De veelkleurige dropjes worden in Europa en Amerika gegeten en werden voor het eerst gemaakt in de stad Sheffield in Engeland, anno 1899. Dus ja: Engelse drop is écht Engels. Daar noemen ze het 'liquorice allsorts'.
Engelse drop werd voor het eerst gemaakt in Engeland. Vandaar de naam. Het snoepje werd bedacht door de firma George Bassett & Co uit Sheffield. Hun promotieverhaal was dat een vertegenwoordiger ooit per ongeluk wat snoepsamples had laten vallen en ze in de haast weer willekeurig in elkaar zette.
Engelse drop is, hoe kan het ook anders, een echt Engels product. Het werd rond 1899 voor het eerst gemaakt in de snoepfabriek van Basssett & Co in de Engelse plaats Sheffield. In Groot-Brittannië heten deze snoepjes gewoon “Liquorice allsorts”, wat vrij vertaald zo iets als “gemengde soorten drop” betekent.
Engelse drop is een soort snoepgoed dat bestaat uit een mix van verschillende soorten veelkleurige dropjes. De voornaamste ingrediënten zijn drop, suiker, kokos en anijs. Verder wordt veelal gelatine gebruikt bij de productie.
Drop komt uit Engeland
Rond 1760 verkocht George Dunhill, een apotheker, voor het eerst drop in zijn apotheek als medicijn. Hij verzon het om suiker aan het product toe te voegen en maakte daarmee de dropjes zoals wij die kennen: lekker zacht en zoet.
Het is iets typisch Nederlands. Drop wordt gemaakt van wortelsap uit de zoethoutplant. Het is vrijwel nergens ter wereld te krijgen. Nederlanders die naar het buitenland verhuizen, zeggen vaak dat ze drop het meest missen.
Het is onbekend waar drop nou precies vandaan komt. Het is namelijk zo dat er duizenden jaren terug al varianten op de tegenwoordige drop bekend waren. In het graf van de Farao van Egypte, Toetanchamon, werden bijvoorbeeld al wortels van de zoethoutplant gevonden. Deze wortels worden gebruikt om drop van te maken.
Gezondheid
Engelse drop is niet geschikt als onderdeel van je dagelijkse voeding. Engelse drop kun je wel als extraatje eten. Het advies is om dat niet meer dan drie keer per week te doen.
De lekkerste Engelse drop vinden we zelf van het merk Klene. Het lijkt wel of er net even wat meer aandacht en smaak wordt meegegeven aan door het merk Klene. De prijs van Klene is weliwaar iets hoger, maar daar lijk je dus meer smaak voor terug te krijgen.
Helaas kreeg de zoethoutwortel een slechte naam tijdens de Middeleeuwen. Doordat zoethout altijd een zwarte kleur had, werd het bestempeld als duivels. Drop dankt zijn zwarte kleur dus aan het bekende zoethout.
In Nederland eten we gemiddeld zo'n 2 kilo drop per jaar.
Engelse drop bestel je snel en eenvoudig bij online Snoepgoedgroothandel.nl. Ook voor particulieren. Wij leveren in Nederland, België en Duitsland. Wij hebben Engelse drop van bekende merken zoals Klene en Red Band maar ook de echte Engelse Drop van Bassett's.
Veel Britten genieten op zondagmiddag in de pub, of thuis met familie, van dit traditionele Engelse gerecht: een groot stuk gebraden vlees (doorgaans varkensvlees of rundvlees) met groente, aardappels, Yorkshire pudding en een dikke jus.
Drop is namelijk ook populair in andere Europese landen, zoals Duitsland, Engeland en Scandinavië, maar ook in Portugal houdt men van soortgelijke snoep.
Drop is een snoepgoed dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant. Drop bevat vaak gelatine (beendermeel), honing of bijenwas en kan daardoor niet veganistisch zijn.
De industriële verwerking van de zoethoutwortel tot drop werd mogelijk toen de Italiaan Giorgio Amarelli er in 1731 in slaagde om het sap uit de zoethoutwortel (Glycyrrhiza glabra), tot drop te verwerken.
Het eten van meer dan anderhalf ons drop per dag isvooral riskant voor mensen met een trage stoelgang. Zij hebbenvolgens de Utrechtse toxicoloog Bart Ploeger een relatief grotekans om last te krijgen van vochtophoping, hoge bloeddruk en optermijn ook van hart- en vaatziekten.
De zoetstof glycyrrhizinezuur in drop is volgens Van den Bergh een probleem doordat het zich voordoet als een ander stofje. “Het doet zich voor als aldosteron, een hormoon dat in de nieren wordt aangemaakt. Het lichaam denkt dat er veel aldosteron is en verhoogt de bloeddruk.
Advies: snoep drop met mate
Een gezonde volwassene kan op een dag ongeveer 120 gram drop veilig eten (of een halve liter zoethoutthee) volgens het voedingscentrum. Dit zijn ongeveer 20 dropjes per dag.
In Nederland (13de eeuw) werd in de natuurencyclopedie van Jacob van Maerlant drop aanbevolen als middel tegen hoest en aandoeningen van de luchtwegen in het algemeen. Tot op de dag van vandaag wordt zoethoutwortelextract nog steeds gebruikt in geneesmiddelen tegen hoest en keelverzachting.
Niet bedorven, wel minder lekker
Drop kan wel minder lekker worden na verloop van tijd. Dan droogt het vaak uit, het wordt hard, het verliest de lekkere smaak en er kan een witte waas op komen. Als dit het geval is, raden wij je aan om een nieuwe zak te kopen. Bron: Voedingscentrum.
In zoete drop zit 200 milligram zout (natriumchloride) per honderd gram drop, meer dan de zoute variant die 150 milligram zout per ons bevat. Dat komt doordat zoete drop meer zoute ingrediënten heeft. Zoete drop smaakt vooral zoeter doordat er meer suiker in zit: dat wordt gebruikt om de zoute smaak te maskeren.
Wat is typisch Nederland is het land van de tulpen en windmolens. Een Hollander loopt op klompen en eet graag kroketten, drop en bruin brood met hagelslag. Een maaltijd bestaat in Nederland uit aardappelen, vlees en groenten en er wordt naar muziek uit een draaiorgel geluisterd.
Ongeveer 80% van de Nederlandse bevolking neemt wel eens een dropje tot zich. Zo'n 14% daarvan regelmatig tot zeer regelmatig. Ongeveer 1 à 2% van de Nederlandse bevolking eet meer dan 100 gram drop per dag.
Drop wordt gemaakt van zoethout, een plant met een zoet smakende wortel. Samen met andere ingrediënten wordt het gemengd met onder andere zout, suiker en honing en tot een snoepje gevormd. In Nederland eten we de meeste drop van de hele wereld.