Een crisisopname duurt maximaal 14 aaneengesloten dagen. Tijdens uw verblijf bekijken we samen met u of en welke vervolgzorg er nodig en mogelijk is.
Een crisisopname kan een aantal uren tot een paar weken duren. Crisisopname kan zowel gedwongen als vrijwillig zijn.
De huisarts zal de situatie inschatten en beoordelen of crisisopvang noodzakelijk is. Bij een crisisopname kun je geen voorkeur aangeven voor een locatie. Je naaste wordt opgevangen in de dichtstbijzijnde instelling waar op dat moment plaats is. Crisisopvang is altijd tijdelijk en mag maximaal zes weken duren.
Crisisopvang duurt gemiddeld 4 weken, daarna kan het 2 keer met 2 weken verlengd worden. Echter, dit is per situatie verschillend, het kan ook korter of langer zijn. Het kan zijn dat de crisisopvang wordt omgezet naar regulier verblijf in de vorm van beschermd wonen, begeleid wonen of ambulant begeleid wonen.
Wat gebeurt er na de crisisopvang? Als je na de crisisopvang terug naar huis kunt of een andere veilige plek hebt om heen te gaan, krijg je daar nog begeleiding van een maatschappelijk werker. Dit noemen we ambulante begeleiding.
Er is sprake van een psychische crisis, wanneer iemand in een situatie van ernstige psychische nood verkeert en de omgeving (nog) geen passende ondersteuning heeft weten te bieden. In de crisis gaan er ongewild veel dingen mis, of ze dreigen mis te gaan.
Een crisissituatie kan door verschillende factoren uitgelokt worden: verlies van werk, eenzaamheid, dreigende uithuiszetting, schulden, scheiding, overlijden, ziekte, aanhoudende stress, afhankelijk zijn van anderen, pessimistische verwachtingen naar de toekomst toe, afhankelijk van alcohol, medicatie of drugs, ….
Heeft u geen huis of dreigt u dakloos te worden? Dan kunt u terecht bij de maatschappelijke opvang voor een tijdelijke verblijfplek. Deze opvang biedt ook zorg, begeleiding en praktische hulp.
Je bent echter wel verplicht om hieraan mee te werken. Als je dit niet doet, kan de gezinsvoogd van Jeugdzorg een brief sturen met een aanwijzing die jou verplicht om mee te werken. Indien de zorgen zeer ernstig zijn, kan een kind door de rechter uit huis geplaatst worden.
Wie opgenomen wordt, verblijft dag en nacht op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis (PAAZ) of in een kliniek. Dat kan een universiteitskliniek zijn of een ggz-instelling. De duur van een opname kan verschillen, variërend van enkele weken tot een jaar, met veel variaties daar tussenin.
Een opname voor de behandeling van een ernstige depressie duurt gemiddeld 16 weken.
Wanneer kan je de crisisdienst bellen? Je kan de ggz crisisdienst bellen als iemand acuut gevaarlijk is voor zichzelf en/of de omgeving. Denk bijvoorbeeld aan agressie of verwardheid. Je kan zelf de crisisdienst bellen, maar ook je naasten of je huisarts kunnen aan de bel trekken.
De crisismaatregel duurt maximaal drie dagen, maar kan aansluitend verlengd worden.
Als uw familielid of zijn vertegenwoordiger duidelijk geen opname wil, is er verzet. Het CIZ kan dan geen besluit tot opname en verblijf geven. Wij vragen in dat geval aan de rechter om een beslissing te nemen. We hebben dan een medische verklaring nodig van een onafhankelijke arts.
Uit huis zetten kan niet zomaar
En wil uw verhuurder u uit huis zetten? Dan moet dit via de rechter. De rechter beslist of uw huis ontruimd mag worden. Moet u voor de rechter verschijnen, schakel dan juridische hulp in.
Heb je plannen om alleen te wonen en wil je daar hulp bij? Vraag na hoe het OCMW je kan ondersteunen. Dat kan een leefloon zijn, als het OCMW dat goedkeurt.
Zolang er geen beslag wordt gelegd op een deel van de uitkering, krijgen daklozen 710 euro per maand. Een 'normale' uitkering bedraagt 904 euro. Van die tweehonderd euro extra moeten alle vaste lasten betaald worden.
Er zijn grosso modo vijf soorten crises: rampen, ordeverstoringen, terrorisme, internationale of regionale conflicten en bedrijfscrises. Op het moment dat een bedrijf of organisatie met een calamiteit te maken krijgt, moet het goed voorbereid zijn.
Hulp is 24 uur per dag mogelijk. De huisarts belt zo nodig de crisisdienst die u komt helpen. U kunt ook een telefonische hulplijn bellen, bijvoorbeeld 113 of gratis 0800 0113 als u aan zelfdoding denkt.
Kenmerken van een crisis: – Het gebeurde valt buiten het reguliere proces. – Er is een grote kans op publiciteit. – Er wordt grote druk gevoeld. – Er is sprake van incomplete en tegenstrijdige informatie.
Wanneer u geen passende geestelijke gezondheidszorg vindt, kunt u daarbij hulp krijgen. Bijvoorbeeld van de huisarts, zorgverzekeraar of Het Juiste Loket. Lukt dat ook niet, dan kan het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport helpen.
Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet. Iemand kan ook verplicht worden om regelmatig naar een instelling terug te komen.
Ernstige Psychiatrische Aandoeningen (EPA)
Deze ziekten worden gekenmerkt door moeilijke periodes, lichamelijke en geestelijke pijn. Deze mensen hebben veel problemen in het dagelijks leven, zoals moeite met werk, relaties, soms ook met persoonlijke hygiene.