Rabarber houdt van een humusrijke grond die vocht vasthoudt. Gebruik ook veel organische mest, dan krijg je grotere stengels en bladeren. Jonge rabarber wordt wat minder groot.
Bemesten en onderhouden van rabarberplanten
Tijdens de winter kan je de rabarberplanten bemesten met compost of stalmest. Zorg er steeds voor dat het hart van de plant vrijblijft. De voedingsstoffen zullen geleidelijk aan in de grond sijpelen. Ook na de oogst in juli kan je de rabarberplanten bemesten.
Staat je plant op een iets droger plekje dan moet je goed opletten dat hij nooit droog komt te staan, dat verhindert fel de groei. Te veel water is natuurlijk ook niet goed, maar rabarber kan wel tot een week met zijn poten in het water staan.
Rabarber staat graag in grond die zowel water goed vasthoudt als afvoert, want de plant wil geen natte voeten maar zeker ook niet te droog worden. Het kost de rabarber veel energie om te groeien, dus extra bemesting hebben ze wel nodig. Verwen je rabarberplanten met biologische mest in het voorjaar en rond de zomer.
Rabarber groeit het best op een diep bewerkte grond (twee steken diep gespit), waardoor bodemverbeteringmiddelen en meststoffen zijn gewerkt. Kies bij voorkeur een zonnige plek dan is de smaak minder zuur. Maak een plantgat van 30 cm breed en diep op één m afstand van andere gewassen.
Dan doe je er goed aan wat kalk aan je rabarber toe te voegen. 1 lepeltje pure kalk (calciumcarbonaat) in de vorm van gereinigde krijtpoeder is al voldoende om het oxaalzuur in rabarber te stabiliseren. Het heeft geen bijsmaak maar maakt de rabarber wel lichter van kleur.
In de loop van het seizoen wordt rabarber steeds zuurder. Dit komt door de aanwezigheid van oxaalzuur. De zure smaak wordt er vaak veel suiker of honing aan rabarber toegevoegd. Ook wordt er wel kalk gebruikt om het zuur te neutraliseren.
Rabarber wordt naarmate het seizoen verstrijkt namelijk steeds zuurder. Echter is dit niet alles. Ook de hoeveelheid oxaalzuur neemt vanaf 21 juni sterk toe. Een te hoge inname hiervan kan schadelijk zijn voor je gezondheid en in de meest extreme gevallen kan het zelfs giftig zijn.
Elke 4 à 5 jaar moet je rabarber snoeien of delen, anders worden de stengels kleiner en stakig. Snoei de kroon zo dat er 4 of 5 scheuten overblijven. Of graaf de rabarberplant uit en deel hem. Zo zal je van een rijkelijke oogst kunnen genieten!
Oxaalzuur. Rabarber bevat naast allerlei gezonde stoffen ook het minder gezonde en zelfs giftige oxaalzuur. Gedurende het seizoen neemt de hoeveelheid ervan toe en dat is ook een reden dat rabarber veelal tot juli het meest gegeten wordt. Het beïnvloedt de smaak namelijk negatief: die wordt flink zuurder.
Een zaadje heeft twee jaar nodig voor je ervan kan oogsten. Of de plant buiten of binnen geteeld wordt, is afhankelijk van het seizoen. Rabarber van Nederlandse bodem is van oktober tot en met juli beschikbaar. Maart t/m juni wordt de rabarber geplant in de buitenlucht, daarna wordt de rabarber binnen geteeld.
Voor gezonde mensen is dit geen probleem, want je zou er al kilo's moeten van eten om een teveel aan oxaalzuur binnen te krijgen. Kinderen en senioren eten best niet meer dan tweemaal in de week rabarber. Mensen met reuma, jicht, artritis of nierstenen eten er beter ook niet teveel van. Bij twijfel, raadpleeg uw arts.
De bladstelen moet je afdraaien of uittrekken en zeker niet afsnijden. Bij het afsnijden kan het resterende stuk rotten en zo zelfs de hele plant aantasten. Neem de steel onderaan stevig vast en draai deze een kwartslag om ze dan uit te trekken.
Rabarber verlangt een zéér vruchtbare, humusrijke grond met een matig zure PH. Te droge en uitgeputte grond zorgt ervoor dat de planten snel doorschieten en bloemstengels produceren wat uiteraard niet goed is en de opbrengst vermindert.
Je kunt wel een paar keer van geforceerde rabarber oogsten maar bedenk dat het veel van de plant vergt en ze op een gegeven moment licht nodig heeft om te kunnen groeien en weer aan te sterken. Oogst vanaf dat moment vooral de dikste stelen zodat de dunnere/kleinere stengels nog verder kunnen groeien.
Jammer genoeg kun je rabarber niet het hele jaar lang eten. Het seizoen van rabarber loopt van eind maart tot en met juli, met mei als topmaand. Da's niet zo lang, dus tijdens het rabarberseizoen kun je maar beter volop genieten van deze lekkernij.
Voor rabarber geldt: hoe dunner en steviger de stelen, hoe lekkerder de rabarber. Er zijn verschillende soorten rabarber: met groene, groenrode of rode stelen. Hoe roder de stengels, hoe zoeter de rabarber. Groene stelen zijn zuurder dan rode, maar ze zijn niet onrijp.
Rabarberbladeren zijn giftig
Wat een lastige groente, die rabarber. De zure rode stengels zijn oneetbaar zonder suiker, en de bladeren zijn ook nog eens giftig. Er zitten hoge concentraties calciumoxalaat in. Daar word je misselijk en duizelig van.
Rabarber kun je in een goed gesloten plastic zakje of bakje tot 12 maanden bij minimaal -18°C in de diepvries bewaren. Rabarber vries je rauw in. Je hoeft deze groente niet eerst te blancheren (kort verhitten).
Vroeger was de rabarber nog zuurder en werd er altijd kalk (krijt) gebruikt. Een echte ouderwetse drogist weet dit en verkoopt het. Vraag naar kalk, krijt of Calciumcarbonaat (CaCo3).
Dit is trouwens niet helemaal onterecht, want de bladeren van rabarber zijn wel degelijk giftig. Alleen de stengels zijn eetbaar. Oxaalzuur, dat is de stof die rabarber wat zurig doet smaken. Hoe ouder de stengels, hoe meer oxaalzuur ze bevatten en hoe zuurder ze smaken.
Smul gerust lekker door, want rabarber wordt helemaal niet giftig na een tweede of zelfs derde oogst. Het is wel zo dat je na de eerste oogst je plant beter even laat rusten om opnieuw reserves op te bouwen. De lekkerste oogst pluk je voor juli. Nadien worden de stengels iets tengerder en minder smaakvol.
Oxaalzuur. In rabarber zit oxaalzuur, een stof die calcium aan zich bindt en in grote hoeveelheden giftig is. Het zorgt ook voor de zure smaak. De bladeren van rabarber bevatten zo veel oxaalzuur dat ze giftig zijn, eet deze dus nooit.