Een teken is een woord, gebaar, voorwerp of andersoortige betekenisdrager die verwijst naar een betekenis. De semiotiek, de wetenschap die tekens bestudeert, onderscheidt drie soorten tekens: de index, de icoon en het symbool.
Bij woorden die aan een andere taal zijn ontleend, mogen de accenttekens accent aigu (´), accent grave (`), accent circonflexe (^), en andere diakritische tekens zoals het trema (¨), de umlaut (¨) en de cedille (ç) ook bij hoofdletters worden gebruikt. De tekens geven aan hoe het woord uitgesproken moet worden.
Het &-teken is een ampersand. Dit woord spreek je uit als 'ampursant', met de klemtoon op de eerste óf laatste lettergreep. Ook de termen et-teken en en-teken komen voor. Het teken & is een gestileerde weergave van het Latijnse woord voor 'en': et.
betekent groter dan en noemen we het groter dan teken. < betekent kleinder dan en noemen we het kleiner dan teken.
Tegenwoordig markeert het een voetnoot, als de welbekende asterisk al gebruikt is voor een andere voetnoot.
Het symbool ∈ is te zien als een gestyleerde letter 'e', wat de eerste letter is van 'element'. Als a ∈A , dan zeggen we ook wel dat 'a tot A behoort'.
Unicode-tekens invoegen
Als u een Unicode-teken wilt invoegen, typt u de tekencode, drukt u op Alt en drukt u op X. Als u bijvoorbeeld een dollarteken ($) wilt typen, typt u 0024, drukt u op Alt en drukt u op X. Zie Unicode 10.0 Character Code Charts voor meer Unicode-tekencodes.
Selecteer de • uit het `Speciale tekens` venster. (alt⌥ + cmd⌘ + T) Bij MS-Word kan het via `Insert → Symbol → Advanced Symbol` of `Invoegen → Symbolen → Meer symbolen`.
Ñ ( /enje/ — Spaans: eñe) wordt in de Spaanse taal gebruikt voor een palatale n-klank. De combinatie nj, zoals in Spanje en signaal, is een redelijke benadering van de uitspraak. Het is in het Spaanse alfabet een aparte letter, gealfabetiseerd tussen N en O.
Leestekens zijn tekens die je bij het schrijven gebruikt om een tekst begrijpelijker te maken, bijvoorbeeld een punt of een komma. Als je iets vertelt, kun je met pauzes, intonatie of gebaren duidelijk maken wat je bedoelt. In geschreven taal doe je dit met punten, komma's, vraagtekens en andere leestekens.
Er zijn drie accenttekens: het accent aigu (´), het accent grave (`) en het accent circonflexe (^). Ze hebben de functie van uitspraakteken of klemtoonteken. Als uitspraaktekens worden het accent aigu (´), het accent grave (`) en het accent circonflexe (^) gebruikt.
Å (letter) - Wikipedia.
Het accent circonflexe, of kortweg de of het circonflexe of circumflex (Latijn: circumflexus, rond, gebogen), is een dakvormig diakritisch teken op een klinker of een medeklinker.
Alt is een toets op het toetsenbord van veel computers. Hij heeft als doel het geven van een alternatieve functie (vandaar de naam) aan andere toetsen. Wat dit precies is, hangt vaak af van het programma waarmee gewerkt wordt op het moment dat de Alt-toets ingedrukt wordt.
Een teken is een woord, gebaar, voorwerp of andersoortige betekenisdrager die verwijst naar een betekenis. De semiotiek, de wetenschap die tekens bestudeert, onderscheidt drie soorten tekens: de index, de icoon en het symbool.
"Ø", "ø" is een klinker en een letter die gebruikt wordt in het Deens, Faeröers en Noors en bestaat uit een O of o met een schuine streep. De uitspraak van de klinker is ongeveer als het Nederlandse "eu" (fonetisch symbool: [ø]) in het woord "reus".
AZERTY verwijst naar een systeem van indeling van toetsen op toetsenborden en typemachines, waarvan de eerste rij letters begint met de A, Z, E, R, T en Y, dit is hiermee de naam van deze toetsenbordindeling. Het is de meest gebruikelijke indeling in België en in Frankrijk.
Met de zogenaamde dode toetsen op het pc toetsenbord kunt u zo'n accent of trema direct toevoegen aan een letter. Dode toetsen zijn de toetsen met de tekens ~, " of ^. Voor de dode toets-methode moet wel de indeling van uw toetsenbord goed zijn ingesteld.
In de wiskunde een aanduiding voor een willekeurig element van een verzameling; d.w.z. de waarde/betekenis kan variëren (=veranderen).
De verzameling van natuurlijke getallen wordt aangeduid met het symbool N. De verzameling van gehele getallen wordt voorgesteld door symbool Z en bevat naast de natuurlijke getallen ook de gehele negatieve getallen.
Bij één x hoort maximaal één y.
De y−waarde die uit het machientje komt voor een bepaalde x−waarde, noemen we ook wel de functiewaarde van x of kortweg f ( x ) f(x) f(x). Omdat de y die uit het machientje komt afhangt van de x die we erin stopten, noemen we y ook wel de afhankelijke variabele.