Een likdoorn is een eeltknobbel op de voet. Likdoorns ontstaan door te hoge druk, zoals bij knellende schoenen. Likdoorns kunnen heel pijnlijk zijn, maar kunnen geen kwaad. Draag schoenen die niet knellen.
Het is mogelijk om zelf uw likdoorn te behandelen. Dit kunt u doen met zinkzalf of likdoornpleisters. U kunt ook een warm bad met soda nemen. Na dit bad is het makkelijk om de likdoorn of het eelt te verwijderen, bijvoorbeeld met een puimsteen.
Door druk/wrijving ontstaat vaak eelt, een beschermingsmechanisme van het lichaam om die plek met een dun laagje eelt te beschermen tegen deze druk/wrijving. Gaat dat door tegendruk van het onderliggende bot het lichaam in groeien, dan spreken we van een eeltpit onder de voet.
Het zijn pijnlijke plekken, meestal niet meer dan enkele millimeters groot. Ze zitten vooral bovenop de tenen. Soms zitten ze ook tussen de tenen en onder de voetzool. De likdoorn zit vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, juist op deze plekken is de likdoorn natuurlijk erg pijnlijk.
Een pedicure of medisch pedicure kan vakkundig de likdoorn verwijderen door deze handmatig en machinaal te behandelen. het wegsnijden en -frezen van de eeltpit. Deze zal dan direct verdwijnen en daarmee ook de pijn. De pedicure of medisch pedicure zal uw voeten onderzoeken om te kijken waardoor de likdoorn is ontstaan.
Je kunt de likdoorn verweken (zacht maken) met warme voetbaden, eventueel met soda. Na het voetbad haal je voorzichtig de bovenste laag eelt eraf met een scherp mesje. Het dieper wegsnijden van het eelt kun je het beste aan een arts overlaten. Gebruik pleisters, zalf of tinctuur.
Er zijn eigenlijk geen verschillen tussen een likdoorn en een eeltpit, beide benamingen worden door elkaar gebruikt. Er is ook geen verschil tussen een likdoorn, eeltpit, clavus of eksteroog. Het draait hier allemaal om eelt dat door druk van buitenaf de voet ingroeit.
Een likdoorn is een eeltknobbel op de voet. Likdoorns ontstaan door te hoge druk, zoals bij knellende schoenen. Likdoorns kunnen heel pijnlijk zijn, maar kunnen geen kwaad.
Oorzaak/symptomen
Wanneer u te lang wacht met het in normale proporties terugbrengen van het eelt, kunnen er verhoogde drukpunten ontstaan. Hierdoor voelt het lichaam zich genoodzaakt om extra eelt aan te maken om deze plek te beschermen, tot er een pijnlijke likdoorn ontstaat.
Likdoorns zijn niet gevaarlijk, maar in combinatie met wrijving kunnen ze erg vervelend zijn. Zo kunnen ze erg pijn doen tijdens het staan of lopen.
Zolang de druk en wrijving wegblijven blijft die likdoorn ook weg. Maar dat hangt ook af van hoe lang die likdoorn er al zit. Het lichaam is ook gewend aan eelt aanmaken op een bepaalde plek. Daardoor kan hij soms nog terugkomen.
De plaatselijke verdoving begint al na enkele seconden te werken en duurt 2 tot 3 uur. Het wondje wordt niet gehecht. Alles bij elkaar duurt de behandeling ongeveer 20 minuten. Het kan zijn dat u enige napijn heeft.
Likdoorns komen vooral voor op je tenen of voetzool. Je voelt een ongemak bij directe druk tijdens lopen. Een likdoorn zit meestal dicht tegen het bot aan. Het centrum van de likdoorn ligt wat dieper in de huid en kan erg hard zijn.
Hoe voorkom je likdoorns? Voorkomen is altijd beter dan genezen. Zorg daarom dat je geen verkeerde schoenen draagt: te nauw, te hoog of te spits. Door de juiste inlegzooltjes in je schoenen te leggen, worden je voeten altijd in de juiste stand gedwongen en worden overmatige drukpunten vermeden.
Daarnaast kennen we nog de 'vasculaire' likdoorn bij deze likdoorn zijn er bloedvaatjes meegegroeid en bloeden snel bij het verwijderen ervan, de 'neuro-vasculaire' likdoorn deze likdoorn zit verweven met zenuwen en is het pijnlijkst van alle en de 'zaad' likdoorn doet geen pijn en lijkt op een klein graankorreltje, ...
Een likdoorn is een hard, hinderlijk en pijnlijk puntje op de voet. Deze is meestal ringvorming met een klein, diep centrum. Het voelt aan als een scherp steentje in uw schoen.
Om een likdoorn of eeltknobbel te verwijderen, kunt u deze insmeren met een zalf met salicylzuur of beplakken met een speciale likdoornpleister met salicylzuur. Salicylzuur maakt eeltknobbels en likdoorns zachter, zodat u ze na een aantal dagen kunt afkrabben of voorzichtig kunt afschuren met een eeltvijl.
Een likdoorn kan namelijk erg pijnlijk zijn. Je kunt de likdoorn laten verwijderen door een (medisch) pedicure, maar je kunt hier tegenwoordig ook zelf mee aan de slag.
Maak het eelt eerst zachter door een voetenbad te nemen (eventueel met baking soda) of het door het aanbrengen van een eeltverweker. Dit zorgt ervoor dat de huid makkelijker te verwijderen is met een puimsteen, vijl of rasp. Zorg er wel voor dat de huid weer droog is als je gaat beginnen.
Last van je likdoorn en je wil deze zelf verhelpen? Ga dan niet aan de slag met likdoornpleisters met salicylzuur of te wel: mierenzuur! Dit etst de huid en kan voor nare wonden zorgen bij ondoordacht gebruik! Zoals de foto al aangeeft ontstaat er een weke plek in de huid.
Het verschil tussen een likdoorn en een eeltpit is simpel. Ze worden beiden ook wel een eksteroog genoemd. Het is een naar binnen groeiende eeltplek die veel pijn kan doen. De weke likdoorn komt voor op plaatsen waar druk en/of wrijving op de huid voorkomt.
De Wartner Likdoornpen bevat een hoge concentratie likdoorn/eelt verwijder gel. De TCA-gel zorgt voor het vervellen van de huid. Na het vervellen zal de likdoorn of eeltplek verdwijnen en nieuwe gezonde huid gevormd worden.
Wat kan je behandelen met cryotherapie? Er kunnen heel wat huidprobleempjes behandeld worden met cryotherapie zoals: Hand- en voetwratjes (verruca vulgaris of verruca palmaris en verruca plantaris) Eeltpit, likdoorn, 'eksteroog' (clavus)