Gordelroos wordt veroorzaakt door een (her)activatie van het waterpokkenvirus (varicella herpes zoster virus). Patënten die gordelroos kregen, hebben vroeger waterpokken (varicella) doorgemaakt. Waterpokken zijn een typische kinderziekte, waarbij na de infectie een deel van de virussen achterblijft in het lichaam.
Door stress, ziekte en lagere weerstand kan het virus de overhand krijgen en actief worden. Een virus beweegt zich voort via de lucht of aanraking, maar ook via het vocht uit de blaasjes.
Gordelroos is een pijnlijke huidziekte waarbij je meestal te maken krijgt met vlekjes en blaasjes. De ziekte komt aan één kant van het lichaam tot uiting, bijvoorbeeld: Op een deel van de schouder en de arm. Als een band om de buik of borstkas (de 'gordel')
Zona is besmettelijk voor mensen die nooit de waterpokken hebben gehad. Het vocht uit de blaasjes is 1 tot 2 weken besmettelijk.De korstjes zijn niet meer besmettelijk.
Je kunt er zalf op smeren, zoals zinkzalf of lanettezalf. Gordelroos gaat meestal vanzelf over in een paar weken. Bel de huisarts als je blaasjes hebt bij je oog, neus of oor. Je krijgt dan medicijnen.
Gordelroos is een vervelende en pijnlijke huidaandoening, maar meestal niet gevaarlijk. Gordelroos komt vaker voor op oudere leeftijd en bij mensen met een verminderde weerstand.
Voedingsmaatregelen. Voedingsmiddelen die veel arginine bevatten en vermeden moeten worden, zijn: noten en zaden, pinda's, gelatine, chocolade, carob, uien en champignons. De meeste granen hebben een (licht) arginine-overschot. Voedingsmiddelen die meer lysine bevatten zijn vlees, melk, kaas, vis, gierst en avocado.
De blaasjes jeuken vaak heel erg en doen pijn. Je kunt ook moe zijn en voelen alsof je koorts hebt. Na ongeveer een week verdrogen de blaasjes en vormen ze korstjes.
Gordelroos gaat meestal vanzelf over in een paar weken. Bel de huisarts als je blaasjes hebt bij je oog, neus of oor. Je krijgt dan medicijnen.
Het slapende virus kan op volwassen leeftijd wakker worden en zich opnieuw beginnen vermenigvuldigen. Dit virus nestelt zich rond de zenuwbanen die de huid gevoelig maken. Zona is dus erg pijnlijk. Maar het is vooral de pijn, die na het verdwijnen van de huidletsels aanhoudt, die zeer vervelend is.
Ongeveer 1 op de 3 mensen krijgt zona tijdens hun leven. Ongeveer 50% van de mensen die 85 jaar oud worden, zullen zona hebben doorgemaakt. Mensen ontwikkelen over het algemeen maar één keer zona, hoewel het mogelijk is om meerdere keren zona te krijgen.
Huiduitslag wordt gekenmerkt door rode of paarse vlekjes en bultjes op de huid. Soms beperkt de uitslag zich tot slechts een lichaamsdeel, maar in andere gevallen kan de uitslag ook over heel het lichaam voorkomen. Daarnaast kunnen de vlekjes en bultjes ook jeuk, pijn en branderigheid met zich meebrengen.
Zona of gordelroos is een bandvormige huiduitslag die vaak verschijnt aan één kant van het lichaam. Hij komt het meest voor op de romp, de armen en het aangezicht. Gordelroos of zona wordt veroorzaakt door een (her)activatie van het waterpokkenvirus.
Besmettingsweg: slijmvliescontact met blaasjesvocht. Incubatietijd: geen (het betreft een reactivatie). Besmettelijke periode: blaasjes zijn tot ze zijn ingedroogd besmettelijk leidende tot waterpokken bij personen die nog geen waterpokken hebben gehad. Symptomen: blaasjes in groepjes bij elkaar (dermatomen).
Ongeveer 1 op de 3 mensen krijgt zona tijdens hun leven. Ongeveer 50% van de mensen die 85 jaar oud worden, zullen zona hebben doorgemaakt. Mensen ontwikkelen over het algemeen maar één keer zona, hoewel het mogelijk is om meerdere keren zona te krijgen.
Je kunt ook jeuk hebben. Het kan ook zijn dat je niks meer voelt op de plek waar de blaasjes zaten. De pijn bij gordelroos is zenuwpijn.Dit komt omdat er gevoels-zenuwen ontstoken zijn.
Wat zijn de symptomen van gordelroos? Gordelroos begint met jeuk, tintelingen of een hevige, brandende of stekende pijn. Na enkele dagen verschijnen er blaasjes in groepjes op het lichaam, meestal rond de buik of taille. Na 10 tot 14 dagen drogen de blaasjes in tot korstjes.
Het medicijn amitriptyline kan helpen. Paracetamol helpt meestal niet. Gebruik geen ibuprofen, diclofenac of naproxen. Deze kunnen erge bijwerkingen geven.
Bij mensen met een verminderde weerstand verloopt gordelroos vaak ernstiger en kunnen er wel littekens achterblijven. Er kunnen complicaties optreden, zoals een longontsteking, ontsteking aan het hart of de darmen, of hersenvliesontsteking.
Bloedonderzoek en uitstrijkje
Een bloedonderzoek of een uitstrijkje van de blaasjes zijn meestal niet nodig om de diagnose van zona te kunnen stellen, tenzij het gaat om immunodepressieve patiënten en/of in geval van twijfel over de diagnose.
Gordelroos begint met jeuk, tintelingen of een hevige, brandende of stekende pijn. Na enkele dagen verschijnen er blaasjes in groepjes op het lichaam, meestal rond de buik of taille. Na 10 tot 14 dagen drogen de blaasjes in tot korstjes.
Gordelroos gaat bijna altijd vanzelf weer over en bij gezonde mensen is meestal geen behandeling nodig. Voor de behandeling van gordelroos kunt u het beste naar uw huisarts of dermatoloog gaan. In veel gevallen krijgt u een antivirusmiddel, vitamine B-complex en pijnstillers voorgeschreven.
Blijf uit de zon: de jeuk wordt heviger door de warmte. Informeer mensen die langskomen. Was het lichaam met lauw of koel water; warm water kan jeuk opwekken.