Wat is emetofobie? Wanneer je aan emetofobie, of overgeefangst lijdt ben je extreem bang om geconfronteerd te worden met overgeven. Emetofobie is een angststoornis en gaat vaak samen met onder andere smetvrees, een eetstoornis, paniekaanvallen en/of constante misselijkheid.
Hierbij gaat het om angst om zelf over te geven of de angst dat je erbij bent als iemand anders overgeeft. Zoals altijd bij echte angstproblematiek is de overgeefangst (emetofobie) even extreem als irrationeel.
U maakt zich steeds zorgen over veel dingen. Klachten zijn hartkloppingen, zweten, benauwdheid, misselijkheid of het gevoel te stikken. Wat helpt is elke dag gezond en regelmatig te leven.
Emetofobie is een vorm van angst die volgens de diagnostische criteria van de DSM V onder de specifieke fobieën valt. Het is een aanhoudende angst voor overgeven en/of anderen te zien overgeven, die overdreven of onredelijk is (American Psychiatric Association, 2013).
misselijkheid, maagpijn, braken of diarree. het gevoel dat de omgeving er anders uitziet. het gevoel van onwerkelijkheid. het gevoel dat u de controle over uzelf verliest of los van uzelf te staan.
De meest gebruikte behandelmethode van emetofobie is cognitieve gedragstherapie. We kijken samen waar je angsten vandaan komen en bespreken deze. We brengen de gedachten die bij je opkomen als je bang bent om over te geven en je gaat je denkpatronen opnieuw beoordelen. Je gaat dus onderzoek hoe reëel je angst is.
Paniekaanvallen komen plotseling op met intense uitbarstingen van angst, terwijl angstaanvallen worden veroorzaakt door een specifieke gebeurtenis en worden gekenmerkt door aanhoudende zorgen en fysieke symptomen. Beide eisen een tol van je mentale gezondheid en weerhouden u ervan om uw beste leven te leiden.
Hippopotomonstrosesquippedaliofobie. Hippopotomonstrosesquippedaliofobie is een fobie (angst) voor lange woorden zoals het woord van de fobie zelf.
Bij psychogeen braken vindt het braken plaats tijdens of vlak na de maaltijd. In een groot bevolkingsonderzoek in Noorwegen bleek misselijkheid vaak met angst (OR 3,4) en in mindere mate met depressie (OR 1,5) samen te hangen.
Trypofobie is een vermeende angst voor objecten met kleine gaten, zoals bijenkorven, mierenhopen en kopjes van lotuszaad. De term werd voor het eerst gebruikt in 2005 en is een combinatie van het Griekse trypo (perforeren of boren van gaten) en fobie.
De hersenzenuw Nervus Vagus vertoont minder activiteit als iemand angst en paniek ervaart, hierdoor voelt iemand zich misselijk.
Bij angst kan er ook tijdelijk teveel cortisol zijn, dit is een van de belangrijkste stresshormonen. Ook de verbinding tussen bepaalde hersengebieden (hypothalamus, hypofyse en bijnierschors) lijkt bij mensen met een angststoornis in de war. Deze hersengebieden zijn belangrijk bij de stressreactie van je lichaam.
Bij EMDR wordt de persoon gevraagd om zich te concentreren op de angstige gedachten, gevoelens en lichamelijke sensaties die geassocieerd worden met de angststoornis. Tegelijkertijd vindt bilaterale stimulatie plaats, zoals het volgen van de vingerbewegingen van de therapeut of luisteren naar afwisselende geluiden.
Wat betreft specifieke zorgen over speeksel, kunnen mensen de zorgelijke gedachte hebben dat hun speeksel anderen kan besmetten en een infectie kan verspreiden, of dat ze het speeksel van anderen op zich kunnen krijgen en daardoor ziek kunnen worden .
Arachnofobie of spinnenangst is een overmatige en irrationele angst, een specifieke fobie voor spinnen en spinachtigen.
Bij een paniekaanval kun je een snelle hartslag hebben, zweten, duizelig zijn en trillen. Het komt door moeheid, spanning of angst. Adem rustig: in 3 seconden in en langzaam in 6 seconden uit. Of ga even iets doen waardoor je minder let op je hart en ademhaling.
Het leren en beoefenen van stressmanagementtechnieken kan helpen om stressniveaus te verlagen en stress-geïnduceerd braken te voorkomen. Technieken zoals diepe ademhalingsoefeningen, mindfulness-meditatie, progressieve spierontspanning en geleide verbeelding kunnen helpen om de geest en het lichaam te kalmeren en stressniveaus te verlagen.
De symptomen van een ileus (kunnen) zijn: misselijkheid en braken; het braken kan intermitterend of continu optreden en het braaksel kan naar feces ruiken. Indien het braaksel naar feces ruikt, wordt wel de term 'fecaal braken' gebruikt.
Leibovich definieerde psychogeen braken als terugkerend braken zonder enige bekende organische oorzaak, of functioneel braken dat voortkomt uit psychologische stress . De term psychogeen braken werd voor het eerst beschreven in de jaren 60, maar de laatste tijd wordt het "functionele misselijkheid en braken" genoemd.
Een bananenfobie komt zelden voor. Mensen die eraan lijden kunnen bij het zien of ruiken van de vrucht overmatig gaan zweten, angstig en misselijk worden. Haar werknemers stellen dat het om een 'sterke allergie' gaat. Uit documenten blijkt dat haar werknemers de ruimtes die ze bezoekt moeten vrijwaren van bananen.
Mamihlapinatapai (ook wel gespeld als mamihlapinatapei) is een woord dat afkomstig is uit het Yaghan, een taal die gesproken werd op Vuurland. Het wordt beschouwd als een van de moeilijkste woorden om te vertalen.
Anatidaephobia - Hunting. Anatidaephobia is de latijnse naam voor Eendenangst, ofte de angst dat ergens een eend je in de gaten houdt.
De specifieke fobie komt het vaakst voor, gevolgd door sociale fobie, de gegeneraliseerde angststoornis en de paniekstoornis.
Derealisatie. Bij derealisatie ervaart iemand de wereld om zich heen als onwerkelijk, bijvoorbeeld alsof diegene in een droom leeft of alsof de wereld niet echt is, alsof prikkels niet binnenkomen. Mensen of voorwerpen worden bijvoorbeeld ervaren als onecht, als in een droom, wazig, levenloos of visueel vervormd.
Als angst geen relatie meer heeft met die omgeving, noemen we het pathologische angst. Angst zonder aanwijsbare reden dus. Bij dieren kan pathologische angst ontstaan door socialisatie- en opvoedingsproblemen of als gevolg van traumatische gebeurtenissen.