Uw kind kan zwaarder worden en beter groeien door meer te eten, vooral voeding waar veel energie en eiwit in zit. Daarom is het belangrijk dat uw kind genoeg eet en de juiste voedingsmiddelen eet of drinkt.
In het kort
Uw kind weegt te weinig als het gewicht (veel) lager is dan van de meeste kinderen met dezelfde leeftijd en lengte. Te weinig wegen kan komen door: veel spugen en diarree, bijvoorbeeld door een virus. een lichamelijke of psychische ziekte waardoor uw kind lange tijd geen eten binnen krijgt.
Bij ondergewicht is het belangrijk dat je kind regelmatig eet.Geef als tussendoortje producten met veel eiwitten en voldoende goede vetten. Eiwit zit vooral in vlees, vis, vleesvervangers, ei, melk(producten), noten en peulvruchten.
Een kind in de groei heeft gezonde voeding nodig. Groente, fruit, volkoren graanproducten, vis, peulvruchten, eieren: de Schijf van Vijf staat vol met gezonde producten die je kind helpen om goed te groeien.
Groeihormoon stimuleert de groei van de botten en dan met name van de pijpbeenderen. De lever maakt onder invloed van groeihormoon eerst de Insulineachtige Groei Factor-I (IGF-I) aan. Vervolgens komt IGF-I in de bloedbaan terecht, waar het wordt vervoerd naar de pijpbeenderen.
Stille ondervoeding manifesteert zich als (hypertone) dehydratie (vooral in de eerste twee levensweken) of als ondervoeding (vooral in de eerste levensmaanden). Het gewichtsverloop is soms de enige aanwijzing voor uitdroging of ondervoeding .
Gevolgen van ondervoeding:
Gewichtsverlies, laag gewicht of slechte groei; • Uw kind voelt zich moe en slap; • Lagere weerstand en dus een grotere kans op infecties; • Vertraagde puberteit; • Verminderde (cognitieve) ontwikkeling.
Gemiddeld weegt een Nederlandse baby 3500 gram bij de geboorte. Meisjes hebben een gemiddeld geboortegewicht van 3290 gram. Jongens zijn gemiddeld 120 gram zwaarder bij de geboorte, namelijk 3410 gram. Een tweede kind is vaak zwaarder dan het eerste kind, het verschil is gemiddeld ongeveer 200 gram.
Iemand heeft ondergewicht bij een BMI onder de 18,5 kg/m2. Wil je aankomen of ben je ongewenst afgevallen? Maak dan een afspraak met je huisarts om dit te bespreken. Is je BMI veel te laag (lager dan 17 kg/m2), neem dan in elk geval contact op met je huisarts om de mogelijke oorzaak vast te stellen.
Het eten van voldoende eiwitten kan helpen de spieren in het lichaam sterk te houden. Wat belangrijk is voor de conditie van je kind. De belangrijkste eiwitleveranciers zijn: melkproducten, vlees of vervanging, vis, kaas, ei, peulvruchten, noten en pinda's, brood en granen.
Symptomen zijn onder andere gewichtsverlies, vermoeidheid en een gebrek aan energie, prikkelbaarheid en concentratiestoornissen. Bij kinderen kan ondervoeding groeiachterstand in zowel lengte als gewicht tot gevolg hebben.
Maar hoeveel extra voedsel moet je naar binnen werken voor je een kilo bijkomt? Jammer genoeg niet zo gek veel: 500 extra calorieën per dag eten (die je dus niet verbrandt) gedurende een week zal er al voor zorgen dat je een kilo bijkomt.
Kenmerken van de ARFID voedingsstoornis zijn: Je weigert om voedsel met een bepaalde smaak, kleur of textuur te eten. Je hebt geen eetlust. Jouw kind groeit niet goed.
Symptomen van ondervoeding
Vermoeidheid. Afname van vetweefsel onder huid. Kouwelijk zijn. Verminderde eetlust.
Bij ondergewicht weegt iemand minder dan goed is voor de gezondheid. Ondergewicht is een risico-indicator voor ondervoeding. Ondervoeding ontstaat als iemand een langere tijd minder energie of voedingsstoffen binnenkrijgt dan nodig is om gezond te blijven.
Groeiachterstand bij kinderen : u kunt hiervoor terecht bij Kindergeneeskunde. Als een kind niet goed groeit, wordt dit een groeistoornis genoemd. Bij baby's gaat groei vooral om gewichtstoename. Bij oudere kinderen gaat het vooral om lengtegroei.
te wijten zijn aan een chronische ziekte of een hormonaal probleem, zoals een te trage schildklier of te weinig groeihormoonproductie. In zeldzame gevallen kan een genetische aandoening zorgen voor een te trage of te snelle groei. Ook aandoeningen van het skelet leiden dikwijls tot groeistoornissen.
Aangeboren (genetische) afwijkingen, zoals het syndroom van Turner. Aangeboren skeletziektes, zoals achondroplasie . Onvoldoende aanmaak van een van de hormonen die nodig zijn voor de groei (schildklierhormoon, groeihormoon ). Te weinig eten of eenzijdige voeding.