Een krimpscheur is lelijk, maar constructief niet erg. Je herkent deze scheuren vast, het zijn een soort haarscheuren die je vaak in stucwerk ziet. Het is vaak een dunne scheur die door het krimpen van materiaal is ontstaan. Het materiaal is meestal stucwerk, beton of hout.
Dan hebben we het voornamelijk over krimpscheuren. Door voor het stucen of dunpleisteren alle scheur kritieke delen de behandelen met wapeningsgaas. En na het stucen vers (nat) stucwerk in alle inwendige hoeken in te snijden kan het eventuele drukverschillen kwijt in de daarvoor bestemde dilatatie-inkeping.
horizontale scheuren zijn vaak gevaarlijker dan verticale scheuren. Verticale scheuren ontstaan vaak door onvoldoende dilatatie. En zijn meestal niet gevaarlijk. Horizontale scheuren ontstaan daarentegen veel moeilijker en kunnen wijzen op funderingsproblemen.
Het eerste type zijn scheuren in het stucwerk. Deze scheuren zijn ongevaarlijk en vaak redelijk snel op te lossen. Het tweede type zijn scheuren in het metselwerk. Deze scheuren kunnen gevaarlijk zijn en moeten zo snel mogelijk opgelost dienen te worden.
Een horizontale scheur kan wel gevaarlijk zijn. Een horizontale scheur laat meestal zien dat de muur niet flexibel genoeg is om met de ondergrond mee te kunnen buigen.
De dikte van de muur is een goede graadmeter om te bepalen of de muur dragend is. De stelregel is dat een muur dikker dan 10 cm hoogstwaarschijnlijk een draagmuur is. Muren smaller dan 10 centimeter zijn in ieder geval geen draagmuur! Let er wel op dat u echt kijkt naar de dikte van de muur zelf.
Een zetscheur is een scheur in de constructie die ontstaan is als gevolg van zetting. Meestal is zetting een éénmalig verschijnsel (nadat de fundering volledig belast is met de opbouw) en er ontstaat wel een scheur, maar de constructie blijft verder stabiel.
Scheuren in het stucwerk zijn ongevaarlijk en gemakkelijk op te lossen. Deze brengen de constructie niet in gevaar. Vaak ontstaan ze door de werking van de muren na de bouw. Scheuren in het metselwerk kunnen gevaarlijk zijn als het om een dragende muur gaat.
Het voorkomen van scheuren in stucwerk
Scheurvorming in nieuwbouwwoningen ontstaan doordat deze bij oplevering nog heel vochtig zijn en in de meeste gevallen heel snel warm worden gestookt. Hierdoor ontstaat er binnen een korte tijd een groot temperatuur verschil, waardoor de bouwconstructie te snel krimpt.
De meest voorkomende oorzaak van het scheuren van muren of stucwerk komt door het werken van de fundering. Omdat de fundering van een woning kan zakken kan er een trekspanning ontstaan op zowel de binnenmuren als de buitenmuren van een woning of uit- en aanbouw.
Bij een nieuwbouwwoning moet u er altijd rekening mee houden dat deze nog een jaar of vier de tijd nodig heeft om zich te zetten. Dit betekend dat de woning nog niet geheel strak op zijn fundering rust en nog op ze juiste plek moet gaan zakken.
Vul de scheur met vulmiddel
Trek het plamuurmes stevig langs de oppervlakte totdat de hele scheur opgevuld is. Verwijder overtollig plamuur direct na afloop. Vulmiddel krimpt tijdens het drogen. Vul de scheur in 2 à 3 keer op met tussendoor laten drogen voor een strak eindresultaat.
Om scheuren in het stucwerk te voorkomen is het aan te raden om nat, nog te drogen, stucwerk in de inwendige hoeken in te snijden. Het is belangrijk dat u dit doet voor of tijdens de droging van het stucwerk. Droog stucwerk insnijden helpt niet meer dan bent u te laat.
Oorzaken van scheurvorming in de muur
Scheuren in muren kunnen meerdere oorzaken hebben. Zo kan er scheurvorming ontstaan door verzakking, droogte, trekspanningen, bomen die dichtbij het huis staan of door de constructie van de fundering.
Scheuren in uw muur of voeg kunt u met een paar stappen zelf herstellen. Heeft u een scheur in de voeg? Krabt dan eerst met een schroevendraaier of plamuurmes de kapotte voeg weg. Met een borstel kunt u de losse voegdeeltjes verwijderen en de muur schoonvegen.
Na een paar jaren is het mogelijk dat voegen gaan scheuren. Voegen kunnen zelfs loslaten wanneer ze te veel in aanraking komen met vocht. In die gevallen is het lastig om alles opnieuw te gaan voegen. Gelukkig zijn er slimme manieren van voegreparatie.
Elke betonnen of stenen muur kan onze kast dragen. Per element (die elk afzonderlijk worden opgehangen) kan de kast 35 kg dragen. Bij een muur die opgebouwd is uit gipsplaten en houten/stalen stijlen, moeten bijzondere maatregelen genomen worden en vaak is het niet mogelijk een kast aan een dergelijke wand te hangen.
Voor draagmuren op bouwtekeningen herkennen, gebruikt u dus de legenda. Maar, om u op weg te helpen. Een zwart ingekleurde muur, witte muur met schuine arcering of zwart omrande muur is bijna altijd een dragende muur.
De kleur van het boorstof verraadt uit welk materiaal de muur bestaat: Is het boorstof wit tot grijs en heel fijn? Dan heb je een betonmuur. Rood boorstof duidt onmiskenbaar op een bakstenen muur. Wit, zanderig boorstof zie je bij kalkzandsteen (ook wel gasbeton genoemd).
De materialen die meestal in dragende muren gebruikt worden zijn: beton, cementblokken, keramische baksteen of thermokleisblokken. Al deze muren hebben doorgaans een grotere dikte dan die scheidingswanden in huizen. Gipswanden zijn meestal niet dragende en hebben vaak een dikte van ongeveer 10 cm.
Een constructieve scheur ontstaat meestal door een bouwfout. Dat kan door een slechte plaatsing van een latei of een te zwakke fundering. Zo'n scheur in de gevel ontstaat wanneer de druk- en trekkrachten te groot worden of na renovatiewerken.
Eerst wordt loszittend pleisterwerk verwijderd. Met een plamuurmes worden de voegen van de te behandelen barsten en scheuren vrijgemaakt, waarna het oppervlak wordt opgeschuurd. Hierna wordt het plafond ontvet en het overbodige stof weggehaald. Nu kunnen de scheuren worden opgevuld met opvulmiddel.