“In Nederland rouwen mensen gemiddeld 8,5 maand om hun hond of kat”, zegt zij. “Hoe sterker de band met het dier was, hoe langer het rouwproces duurt. Als zo'n dier overlijdt, is het alsof een deel van het gezin of van jezelf wegvalt.”
Hoe lang de rouw om een overleden hond, kat of ander huisdier duurt is niet precies te zeggen. Dat is voor iedereen anders. Maar gemiddeld rouwen wij ongeveer 8 à 8,5 maand om onze huisdieren. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het daarna helemaal afgelopen is.
Goed afscheid nemen is belangrijk
Vaak is het prettig om de hond in zijn/haar eigen mandje op een centrale plek in de woonkamer neer te zetten. Iedereen kan dan zelf, op zijn eigen moment en op zijn eigen manier afscheid nemen. Als volwassene bepaal je zelf hoe je afscheid wil nemen, dat is heel persoonlijk.
Het crematorium kan het dier bij de dierenarts ophalen of je kan het er zelf naartoe brengen. Als je wil, kan je bij de crematie aanwezig zijn. Voor sommige eigenaars is het belangrijk om de as van hun overleden huisdier achteraf mee te nemen of bezorgd te krijgen in een urne. Begraven is een andere mogelijkheid.
U zult ervaren dat het dier geen angst of pijn heeft. Vaak zijn dieren ook rustiger, als u in de directe nabijheid bent of het dier zelf vasthoudt. Vaak krijgt het dier eerst een injectie in een spier om het in een roes te brengen.
De dierenarts zorgt ervoor dat uw hond zo rustig mogelijk is. Hierna krijgt uw hond een injectie waardoor deze rustig wordt en langzaam in slaap valt. Bij een tweede injectie valt uw hond dieper in slaap, tot uiteindelijk het hart stopt met kloppen.
Hartproblemen. Hartaandoeningen zijn de grootste oorzaak van plotselinge dood bij honden. Bloedstolsels, abnormale hartritmes, cardiomyopathie kunnen allemaal plotselinge dood veroorzaken. Het is belangrijk om de hond routinematig door een dierenarts te laten controleren, zelfs als er geen tekenen van ziekte zijn.
Hoe verloopt het rouwproces van een hond? Ook je hond rouwt als één van zijn maatjes opeens wegvalt. Iedere hond rouwt anders, de één toont zichtbare symptomen van rouw terwijl de ander stilletjes zijn verdriet verwerkt. Het verschil van rouw hangt af van de onderlinge band en hoe lang de honden samen hebben geleefd.
Meestal wordt rouw langzaam minder. Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin.
Een huisdier rouwt ook bij het verlies van hun baasje of een van hun huisdierenvriendjes. Hoe een dier rouwt is afhankelijk van de aard van het beestje. Het ene dier wordt stil, lusteloos en zoekt een rustig plekje op. Het andere dier wordt juist wat agressiever: gaat krabben, bijten en blaffen.
Honden zijn perfect in staat zich dingen te herinneren, ook zonder dat we hen daarvoor belonen. Honden blijken dus over een episodisch geheugen te beschikken, net als de mens. Dat mag geen al te grote verrassing zijn. Al is dit de eerste keer dat een vorm van een episodisch geheugen bij een dier is aangetoond.
Nee, honden kunnen niet huilen. Honden en ook andere dieren hebben wel traanproductie en emoties, maar er is niet vastgesteld dat dit ook aan elkaar gekoppeld is. Oftewel: honden huilen niet zoals mensen. Mensen zijn voor zover bekend de enige wezens die huilen als gevolg van emoties.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
De hond komt niet meer uit zijn mand en doet geen moeite meer om je te begroeten. De kleinste aanraking kan in dit stadium al pijnlijk zijn. Dit uiten oude honden ook door te grommen of te blaffen. De hond eet en drinkt niet meer: wanneer jouw viervoeter weet dat hij gaat sterven, hebben ze vaak geen of weinig trek.
Helaas overlijden ook slechts weinig honden van ouderdom in hun slaap. Vaak zal men bij een oudere en langzaam aftakelende hond toch ergens een keuze maken wanneer men zijn trouwe kameraad op een gegeven moment moet laten inslapen.
Het 'juiste' moment bestaat in principe niet. Bij veel huisdieren is er een periode waarin inslapen een juiste manier van helpen is. Het is belangrijk dat we het moment van lijden voor zijn. De keuze kan het beste worden gemaakt als we spreken van een verminderde levenskwaliteit.
Hou wel rekening met lijkstijfheid. Deze zal binnen enkele uren na overlijden optreden. Wanneer je kort na het overlijden van het huisdier de pootjes wat meer onder het lichaam buigt, zal het te graven gat kleiner hoeven te zijn dan wanneer het dier volledig uitgestrekt ligt en zo stijf wordt.
Overzicht: Signalen die bij de hond op pijn kunnen wijzen
Verwijzen naar een pijnlijke plek: bijten, krabben, likken. Janken of agressie bij aanraken van een pijnlijke plek. Rusteloosheid. Veranderde houding.
De meeste dierenartsen zullen om ethische redenen nooit een gezonde hond laten inslapen, maar als uw hond veel pijn heeft of lijdt aan een dodelijke aandoening wordt euthanasie een bespreekbare optie. In een dergelijke situatie kunnen u of uw dierenarts euthanasie voorstellen om onnodig lijden te voorkomen.
Sommige dieren blijven voor een korte of lange periode bij de mens of mensen met wie ze geleefd hebben. En sowieso kan je zelf ook altijd een boodschap doorgeven: denk aan het dier en noem – hardop of in gedachte – zijn of haar naam. Dan heb je de aandacht en kan je je dier vertellen wat je wil vertellen.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.