Zo zeggen diverse psychologen dat je kinderen onder vijf jaar beter niet kunt meenemen naar een uitvaart. De hele gang van zaken gaat volgens hen volstrekt over hun hoofden heen.
Betrek uw kind bij de uitvaart
Bereid uw kind voor op de uitvaart; vertel wat er komen gaat en beantwoord eventuele vragen van uw kind. Ook kunt u uw kind betrekken bij de voorbereiding van de uitvaart. Zo krijgt uw kind het gevoel 'erbij' te horen en merkt hij ook dat er aandacht is voor zijn verdriet en verlies.
Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Ik ben soms erg verdrietig, herken je dit? ' of vraag wat het kind wil doen op de verjaardag van de overleden ouder. ' 'Het is van belang dat je goed doseert en dat je verdrietige momenten afwisselt met fijne dingen.
Leg kort maar krachtig uit wat cremeren precies inhoudt. Wees daarin ook eerlijk en probeer de misschien pijnlijke of confronterende details niet weg te laten. De dood is onlosmakelijk verboden met het leven, iedereen gaat uiteindelijk dood. En als je dood bent, voelt jouw lichaam helemaal niets meer.
Soms zijn er in de cao aanvullende afspraken gemaakt over de verlofperiode tot de uitvaart en rouwverlof. Bij het overlijden van een familielid in de eerste graad (zoals een partner, ouder of kind) heb je recht op vier verlofdagen. Die gaan in van het overlijden tot en met de begrafenis of crematie.
Wat zijn de vijf fasen van rouw? De genoemde fasen van rouw; Ontkenning, (onderdrukte) woede, onderhandelen, depressie en aanvaarding. Zijn in 1969 beschreven door Elisabeth Kübler-Ross. Zij beschreef deze fasen toen ze werkzaam was als stervensbegeleider.
Maar het is zo onnatuurlijk dat zelfs de natuur er geen raad mee weet. Want hoe noem je een ouder die zijn of haar kind verloren heeft? Een kind dat zijn ouders verliest is een wees. Een man die zijn vrouw verliest een weduwnaar en een vrouw die haar man verliest een weduwe.
Een aai over zijn bol, een zoen op zijn voorhoofd, een knuffel of een paar lieve woorden: je kind troosten doe je vaak instinctief. Meestal zijn deze gebaren voldoende om je kleine te troosten. Laat je kind merken dat je met hem meeleeft.
Neem wat tijd voor jezelf om je gedachten over de dood van je grootmoeder te begrijpen. Schrijf ze op in een dagboek als je denkt dat dat helpt. Denk aan de goede herinneringen en hoe je leven door haar werd beïnvloed. Vraag anderen om verhalen te vertellen over haar lange en volledig leven.
De gevoelens die ouders ervaren zijn heel erg uiteenlopend. Van totale onmacht en verlies van zelfwaarde tot leegte en onveiligheid. Ook stelde de onderzoekster vast dat veel ouders met een gevoel van schuld kampen. Omdat ze in hun eigen ogen te weinig tijd met hun kind hebben doorgebracht bijvoorbeeld.
(datum)… overleed, na een bewogen leven vol strijd, mijn zuster… Bedroefd, maar met een gevoel van grote dankbaarheid dat wij haar zo lang mochten behouden, geven wij u kennis van het overlijden van onze moeder… Vreedzaam, vol liefde afscheid nemend van allen die hem omringden, is van ons heengegaan…
Door je verdriet te erkennen, het een kans te geven, komt er op een bepaald moment weer ruimte. Ruimte voor evenwicht, je omgeving en om de draad weer op te pakken. Je stelt je langzaam weer open, maakt tijd voor hobby's of vrienden. Ondanks het gemis heb je weer plezier in je leven.
Eerlijkheid en duidelijkheid. Een kind is gebaat bij eerlijkheid en duidelijkheid. Vertel het kind zo snel mogelijk dat de beslissing voor euthanasie is genomen en waar en wanneer het zal plaatsvinden. Reik hen vooraf, niet pas bij een crematie of begrafenis, informatie aan en geef gelegenheid om vragen te stellen.
Geef een knuffel, stuur een appje met een hartje, laat gewoon weten dat je er bent. Weet je niets te zeggen? Geef dat dan aan, want dat is ook niet zo gek.
Het blijkt dat jaarlijks ruim 6000 minderjarigen één of beide ouders verliest, blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Eind 2011 waren er 34.000 minderjarigen die één van hun ouders hebben verloren. 330 kinderen waren allebei hun ouders kwijt.
Hoe er wordt omgegaan met het verlies van een kindje, is een heel persoonlijke keuze. Volgende handvatten kunnen het rouwproces misschien ondersteunen: Rustig afscheid nemen kan door je kindje vast te houden, kleertjes aan te trekken, mee te nemen naar de kamer, een afscheidsritueel, …
1- Veel praten over het verlies is de beste manier om het te verwerken. Praten over het verlies is een van de vele manieren om om te gaan met het verlies. Je beperken tot praten is echter niet de meest effectieve manier van verliesverwerking.
Vaak komen er ook lichamelijke klachten bij, zoals vermoeidheid, concentratieproblemen, of slapeloosheid. Misschien kende je sommige gevoelens niet eens van jezelf, zoals angst, woede, somberheid, verlangen, eenzaamheid, vervreemding, lusteloosheid, schuld, of wanhoop.
Zo kun je verdriet voelen, maar ook boosheid, ongeloof of schuld. Daarnaast brengt rouwen ook vermoeidheid, lichamelijke pijn en bijvoorbeeld hoofdpijn met zich mee. Lichamelijke klachten door rouw zijn te verklaren door de schok die het plotselinge verlies bij je teweegbrengt.
Als iemand overlijdt, moet je dit melden aan de bank. Je kunt als nabestaande niet altijd zomaar de bankzaken regelen. Je moet eerst verschillende documenten opsturen om toegang te krijgen tot de rekening. Dit is vaak ook nodig als je de rekening bijvoorbeeld op 1 naam wilt zetten of wilt beëindigen.
Iemand kan zich bijvoorbeeld helemaal terugtrekken, opstandig zijn, zich volledig op het werk storten of veel drinken. Sommigen huilen niet, anderen juist heel veel. Het rouwproces is pas voltooid als alle vier de taken zijn voltooid. Hoe lang dat duurt staat niet vast.
Volgens het Nibud kost een gemiddelde uitvaart in Nederland €7.500. Er zijn veel mogelijkheden om een uitvaart vorm te geven. De kosten van een uitvaart zijn hoger of lager afhankelijk van uw persoonlijke wensen en liggen al gauw tussen de € 6.500 en de € 11.000. Maar ook bij een kleiner budget is er veel mogelijk.