Gaspen kan 30 seconden tot 1 minuut aanhouden, maar er zijn gevallen bekend waarbij het nog langer aanhield. Ook als een slachtoffer nog gaspt moet toch met reanimatie begonnen worden. Bij twijfel over wel of geen gasping begin je met reanimeren en onmiddellijk 112 (te laten) bellen.
Bij waarneming van gaspen zal direct een reanimatie gestart moeten worden. Schakel ook direct 112 in. Let op: een reanimatie bij een drenkeling is anders dan regulier. Start de reanimatie eerst met 5 beademingen om zuurstof toe te voeren.
Het wordt vaak beschreven als een schokkende, onregelmatige en/of luid snurkende ademhalingsbeweging. Ook kan iemand lijken te happen naar lucht als een vis op het droge. Al deze vormen worden vaak verward met een normale ademhaling.
Gasping of agonale ademhaling is een term voor een ineffectieve ademhaling die optreedt als een impuls van het lichaam, vlak na hartfalen zoals een hartaanval. Het wordt omschreven als een snuivende, gorgelende, happende en oppervlakkige ademhaling.
Een agonale ademhaling houdt gemiddeld 30 seconden tot 1 minuut aan. Iemand met een agonale ademhaling moet onmiddellijk gereanimeerd worden, bij voorkeur ondersteund door een AED. Agonale ademhaling is niet hetzelfde als, en niet gerelateerd aan doodsgereutel.
Agonale ademhaling, in het Engels gasping genoemd is een ineffectieve (of niet-normale) ademhaling die gezien wordt bij een slachtoffer met een circulatiestilstand en moet gezien worden als de afwezigheid van ademhaling en een teken van een circulatiestilstand.
Reageert niet op aanspreken en schudden aan de schouders. Hij is bewusteloos. Ziet grauw en bleek en kan een blauwe verkleuring hebben van onder meer de lippen, neus en oren. Ademt niet of niet normaal.
Wanneer mensen aan het sterven zijn is een stokkende ademhaling een teken dat de dood dichterbij komt. De ademhaling kan stil vallen en daarna weer met een diepe zucht op gang komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, dit kan soms oplopen tot wel 30 seconden.
Soms treedt in de laatste uren van het leven een luidruchtig reutelen op. Dit komt door slijm in de luchtwegen. De stervende is dan niet meer in staat het slijm op te hoesten. Het reutelen klinkt vervelend, maar de stervende heeft er zelf vaak weinig last van.
Denk aan het happen in een appel maar dan zonder tanden te gebruiken. Blaas gedurende 1 seconde gelijkmatig lucht in de longen van het slachtoffer. Kijk tijdens het inblazen of de borstkas iets omhoog komt. Haal je hoofd omhoog, hou de handen op de zelfde plek en kijk of de borstkas weer zakt.
1 jaar na de hartstilstand heeft ongeveer de helft nog last van vermoeidheidsklachten en ongeveer 30% heeft emotionele problemen. veel mensen kunnen na verloop van tijd hun werk weer hervatten. 1 jaar later is ruim 70% weer aan het werk, waarvan een deel wel minder uren werkt.
Zuurstof is een gas dat essentieel is voor ons bestaan. Zonder zuurstof kan ons lichaam niet functioneren. Een mens kan maar een paar minuten zonder zuurstof. Zuurstof is dus onontbeerlijk voor elke basisactiviteit in het lichaam, zoals het verbranden van voedsel en het 'werk' van spieren en hersenen.
Midden jaren '90 was de overleving 9 procent. Inmiddels is dit percentage gestegen tot bijna 25 procent. Meerdere factoren zijn van invloed op de overleving: het hoge percentage omstanders dat start met reanimatie voor de aankomst van de ambulance (in 75% van de gevallen)
Signalen en symptomen van plotselinge hartstilstand. Het eerste en vaak enige symptoom van plotselinge hartstilstand is bewustzijnsverlies (flauwvallen) als gevolg van een tekort van bloed naar de hersenen. Op dat moment is er ook geen hart- of polsslag te voelen.
De stabiele zijligging is een manier van liggen die de ademhaling ondersteund en er voor zorgt dat een patiënt niet kan stikken in braaksel, bloed of vocht in de mond.
De tijd tussen de ademteugen wordt steeds langer, soms wel tot een halve minuut en tenslotte is er de laatste adem, in veel gevallen niet meer dan een zuchtje na een (heel) lange stilte. Het gezicht ziet er ook bij deze stokkende ademhaling vaak heel rustig uit. Dit wordt Cheyne-Stokes ademhaling genoemd.
We spreken van een terminale fase als het vermoedelijke overlijden binnen 3 maanden plaats vindt. In de praktijk wordt deze term meestal gebruikt om de laatste 6 weken van iemands leven aan te duiden. Afhankelijk van de verschillende symptomen is deze inschatting makkelijker of moeilijker te maken.
In dit verband is het belangrijk om te beseffen dat het uitdrogingsproces bij versterven niet lijdensvol is. Integendeel. Een patiënt die geleidelijk uitdroogt heeft in het algemeen weinig klachten.
Minder goed kunnen horen of zien
Gehoor en zicht nemen af. Toch kunnen veel stervenden nog heel lang horen dat er iets tegen hen gezegd wordt. Iets terugzeggen is moeilijker. Een kleine handbeweging of een beweging in het gezicht lukt vaak nog wel.
Met een hartaanval kunt u ernstige pijn op de borst of andere symptomen voelen. U blijft meestal wakker en kunt om hulp roepen. Bij SCD daarentegen zijn er geen tekenen dat er iets gaat gebeuren - u verliest plotseling het bewustzijn en kunt niet om hulp roepen. Het kan gebeuren als u wakker bent of als u slaapt.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Beadem 2 keer
Adem normaal in en adem in 1 seconde gelijkmatig uit in de mond van het slachtoffer. Kijk daarbij uit je ooghoek of de borstkas van het slachtoffer omhoog komt. Onderbreek de borstcompressies hiervoor nooit meer dan 10 seconden.