Groot hoefblad is het beste te bestrijden door deze vóór de bloei af te maaien. De plant zal telkens terugkomen, maar op termijn raakt de plant uitgeput.
De hele plant zit boordevol pyrrolizidine alkaloïden (PA's). Het grootste slachtoffer van deze giftige stofjes is uw lever. De giftigheid uit zich vooral in een leverziekte, die 'veno-occlusieve ziekte' wordt genoemd en onomkeerbaar is.
Vooral op vochtige, voedselrijke, licht beschaduwde plekken, zoals op de aanspoelselgordels langs beken, de benedenrivieren en de Randmeren, komen massavegetaties voor met bladen tot wel een meter in doorsnee. Daarnaast groeit Groot hoefblad langs vijvers, sloten en kanalen, al dan niet tussen de stenen beschoeiing.
Het klein hoefblad houdt van bewerkte, geploegde en leemachtige grond. Zoals al hierboven beschreven werd het klein hoefblad gebruikt als medicijn om hoesten tegen te gaan, maar inmiddels is duidelijk dat de plant giftig is, namelijk de plant zorgt voor leverschade en is kankerverwekkend.
Klein Hoefblad is een overblijvend wortelonkruid dat in het najaar kiemt. Het is een algemeen voorkomend kruid in bermen, akkers, greppels en op plaatsen met kaalslag.
Voor en tijdens de bloei is de hondsdraf eetbaar als kruid. Vers sap van hondsdraf geeft een heerlijk aroma aan soepen en sla. Jonge blaadjes kan men als spinazie eten. In soepen, omelet en stamppot is het kruid lekker.
De oplossing is niet zo moeilijk. Leer hoe onkruid er uit ziet en de rest van de planten is dan geen onkruid. Bij twijfel kan je het beste wachten tot de plant groot genoeg is of gaat bloeien. Een volgroeide plant is vaak beter te herkennen en is het onkruid dan kan het alsnog gewied worden.
Groot hoefblad is makkelijk te herkennen aan zijn lange stengel en daarop een volle bos bladeren. Deze plant wordt ook gezien als moeilijk onkruid omdat de wortelstokken lastig te verwijderen zijn. Daarom wordt deze plant door mensen allemansverdriet genoemd.
Klein hoefblad is een echte pioniersoort en je vindt Klein hoefblad op vochtige, zeer voedselrijke grond, die omgewerkt is en meestal kalkhoudend en soms tegen het brakke aan. Je vindt de soort dan ook op zandige oevers van rivieren, langs bermen, akkerranden en dergelijke.
Zevenblad groeit op heel wat plekken. Je vindt de plant in beschaduwde wegbermen, heggen, tuinen, sloten akkerranden, … op vochtige voedselrijke grond.
Mammoetblad komt van oorsprong uit Brazilië en groeit daar in de vochtige bergbossen in het zuidoosten. In ons klimaat heeft deze soort 's winters bescherming nodig in de vorm van bladafdekking. Ondanks de bijnaam 'reuzenrabarber' heeft Gunnera niets met rabarber te maken, behalve dat hij er qua uiterlijk wat op lijkt.
Alleen de bladstelen worden gegeten. Deze worden in stukken van 2 cm gesneden en met weinig water gekookt. Als de stukken geheel in vezels uit elkaar vallen is de rabarber klaar. Rabarber kan warm of koud worden gegeten.
Heermoes is te vinden op voedselrijke omgewerkte grond in akkers, bermen, grasland, langs spoorwegen en in tuinen. Soms vind je de soort ook in loofbossen.
Bestrijding: Het onkruid der onkruiden. De ultieme nummer 1, de Japanse duizendknoop. Deze invasieve soort is niet te bestrijden. Toch zijn er mogelijkheden om de plant te bestrijden, maar dat duurt jaren.
Er zijn vele soorten onkruid. Vooral de wortelonkruiden zijn daarvan het moeilijkst te bestrijden. De zogenaamde wortelonkruiden hebben een gevreesd en breed vertakt wortelgestel. Alleen door deze wortels volledig te verwijderen, kan men de plant uiteindelijk uit de tuin verwijderen.
Op nummer één staat de telescopische onkruidsteker van Fiskars, welke een lange steel heeft en secuur onkruid kan verwijderen in iedere soort tuin. Het gereedschap beschikt over een telescopische steel met een lengte van 99 tot 119 centimeter.
Hondsdraf is bijna niet biologisch te verwijderen.
Het meest effectief is het gewoon (met wortel en al) uit het gras plukken. Dat moet je wel ieder jaar herhalen, want je krijgt niet alle wortels echt weg. Dat is nog wel te doen als er nog niet teveel staat of als je een hele kleine oppervlakte wilt bewerken.
Hondsdraf, Glechoma hederacea L., is een kruipende plantensoort uit de Lipbloemenfamilie of Lamiaceae. De vierkante stengel kruipt over de bodem en wortelt telkens weer op de knopen. De bladeren zijn niervormig tot rondachtig, gekarteld en met een hartvormige voet.
Daarin betekent 'gund' wonde, vocht, etter en 'reba' is rank. Dit betekent dus een plant die over de grond kruipt en zwerende en etterende wonden geneest. Deze naam vertelt ons meteen heel wat over hondsdraf.
De pannenkoekplant is niet giftig voor huisdieren
Mooi meegenomen voor planten lovers die ook honden, katten of andere huisdieren in huis rond hebben lopen. De pannenkoekplant is niet giftig, en daar worden wij heel blij van.
De lavendel is niet giftig voor mensen of insecten, maar wel voor huisdieren zoals katten, honden en konijnen. Neem bij (of vermoeden van) inname contact op met de huis- of dierenarts.
Hortensia's sieren heel veel tuinen. De bloemen kunnen variëren van roze tot blauw. Toch zijn deze prachtige bloemen giftig voor honden; het voordeel is dat ze niet snel een hapje zullen nemen van deze klassieke tuinplant.
Rabarber wordt naarmate het seizoen verstrijkt namelijk steeds zuurder. Echter is dit niet alles. Ook de hoeveelheid oxaalzuur neemt vanaf 21 juni sterk toe. Een te hoge inname hiervan kan schadelijk zijn voor je gezondheid en in de meest extreme gevallen kan het zelfs giftig zijn.