Wantsen nemen ruim de tijd om te paren. Je kan ze lange tijd parend zien zitten op de planten en soms lopen ze ook verder, de partner achter zich aan sleurend. De pyjamawants zet geelachtige eitjes af aan de onderzijde van bladeren van de waardplant. Wantsen hebben symbiotische bacteriën in de darmkanalen.
Als een mannetje en vrouwtje elkaar gevonden hebben vindt de paring plaats, waarbij de wantsen met de achterlijven tegen elkaar gehecht zijn en zo een tijdje rondlopen.
Alle wantsen hebben een zuigsnuit waarmee ze hun prooi uitzuigen: planten, zaden, andere insecten, of parasitair op andere dieren. De meeste soorten wantsen leven van plantensappen, maar een aantal soorten jaagt actief op andere insecten.
Wanneer u de wantsen kwijt wilt kunt u ze het beste opzuigen met de stofzuiger. Daarna wel de stofzuigerzak vervangen. Vervolgens kunt u het beste in het voorjaar, wanneer de wantsen weer uitgevlogen zijn, buitenom langs de gevel van uw woning alle gaten en kieren afkitten waar wantsen door naar binnen kunnen komen.
Ze hebben een steeksnuit, maar de wants steekt niet en valt normaal gesproken ook geen mensen aan. Je kunt er ook niet ziek van worden. '
Bedwantsen leggen graag eitjes in de naden en zomen van matrassen. In bedden is er namelijk genoeg warmte en vocht aanwezig om de eitjes te doen ontwikkelen. Een eitje is wit van kleur en is één millimeter groot. De eitjes worden in groepjes gelegd, dus je ziet dan allerlei korreltjes bij elkaar liggen.
Was al uw kleding en beddengoed op ten minste 60 graden (of laat het stomen). Of leg uw spullen gedurende 1 week in de diepvries (bij -14 Cº) om de bedwantsen en eitjes te doden. Controleer tweedehands kleding, meubels en spullen op bedwantsen voordat u deze in uw huis haalt. Haal geen tweedehands matrassen in huis.
U wordt door bedwantsen gebeten als u ergens slaapt waar bedwantsen zijn. Omdat ze klein en plat zijn, kunnen ze zich goed verstoppen. Vooral in de naden en kieren van bedden en matrassen. Maar ook in kasten, achter schilderijen en achter behang.
Mythe 7: Bedwantsen kruipen over ons lichaam
Bedwantsen houden niet van warmte, Je krijgt ze dus met geen stok in je haar of op je huid, zoals luizen of teken. Ook in onze kleding vinden ze het te warm.
Op de plek van de beet ontstaat een klein rood bultje, net zoals bij een muggenbeet. Sommige mensen reageren heftiger op een insectenbeet dan andere. Ze krijgen grotere bultjes, roodheid op de huid rondom de beten en meer jeuk. Er kan ook een allergische reactie ontstaan, waardoor de huid er vlekkerig uit gaat zien.
Hoe meer bloed de bedwants zuigt, hoe roder hij wordt. Het lijfje is plat en ovaal van vorm. De bedwants heeft zes poten (net als elk ander insect). Een bedwants kan niet springen of vliegen, alleen kruipen.
De geur is erg intens en wordt door sommigen omschreven als afwasmiddel, maar dan met een bitterzoete ondertoon die de meeste mensen doet walgen. Bij jonge wantsen (nimfen) zitten die geurklieren op de rug, volwassen wantsen stinken aan de onderzijde van hun borststuk.
De bruingemarmerde schildwants (Halyomorpha halys) is in 2018 voor het eerst waargenomen in Limburg en inmiddels overal in het land te vinden. Deze wants kan aanzienlijke schade veroorzaken in de fruitteelt.
Alles dat zuur is, is in meer of mindere maten effectief om bedwantsen te bestrijden. De zuurgraad van 15% geconcentreerd schoonmaakazijn is daarmee sterk genoeg om het zenuwstelsel van bedwantsen verstoren. Daarnaast is de geconcentreerde azijn zuur genoeg om bedwantsen bij contact ermee te doden.
Ze kunnen wel flink stinken
Veel mensen zien de schildwants als een ongevraagde gast in huis, maar je hoeft er niet bang voor te zijn. 'Het is een onschuldig diertje, maar ze kunnen wel flink stinken', vertelt Aukema. 'Als ze zich in het nauw gedreven voelen scheiden ze een vloeistof af en dat ruikt niet fris.
Heb je last van bedwantsen in je slaapkamer? Strooi wat silicagel op je matras, rondom je bed en langs de muur. De bedwantsen lopen hier overheen, plakken aan het fijne materiaal vast en zijn niet in staat om het van zich af te schudden. Ze kunnen niet meer naar hun schuilplaats, drogen uit en gaan dood.
Het komt vaak voor dat er meerdere kleine bultjes op een rij zitten. Een bedwantsen beet is zodoende betrekkelijk makkelijk te onderscheiden van een muggenbeet. Hoe vaak een bedwants bijt verschilt per situatie. Indien het diertje niet verstoord wordt tijdens zijn beet, bijt hij mogelijk maar één of twee keer.
Vaak bevatten dit soort sprays permethrin en tetramethrin: dit zijn stoffen die inwerken op zenuwstelsels van insecten. Ofwel je spuit het goedje op de beestjes of je behandelt er zoveel mogelijk kieren en gaten in muren of vloeren mee.
Volwassen bedwantsen leven 6-12 maanden en kunnen ver-scheidene maanden tot wel een jaar zonder eten overleven. Onder optimale omstandigheden kan de bedwants in 6-8 weken geslachtsrijp zijn. Maar dit kan ook veel langer duren.
Bedwantsen verstoppen zich vaak in de naden van het matras, tussen de lattenbodem, achter het hoofdbord of in nachtkastjes. Kleine, donkere bloedvlekjes op de lakens en beddengoed - De bloedvlekjes op lakens, beddengoed en op andere plaatsen in of rondom het bed, kunnen een teken zijn van een bedwantsbesmetting.
Bedwantsen leggen na elke bloedmaaltijd ongeveer 10 eitjes en na twee weken komen hier nimfen, baby bedwantsen, uit. Na een aantal vervellingen zijn de nimfen na zes weken volwassen en geslachtsrijp. Door deze snelle manier van voortplanten, ontstaat er ook heel snel een bedwantsenplaag.
Iedereen kan bedwantsen krijgen. Bedwantsen kunnen zelfs voorkomen in de duurste en schoonste hotels. Dat er bedwantsen aanwezig zijn in uw huis, wil absoluut niet zeggen dat uw huis vies is. Als u bedwantsen heeft is het wel zeer verstandig om zo snel als mogelijk actie te ondernemen.
Goed stofzuigen helpt tegen bedwantsen
Stofzuig je slaapkamer heel goed. Bedwantsen zitten niet alleen in je bed, maar ook op vloeren en in stoffen bekleding. Doe dit een paar keer per week en doe dit grondig. Vergeet niet onder je bed te zuigen en sla de plinten niet over!
Bedwantsen zijn de vampiers onder de wantsen: ze leven van het bloed van mensen. Ze komen 's nachts tevoorschijn en steken hun zuigsnuit in een stukje onbedekte mensenhuid. Overdag verstoppen ze zich in moeilijk bereikbare plaatsen, zoals diepe kieren in een bed en spleten in de muur.