Hoe raak ik besmet met wormpjes? U krijgt wormpjes wanneer u de eitjes van de wormpjes inslikt. De eitjes zijn zó klein dat u ze niet kunt zien. Meestal raakt u besmet door een kind dat wormpjes heeft.
De eitjes van de aarsmade kunnen buiten het lichaam lang in leven blijven. Zonder herbesmetting verdwijnt de infectie na 4–6 weken vanzelf. Daarom kan met hygiënische maatregelen het natuurlijk herstel worden afgewacht, voornamelijk als er geen klachten zijn.
Aarsmaden komen vaak voor bij kinderen, maar ook volwassenen kunnen ze krijgen. Naast aarsmaden komen ook andere soorten wormen bij mensen voor. Aarsmaden zijn kleine wormpjes die leven in de dikke en blinde darm. Ze leggen eitjes aan de onderzijde van de endeldarm: de anus.
U heeft klachten
Jeuk rond de anus of vagina, vooral 's nachts, komt meestal door de kleine (tot ongeveer 1 cm) wormpjes. De meeste andere wormen die u in Nederland kunt krijgen geven meestal geen klachten. Heel soms kunt u bijvoorbeeld buikpijn krijgen door lintwormen, spoelwormen of zweepwormen.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken. Een andere naam voor wormpjes is aarsmaden of enterobiasis.
Besmetting met aarsmaden ontstaat door het inslikken van eitjes van deze parasiet. Aarsmaden leven in de darm maar ze komen 's nachts naar buiten en leggen eitjes rond de anus. Daar veroorzaken de eitjes jeuk aan de anus en in de bilspleet.
Als jijzelf of iemand anders iets aanraakt met de handen waar eitjes van aarsmaden op terecht is gekomen dan kun je besmet raken als je de eitjes in je mond krijgt. Via de mond komen de eitjes in de darmen en ben je besmet. De eitjes zijn zo klein dat je ze niet ziet. Je weet dus ook niet dat ze aan de handen zitten.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
kinderen overdag en 's nachts een strakke onderbroek aandoen en de bilnaad tegen de jeuk insmeren met vaseline of een andere watervrije zalf, zoals cetomacrogolzalf. ondergoed elke dag verschonen. nagels en billen frequent schoonmaken. lakens, nachtkleding en ondergoed wassen bij ten minste 60 °C.
Wormen in de darmen doen eigenlijk hetzelfde. Zo kunnen ze voedsel aan het lichaam onttrekken en kan dit voor vermagering zorgen. Mensen raken besmet met de eitjes van de worm. Deze ontwikkelen zich vervolgens in de darm tot larven en worden uiteindelijk volwassen wormen in de darmen.
Een andere manier voor het binnenkrijgen van wormen kan door het eten van rauw vlees. Met name rauw gehakt kan leiden tot het krijgen van wormen. Bak daarom het gehakt altijd goed door een eet het niet rauw.
De wormen houden zich op in het onderste deel van de dunne darm en bij de blinde darm. Ze hebben een levensduur van circa acht weken en zijn kommavormig. De eitjes bevinden zich op de huid van de anus.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
Regenwormen zijn afvaleters die leven van dood organisch plantaardig materiaal. Plantenresten en bladeren die op de bodem liggen worden in een woongang getrokken en gegeten.
De regenworm kan wel tot enkele jaren leven en wel tot dertig centimeter lang te worden, maar de meeste wormen halen dit niet. In gevangenschap kan het voorkomen dat de worm wel een leeftijd van zes jaar halen.
De vrouwelijke aarsmaden komen vooral 's nachts, na de bevruchting van hun eitjes, uit de darmen van hun gastheer naar buiten om hun plakkerige eitjes in de omgeving van de anus van hun gastheer af te zetten.
Het volwassen wijfje legt haar eitjes rond de aars. Door krabben kunnen ze op de handen en het beddengoed terecht komen. Nieuwe besmettingen gebeuren dan door het inslikken van de eitjes. Het duurt dan nog 1 tot 2 maanden voor de eitjes zijn uitgegroeid tot volwassen wormen en klachten kunnen veroorzaken.
Soms ziet u ze in de poep of in de onderbroek. Ze komen vooral bij kinderen voor. Ze geven soms jeuk rond de anus en bij de vagina, vooral 's nachts. Hygiëne is belangrijk om besmetting met de eitjes te voorkomen.
Maar helaas, zichzelf bevruchten kunnen ze niet. Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
De worm kan via de neus, mond of anus naar buiten kruipen. Dit komt heel zelden voor.
Om te voorkomen dat u besmet wordt met de eitjes van de spoelworm moet u de volgende maatregelen nemen. Was de handen na het buitenspelen of na tuinieren grondig. Was de handen ook voor het eten, voor het koken en na wc-bezoek. Knip de nagels van de handen kort en maak ze regelmatig schoon.
U kunt dan een ontsteking in uw huid door een schimmel krijgen. Hierdoor kan uw huid gaan jeuken. Hierdoor kunt u jeuk en pijn bij uw anus krijgen. Er kan ook wat bloed uit uw anus komen.
Er is een zelfzorgmedicijn tegen aarsmaden en tegen de spoelworm Ascaris: mebendazol. Daarnaast zijn hygiënische maatregelen belangrijk om herbesmetting te voorkomen. Wie mebendazol gebruikt, kan wat buikpijn of diarree krijgen, maar dat kan ook door de wormen zelf komen. Bij aarsrnaden: • Gebruik mebendazol.