Adem in door je neus, niet te diep. Laat hierbij je schouders laag en laat je buik naar voren komen. Adem rustig uit via je neus. Probeer rustig uit te ademen tot het moment dat het nog prettig aanvoelt.
Het komt meestal door angst en spanning. Probeer rustig te ademen: 3 seconden in en 6 seconden uit. Of ga iets doen als uw ademhaling in de war is, bijvoorbeeld kniebuigingen en praten met iemand. In een papieren of plastic zak ademen helpt niet.
Een verkeerde ademhaling is te herkennen aan de volgende punten: U ademt regelmatig door uw mond. U moet regelmatig zuchten en/of gapen. Soms voelt u zich duizelig of licht in het hoofd.
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Naast de acute vorm van hyperventilatie bestaat een chronische vorm. Deze is minder spectaculair en daardoor ook minder goed te herkennen. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten die constant aanwezig zijn. Dit is logisch, omdat deze mensen bijna de hele dag 'onbewust' hyperventileren.
Er bestaan geen medicijnen tegen hyperventilatie, wél tegen de angst. Het nadeel van deze middelen is echter dat ze het probleem niet oplossen en op den duur verslavend werken.
Daar waar tachypneu slaat op het aanhoudend te vlug en te oppervlakkig ademen tijdens de slaap, gaat acute hyperventilatie tijdens de slaap over plotse aanvallen of episodes van te vlugge, te intense en te diepe ademhaling (net zoals bij hyperventilatie overdag).
Mensen klagen over een scala van klachten die variëren van borstkas gerelateerde klachten (zoals kortademigheid, een benauwd strak gevoel op de borst, pijn en steken op de borst) tot hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen, krampen, buikpijn, angst en chronische vermoeidheid.
Leg je ene hand op je borst en de andere hand op je navel. Haal diep adem door de neus en zorg ervoor dat je de adem helemaal tot onderin de buik laat gaan. Kijk of het lukt om 6 tot 10 keer per minuut zo adem te halen gedurende 10 minuten. Doe deze oefening om te ontspannen bijvoorbeeld in bed als je niet kunt slapen.
Een aanval van hyperventilatie kan worden gevolgd door diarree, buikpijn, hoofdpijn, pijn in de rug of een grieperig gevoel. Acute hyperventilatie kan heel beangstigend zijn. De patiënt heeft het gevoel te stikken en kan duizelig worden, flauwvallen, misselijk worden en pijn krijgen op de borst of in de buik.
Een hyperventilatie-aanval duurt bijna nooit langer dan een half uur. Je kunt er daarom ook voor kiezen om te wachten tot de spanning vanzelf zakt en de gevoelens verdwijnen.
Je hebt bijvoorbeeld last van hoofdpijn en/of buikpijn, piekert veel en reageert prikkelbaar. Bekijk ook dit overzicht van alle stress symptomen. Dit zijn alarmbellen die je beter niet kunt negeren. Wanneer je de spanning (te veel) voelt opbouwen is het goed om actie te ondernemen zodat je weer ontspannen raakt.
Als je vaak last hebt van hyperventilatie, dan is het goed om naar je huisarts te gaan. Je huisarts kan onderzoeken of jouw klachten verband houden met bijvoorbeeld astma. Wordt er geen lichamelijke oorzaak gevonden? Dan is de kans groot dat de oorzaak ligt bij psychologische factoren.
U kunt uw kortademigheid verlichten door meer kussens onder uw hoofd te leggen. Als dit iedere nacht gebeurt, of als u meer kussens nodig hebt bij het slapen, kan dat een aanwijzing zijn dat het hartfalen erger wordt. Het is een serieuze zaak als u geregeld kortademig wakker wordt.
Je gaat automatisch sneller ademhalen en je hart gaat sneller kloppen. Daardoor adem je teveel koolzuur uit. Hierdoor ontstaan symptomen als duizeligheid, tintelingen, wazig zien, hartkloppingen en kan zelfs de ademhaling geremd worden, wat optreedt bij het flauwvallen.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Wat kun je aan chronische hyperventilatie doen? Voor het verhelpen van chronische hyperventilatie bestaat er Energy Control Therapie. Dit is een effectieve methode waarin je onder begeleiding van een gespecialiseerde therapeut aan de slag gaat met balanstraining en daarnaast ademhaling en ontspanningsoefeningen.
Om een acute aanval onder controle te krijgen, volstaat het om rustiger te ademen. Theoretisch kan dit door eerst diep uit te ademen, vervolgens drie tellen langzaam in te ademen en uiteindelijk zes tellen uit te ademen. Doe dit tot de klachten verdwenen zijn.
De test bestaat uit drie minuten diep en snel in- en uit ademen, gevolgd door een herstelfase van vijf minuten. Voor aanvang van de test wordt een klachtenscorelijst ingevuld. Tijdens de test wordt met behulp van ECG electrodes op de borst en rug de hartslag gemeten.