Bij jongeren spelen sociale druk, sociale media, angst om er niet meer bij te horen en fomo (fear of missing out) spelen vaak een rol bij ontwikkelen van een burn-out. Een studenten burn-out is daarom geen onbekend fenomeen.
U krijgt een burn-out doordat u lange tijd te veel spanning (stress) heeft gehad. Het lukte u niet om met die spanning om te gaan. Spanning hoort bij het leven. Een beetje spanning is vaak prettig en maakt ons alert.
'Risicofactoren op het werk zijn een hoge werkdruk, te weinig herstel – bijvoorbeeld vanwege vaak overwerken – het hebben van weinig vrijheid in wat, hoe en wanneer je dingen op je werk doet en een tekort aan sociale steun – bijvoorbeeld een leidinggevende op wie je niet kunt rekenen of collega's die je niet ...
Een burn-out wordt vaak gelinkt aan werkstress. De constante werkdruk die je ervaart over een langere periode of de hoogopgelopen spanningen tussen jou en een collega, wordt je op een gegeven moment te veel. Je kan niet goed meer met de situatie overweg en beland in een negatieve spiraal.
Het lichaam herstelt vanzelf van een burn-out, mits je het niet teveel in de weg zit. Toch is dit makkelijker beweerd dan gepraktiseerd. Op het moment van omvallen wil je namelijk niks liever dan jezelf weer afstoffen en weer doorgaan.
Concentratie, prikkels en emoties
“Dan raakt de hippocampus overwerkt en stopt met het sturen van anti-stress-prikkels. Vanaf dat moment krijg jij het steeds moelijker. Het hersendeel dat jou normaal gezien helpt met concentreren, remmen van emoties en omgaan met prikkels van buiten, werkt dan niet meer goed.
Lichamelijk moe en uitgeput, hoofdpijn of andere ziekten en niet kunnen eten of slapen zijn typische symptomen zijn van een burn-out. Uitputting en verlies van motivatie zijn belangrijke tekenen dat een burn-out op de loer ligt.
Depressie is nog ingrijpender dan een burn-out. Een depressie heeft invloed op heel je leven en op jou als gehele persoon. Je ziet nergens nog de zin van in, je verliest alle interesse en je wilt je volledig terugtrekken. Een depressie kan helemaal losstaan van situaties die je eventueel stress bezorgen.
Soms is een dag rust al voldoende, andere keren moet je een paar dagen rust nemen. Gun jezelf dat ook. Daarna kun je het beste enkele weken wat rustiger aan doen.
De duur van burn-out herstel
In totaal ben je gemiddeld gezien dus al snel 12 tot 15 weken bezig met herstellen. Het is belangrijk om op te merken dat de totale hersteltijd van persoon tot persoon sterk kan verschillen. Van alle werkgerelateerde psychische klachten, is de herstelperiode voor burn-out het langst.
Hoe lang duurt het herstel van een burn-out? De herstelperiode verschilt per persoon. Vaak duurt het herstel ongeveer een jaar, maar je kan ook langer last houden van een burn-out.Zo kan het herstel ook een paar jaar duren.
Daarnaast blijken burn-out klachten vaker voor te komen bij zogenaamde gevoelsmensen. Dit zijn mensen die zich emotioneel betrokken voelen bij hun werkzaamheden, die graag zorg dragen voor anderen en een groot empathisch vermogen hebben (Schaufeli & Bakker, 2013).
Geef oprechte aandacht, neem de tijd om in gesprek te gaan en interesse te tonen hoe iemands leven er op dit moment uitziet en wat iemand bezig houdt. Bied rust en geduld, niets hoeft, geef de tijd die nodig is om een verhaal te vertellen, om na te denken om even uit te rusten.
Raadpleeg je huisarts bij symptomen van burn-out. Die zal je bevragen over je werkomstandigheden, je lichamelijke klachten en je gemoedstoestand.Op basis van je verhaal zal je huisarts je behandelen en/of verwijzen. De behandeling kan bestaan uit stressmanagement, medicatie of psychotherapie.
In het geval van overspannenheid zijn deze klachten vrijwel voortdurend aanwezig. Je ondervindt hevige spanningen maar werkt hiermee door. Wanneer je helemaal niet in staat bent om te werken door deze klachten en ook niet meer herstelt is het een burn-out. Je bent opgebrand, tot stilstand.
Gevoel niet meer competent te zijn. Een gespannen of opgejaagd gevoel hebben. Gevoeliger, emotioneler zijn. Je bijna nooit meer echt uitgerust voelen.
Een burn-out maar toch blijven werken zal je lichamelijke en geestelijke klachten alleen maar verergeren. De burn-out is een signaal voor je lichaam dat er iets niet goed is en je zult dit dan ook serieus moeten nemen.
Burn-out werd in de Geestelijke gezondheidszorg (GGZ) gezien als aanpassingsstoornis en 2012 hebben de zorgverzekeraars besloten de behandeling voor een aanpassingsstoornis niet meer te vergoeden.
De extreme vermoeidheid kan zo heftig zijn, dat je bijna letterlijk tot niets in staat bent en alles te veel is. Zelfs het kleinste huishoudelijke klusje of de trap op lopen lukt niet meer. Bij een burn-out is je batterij leeg en opladen duurt lang.
Wanneer je voor een lange tijd te maken hebt met situaties waarin je veel stress ervaart, kan dat zorgen voor overbelasting en uitputting. Dit kan leiden tot een burn-out. Weten of je last hebt van ongezonde stress? Of iemand een burn-out krijgt, hangt af van de persoon en van de situatie.
Als je normaal een comfortabel tempo van 6 minuten per kilometer aanhoudt, maar opeens een minuut langer nodig hebt, of wanneer 60% van het gewicht dat je normaal tilt aanvoelt alsof je een auto moet optillen, dan geeft je lichaam aan dat het rust nodig heeft.
Er is geen eenduidige oorzaak te vinden voor burn-out. Vaak is het een combinatie van werk, privé en persoonlijkheid. Wat we wel weten, is dat burn-out op zichzelf niet erfelijk bepaald is. Wat wel erfelijk bepaald is zijn de persoonskenmerken die ten grondslag kunnen liggen aan een burn-out.
“Depressie-, overmatige stress- en burn-out klachten lijken qua symptomen zodanig op elkaar dat het moeilijk is om zelf vast te stellen waar je nou precies last van hebt — je lichaam geeft namelijk in deze gevallen overeenkomstige signalen af.”