Door schade aan de hersenen kunnen baby's problemen krijgen met bewegen, denken en horen. Sommige baby's zijn 3 weken na de geboorte nog geel. Vaak kan dat geen kwaad en verdwijnt de galkleurstof vanzelf, ook na 3 weken. Soms komt het door een afwijking of ziekte die zorgt voor te veel galkleurstof.
De gele kleur verdwijnt meestal na twee weken. Soms blijft een baby na drie weken nog geel. Dat kan worden veroorzaakt door moedermelk en is dan meestal onschuldig. In heel zeldzame gevallen kan er sprake zijn van een leverziekte.
Omdat er opeens nu een overvloed aan afvalstoffen ontstaat, kan de lever deze verwerking niet altijd bijhouden. De gele verkleuring, ook wel geelzucht genoemd is normaal gesproken binnen een week weer weg.
Soms ziet de baby nog een beetje geel, maar is het bilirubine voldoende onder de grens gedaald dat het niet schadelijk is. Bij kinderen die borstvoeding krijgen of afgekolfde moedermelk, blijft de gele kleur wat langer bestaan. Dit is niet erg. Meestal verdwijnt de gele kleur binnen drie weken.
Bij geelzucht is uw huid en uw oogwit geel. Geelzucht is geen ziekte, het is een verschijnsel door te veel galkleurstof in uw bloed. Bij alvleesklierkanker kan dat komen doordat de tumor de galbuis dichtdrukt.
Bij een leveraandoening worden vaak medicijnen en een leefstijlaanpassing geadviseerd (geen alcohol). In veel gevallen is echter geen behandeling nodig en zal geelzucht vanzelf wegtrekken.
Men spreekt van geelzucht bij een pasgeborene wanneer het oogbindvlies (wit van het oog) en de huid geel kleuren tijdens de eerste dagen na de geboorte. Het is geen ziekte op zich, maar het wijst erop dat er iets misloopt met de afvoer van het bilirubine dat zich opstapelt in de huid en het oogwit.
Door water bij te geven zal de baby minder goed aan de borst drinken of zijn flesje legen, de maag is immers al gevuld met water. Hierdoor zal de ontlasting minder vaak zijn en het bilirubine dus minder goed worden uitgescheiden.
Vroeger werd hepatitis A (een leverontsteking door infectie met het hepatitis A-virus) in de volksmond ook wel geelzucht genoemd. Volwassenen met deze vorm van hepatitis hadden namelijk vaak last van geelzucht. Geelzucht komt veel voor bij pasgeboren baby's. Dit is in verreweg de meeste gevallen onschuldig.
Eén van de processen die in de lever plaatsvinden, is de afbraak van hemoglobine (bloedkleurstof) uit rode bloedcellen. Hierbij ontstaat de afvalstof bilirubine. Dit bilirubine moet in de lever afgebroken en verlaat met de ontlasting het lichaam. Hiervoor krijgt ontlasting zijn bruine kleur.
Uw baby kan een gele kleur krijgen omdat zijn lever nog niet rijp genoeg is om alle afvalstoffen in het lichaam af te breken. Geelzucht bij baby's kan worden opgelost door de baby te behandelen met fototherapie. De baby wordt dan op een matras gelegd die blauw licht geeft.
De meeste baby's worden enkele dagen na de geboorte een beetje geel, ongeacht hun eigen huidskleur. Dit komt door de stof bilirubine en kan meestal geen kwaad. Als het bilirubinegehalte in het bloed te hoog dreigt te worden, zal de arts of verloskundige voorstellen uw baby te behandelen met fototherapie.
Hoelang uw kind onder de lamp moet hangt af van het verloop van het bilirubinegehalte in het bloed van uw kind. In de meeste gevallen is dit slechts enkele dagen. Daarbij wordt dagelijks bij uw kind een beetje bloed afgenomen om het bilirubine-gehalte te bepalen.
Het fysiologische bilirubinegehalte wordt zelden hoger dan 200 micromol/l. Pathologisch zijn in ieder geval: een < 24 uur na de geboorte ontstane icterus. totale serumconcentratie bilirubine (TSB) > 200 micromol/l.
De kans is groter als: De baby te vroeg geboren is. Dit komt doordat de lever onrijper is. De borstvoeding nog niet voldoende op gang is en de baby te weinig melk binnenkrijgt.
Wat betekent de uitslag? Een verhoging van de hoeveelheid totaal bilirubine wijst op problemen van de lever of een verstopping van de galwegen waardoor bilirubine niet kan worden uitgescheiden en opstapelt. Ook kan het passen bij een verhoogde afbraak van rode bloedcellen (hemolyse).
Duur van de fototherapie
Meestal duurt het één tot drie dagen. De baby wordt behandeld tot de waarde van het bilirubine in het bloed voldoende gedaald is. Hiervoor wordt iedere dag een beetje bloed van uw baby afgenomen. In zeldzame gevallen is het bilirubinegehalte zo hoog dat fototherapie alleen onvoldoende is.
Geelzucht is een gele verkleuring van de huid of van het oogwit. Bij geelzucht stijgt het bilirubine in het bloed (bilirubine is een afbraakproduct van rode bloedcellen). Meestal ontstaat het door leverziekten die gepaard gaan met beschadiging van de levercellen of het stukgaan van de rode bloedcellen.
Geelzucht zelf is niet besmettelijk, maar de ziektes of aandoeningen die geelzucht veroorzaken kunnen wel erg besmettelijk zijn. Een voorbeeld hiervan is een hepatitis A infectie. Bij een hepatitis A infectie ervaart u ook andere klachten, zoals griep, koorts, misselijkheid, vermoeidheid en een verminderde eetlust.
Bilirubine is giftig voor het lichaam en wordt afgebroken via de lever en uitgescheiden met de gal naar de darm. Een deel wordt direct via de ontlasting uitgescheiden en een deel wordt weer in het bloed opgenomen en gaat weer terug naar de lever of wordt via de urine uitgescheiden.
Witte plekjes in de mond van uw baby, meestal tegen de wangen, op de tong en het gehemelte. Soms: rode, ronde plekjes in de mond. Meestal heeft een baby met spruw nergens last van. Soms drinkt uw kind onrustig en laat vaak de tepel los.
De behandeling bestaat uit fototherapie. Hierbij ligt uw baby op een lichtmatras en/of onder blauwe lichtlampen die ervoor zorgen dat de gele kleurstof wordt afgebroken en weer het lichaam verlaat via de urine en ontlasting. Soms is het nodig om een infuus in te brengen.
Beter is het om in elk geval regelmatig te eten en te bewegen en vermijd stress. Gevaarlijk is de stijging van het bilirubine absoluut niet. Dieetmaatregelen zijn niet nodig. Overmatig gebruik van alcohol kan een negatieve invloed hebben.
Bij zo'n 'stille icterus' – de patiënt heeft geelzucht, maar géén pijn – is vaak sprake van een obstructie van de galwegen. Soms veroorzaakt door een pancreascarcinoom, maar mogelijk ook door galstenen of een goedaardige tumor.