Feitelijk is de enige mogelijkheid die je hebt om oudervervreemding aan te tonen, door een dossier op te bouwen van onwil of inactie van de andere ouder om het contact tussen je kind en jou te bevorderen.
Ouderverstoting kenmerken
Het saboteren van afgesproken/opgelegde omgang. Kinderen regelmatig weghouden tijdens omgangsmomenten. Valse beschuldigingen uiten over de andere ouder. De kinderen volledig willen controleren.
U kan aangifte doen als sprake is van een strafbaar feit. Als een ouder een kind bewust onttrekt aan het gezag van de andere ouder, dan is dat een strafbaar feit volgens artikel 279 van het Wetboek van Strafrecht. Om een melding of aangifte te doen kunt u bellen met 0900-8844.
Vanwege de belangen van de andere ouder, maar zeker ook vanwege de belangen van het kind die voorop moeten worden gesteld. Het verliezen van contact kan traumatische effecten hebben. Het onttrekken aan het ouderlijk gezag is reeds strafbaar volgens artikel 279 van het wetboek van strafrecht.
Ouderverstoting is een ernstige vorm van emotionele en psychische mishandeling, waarbij het kind zodanig gemanipuleerd en gehersenspoeld wordt door een ouder, dat het kind het gezag en de rol van de andere ouder niet meer accepteert. Het kind kan dan niet meer loyaal zijn aan die ouder.
Ontheffing van een ouder uit de ouderlijke macht kan uitgesproken worden op verzoek van de Raad voor de Kinderbescherming en het Openbaar Ministerie. Een ontheffing kan zowel vrijwillig als gedwongen zijn. Bij vrijwillige ontheffing stemt de ouder in met de maatregel.
Wanneer een zaak voor de rechter komt waarbij oudervervreemding, ouderverstoting, ouderonthechting of ouderafwijzing wordt gesteld, dan laat de rechter meestal de Raad voor de Kinderbescherming onderzoek doen.
Als een ouder negatief gedrag vertoont dat bijvoorbeeld gevaarlijk kan zijn voor het kind, dan kan de rechter hem of haar het recht op omgang ontnemen.
De gevolgen van PAS kunnen voor het kind zeer ernstig zijn, van kleinere psychische klachten tot depressie, identiteitsproblemen, het niet kunnen aangaan van eigen relaties, angst, depressie, drugs- of alcoholmisbruik, valse inschattingen van de werkelijkheid, verwarring, laag zelfbeeld.
In principe heeft elke ouder recht op omgang met zijn kinderen. Maar in uitzonderlijke situaties kan de rechter in belang van het kind bepalen dat een ouder geen omgang met zijn kinderen mag hebben. Een ontzegging van het recht op omgang kan alleen plaatsvinden op verzoek van een van de ouders.
o De hechtingsband tussen de coalitie-ouder en het kind kan te sterk zijn. o Er kan sprake zijn van parentificatie. Het Openbaar Ministerie beziet het niet naleven van de zorgregeling (als beide ouders gezag hebben) als ontrekking aan het wettelijk gezag. Dit is strafbaar.
Geen contact met kind
Als je je afvraagt wat er precies met je aan de hand is of waarom je je voelt zoals je je voelt, kan het helpen om een van de zelftesten van 113 te doen. Deze helpen je te bepalen of je baat hebt bij professionele hulp en welke dit dan zou zijn.
Is het strafbaar als een kind wordt weggehouden bij de vader? Helaas zijn er geen wettelijke sancties geformuleerd als een kind doelbewust wordt weggehouden bij de vader of als er andere regels en afspraken niet worden nagekomen.
Ouderverstoting wordt ook wel oudervervreemding of Parental Alienation Syndrome (PAS) genoemd. Bij het ontstaan van ouderverstoting spelen twee factoren een rol: De ene ouder beïnvloedt het kind bewust of onbewust met negatieve informatie of emoties over de andere ouder. In erge gevallen gaat het om hersenspoeling.
Als je kind niet meer naar jou toe wil
Probeer samen tot een oplossing te komen, eventueel met een mediator of advocaat erbij. Jij hebt in bijna alle gevallen recht op omgang met je kind! Lukt het niet om samen tot een oplossing te komen, bespreek dan jouw situatie met een advocaat en laat je goed adviseren.
Een aantal kenmerken van het ouderverstotingssyndroom:
Hardnekkige minachtig tegen de ouder waar het kind niet (dagelijks) verblijft; Een nageprate “geheel eigen mening” van het kind; Vaak ook vijandig naar de rest van de familie van die gehate ouder.
Als een kind om wat voor reden dan ook een innerlijke strijd heeft, omdat hij/zij het gevoel heeft niet trouw te kunnen zijn of blijven aan één van de ouders, noemen we dit een loyaliteitsconflict.
Ouderverstoting is oppervlakkig te ervaren als het diskwalificeren / sterk negatief beschouwen van een ouder door een kind. Dit kan vanuit een kind zelf komen maar kan ook, al dan niet bewust, worden veroorzaakt door de andere ouder. Bij de transitie van een gezin naar een gescheiden gezin gaat vaak wat mis.
Hulp bij ouderverstoting
Ben jij als ouder verstoten of vermoed je ouder verstoting in jouw omgeving? Schakel zo snel mogelijk hulp in bij een hulpinstantie of de huisarts. Het is belangrijk om de omgang met jouw kind(eren) zo snel mogelijk te herstellen.
Een kind mag vanaf zijn 12e verjaardag dus niet zelf kiezen waar hij/zij gaat wonen of hoe vaak hij/zij naar de andere ouder gaat. Pas vanaf het moment dat een kind volwassen is, vanaf zijn/haar 18e verjaardag, mag een kind zelf keuzes maken.
Zodra kinderen 18 jaar zijn - en dus meerderjarig -, mogen zij zelf beslissen waar zij willen wonen. Dat kan bij een van de ouders zijn, maar zij kunnen vanaf dat moment ook zonder toestemming van de gezaghebbende(n) zelfstandig gaan wonen.
Laten we maar meteen met de deur in huis vallen: nee, dat mag niet. Dat kinderen van twaalf jaar en ouder zelf mogen kiezen bij wie zij bijvoorbeeld na de scheiding zullen gaan wonen, of op welke dagen zij bij welke ouder verblijven, is een veelvoorkomend misverstand.
Einde ouderlijk gezag bij gevaar voor ontwikkeling kind
De raad onderzoekt of de ontwikkeling van uw kind in ernstig gevaar is. En of er geen andere mogelijkheden zijn om dat gevaar te stoppen. Is dat het geval, dan kan de raad de kinderrechter vragen om uw gezag over uw kind te stoppen.
Toestemming van je ouders is hiervoor niet nodig. Zij reageren bij de rechter. De rechter beslist in jouw belang, al kan hij dat anders zien dan jijzelf. Als er een rechtszaak is, nodigt de rechter je uit voor een kindgesprek om je mening te geven.
Wijs uw ex-partner in een gesprek op jullie afspraken en verzoek hem of haar zich eraan te houden. Probeer hierbij samen tot een oplossing te komen. Indien een gesprek niet het gewenst resultaat geeft of niet mogelijk blijkt te zijn, dan kunt u de hulp van een familierechtadvocaat inschakelen.