatuurlijst begin je de bronvermelding doorgaans met de achternaam van de auteur, gevolgd door de initialen. Als je in de tekst naar de auteur verwijst, vermeld je alleen de achternaam. Vrolijks, Chimene. (2021).
Als u de naam en het geslacht van de geadresseerde weet, is de beste aanhef in een zakelijke brief of e-mail Geachte heer + de achternaam of Geachte mevrouw + de achternaam. Als u het geslacht niet weet, is onder meer Geachte heer of mevrouw + de achternaam gebruikelijk.
Als u de naam van de ontvanger niet kent, maar zeker weet dat het om een man gaat, gebruikt u Geachte heer. Als het om een vrouw gaat, gebruikt u Geachte mevrouw. Als een persoon in een bepaalde functie wordt aangesproken, zijn combinaties met Mijnheer de en Mevrouw de gebruikelijk, zonder het woord geachte.
De heer wordt als dhr. afgekort. Voor meneer en mijnheer wordt de afkorting m.
Als je iemand netjes wilt aanschrijven, in een mail of brief bijvoorbeeld, dan kan dat bij vrouwen altijd met mevrouw, en bij mannen met heer of meneer. Het woord heer hoort, zoals gezegd, nooit alleen te staan.
De aanspreekvorm meneer is meer spreektaal, en wordt derhalve in de schriftelijke communicatie niet of nauwelijks gebruikt. In de loop van de jaren 90 en iets daarna zijn vele alternatieve aanspreekvormen van burgers en ambtenaren in de correspondentie eveneens steeds meer in onbruik geraakt.
De keuze voor een dubbele achternaam is niet verplicht. Als ouders geen keuze maken, krijgt een kind de achternaam van de vader of duomoeder in het geval van een huwelijk of geregistreerd partnerschap. Bij ongehuwde of niet geregistreerde partners krijgt het kind automatisch de achternaam van de geboortemoeder.
De man was vaak de kostwinner en na het huwelijk was de vrouw toch een beetje het bezit van de man. (vandaar ook dat de vrouw ook vaak een andere achternaam krijgt na haar huwelijk. ) De kinderen die daarna kwamen kregen dan vaak ook de achternaam van de vader.
Sinds 1998 kunnen ouders hun kind de achternaam van de vader óf moeder geven. Deze keuze is mogelijk bij de geboorte, erkenning, adoptie en gerechtelijke vaststelling van het vaderschap. Als meerderjarige kunt u de naamskeuze herzien en alsnog kiezen voor de naam van de andere ouder.
Beste wordt gecombineerd met een voornaam of een ander zelfstandig naamwoord. In de praktijk wordt Beste vaak zelfstandig als aanhef gebruikt, maar niet iedereen wordt graag op die manier aangeschreven. Het is daarom aan te raden om Beste altijd te laten volgen door een voornaam of een ander zelfstandig naamwoord.
Voor een zakelijke brief gebruik je een passende aanspreking, zoals 'Geachte heer/mevrouw'. Je begint de eerste alinea met een hoofdletter en je begint nooit met 'ik'. In deze alinea geef je aan waarom je de brief schrijft. Hierna volgt de rest van je tekst.
Bovenaan de brief vermeldt u uw adres en dat van de geadresseerde, de datum en de aanhef. U sluit de brief af met uw naam en handtekening.
De meest gebruikelijke slotgroet is: Met vriendelijke groet(en). Te formeel is een slotgroet als: Hoogachtend, of Met hoogachting. Te informeel is een slotgroet als: Groetjes, of Hartelijks.
In een brief of een e-mail doe je dat meteen aan het begin met de aanhef. Met deze introducerende woorden begroet je de lezer. Dat kan op een formele manier met bijvoorbeeld Geachte of op een informele manier met bijvoorbeeld Beste.