Er wordt wel eens gezegd dat 10 procent of meer van de mensen koekoekskinderen zijn. Gelukkig is er geneticus Maarten Larmuseau van de KU Leuven om dit cijfer via gefundeerd onderzoek kritisch te herberekenen. Er wordt wel eens gezegd dat 10 procent of meer van de mensen koekoekskinderen zijn.
Het blijft een taboe." De schattingen lopen uiteen, weet Brons, maar 2 tot 10 procent van de kinderen hebben een vader die niet hun biologische vader is. Vaders die een vaderschapstest laten doen, vinden dat hun partner raar gedrag vertoont of vinden dat hun kind niet op hen lijkt.
Uit een vergelijking van studies uit verschillende landen blijkt dat elke generatie zo'n een tot twee procent buitenechtelijke kinderen telt. Dat is een stuk minder dan vaak wordt gedacht. Velen schatten eerder een percentage van rond de tien procent.
Recht op omgang biologische vader
Zowel de juridische als biologische vader kan het recht op omgang hebben, zonder dat daar gezag of erkenning voor nodig is. Bent u getrouwd met of geregistreerd partner van de moeder en heeft u ouderlijk gezag, dan heeft u ook recht op omgang.
Het Burgerlijk Wetboek geeft daarom aan de juridische vader, die niet de biologische vader blijkt te zijn, een uitweg. De erkenner kan in zo'n geval bij de Rechtbank een verzoek tot vernietiging van de erkenning indienen.
DNA kun je niet zomaar zien. Dat kan alleen onder een speciale microscoop. Als je het sterk uitvergroot, dan ziet het DNA eruit als lange strengen. Je hebt de helft van je DNA van je biologische moeder en de helft van je DNA van je biologische vader gekregen.
Of je biologisch familie van elkaar bent, kun je alleen weten door DNA-onderzoek te laten doen. Dit noem je een verwantschapstest. Als je dezelfde vader of moeder hebt, zijn je broers en zussen je biologische familie. Een groot deel van het DNA is bij iedereen hetzelfde.
Een kind kan medewerking aan een DNA-test verlangen van zijn vermoedelijke biologische vader om het vaderschap definitief vast te kunnen stellen. Daaraan moet de vermoedelijke biologische vader in beginsel meewerken. Slechts onder uitzonderlijke omstandigheden kan daarvan worden afgeweken.
U kunt een kind erkennen als u niet de juridische ouder van het kind bent. Dat wil zeggen als u niet getrouwd bent of geen geregistreerd partnerschap heeft met de moeder. Een stiefouder kan een kind erkennen als alleen de partner ouderlijk gezag heeft over het kind.
Als een ouder negatief gedrag vertoont dat bijvoorbeeld gevaarlijk kan zijn voor het kind, dan kan de rechter hem of haar het recht op omgang ontnemen.
Over vaderschap gaan meest wilde verhalen rond. Tien, twintig of zelfs dertig procent van alle kinderen zou een 'bastaardkind' zijn. Uit onderzoek van de Universiteit Leuven blijkt nu dat dit percentage veel lager ligt, namelijk op maar op één procent. Het is niet de eerste keer dat deze hardnekkige mythe weerlegd is.
Dankzij gefundeerde medische onderzoeken is gebleken dat ca.1% van de bevolking een koekoekskind is. Dan nog is het aantal groot, voor Nederland zou dit 170.000 personen zijn, bijna net zoveel als het aantal inwoners van Nijmegen.
Eén op de vijf vrouwen blijft kinderloos
Van de vrouwen die nu rond de 50 jaar oud zijn, heeft 15 procent geen kinderen gekregen. Van de jongere generaties vrouwen blijft naar verwachting ongeveer een vijfde kinderloos.
Bij een bevruchting krijgt elk mens precies de helft van het DNA van de vader en de helft van de moeder. Ieder mens heeft bepaalde stukjes DNA die deze persoon uniek maken. DNA is een soort unieke genetische vingerafdruk. Bij het bepalen of je familie van elkaar bent, speelt dit unieke DNA een grote rol.
Een betrokken vader bevordert de emotionele, cognitieve en sociale ontwikkeling van het kind. Je kind zal bovendien beter voorbereid zijn op de basisschool, doordat de vader of mee-ouder bijvoorbeeld ook boeken voorleest en de taalontwikkeling ondersteunt.
Voor vaders is de gezondste leeftijd om vader te worden tussen de 20 en 40 jaar, omdat het risico op genetische afwijkingen in de sperma toeneemt naarmate de vader ouder wordt.
' Of je kindje op jou lijkt of op je partner, hangt af van de genen die jullie doorgeven. Voor elke eigenschap krijgt een baby genen van papa én genen van mama. In totaal ontvangt je kleine van jullie allebei maar liefst 25.000 genen. Al dit DNA-materiaal levert ontzettend veel mogelijke combinaties van genen op.
DNA-onderzoek door de rechtbank
In zo'n geval kun je naar de rechtbank om het vaderschap te laten bepalen. Het DNA-onderzoek moet dan wel door een arts worden gedaan. Als de vader het DNA-onderzoek weigert, kan de rechter het DNA-onderzoek bij hem afdwingen.
Ik ben niet getrouwd en geen geregistreerd partner
Door erkenning krijgt u meestal gezamenlijk ouderlijk gezag. Er zijn uitzonderingen. Heeft u het kind vóór 1 januari 2023 erkend? Dan heeft u niet automatisch gezamenlijk ouderlijk gezag.
Wordt het DNA op 25 loci onderzocht (€ 268,-) wordt de test nauwkeuriger en biedt hij een minimale nauwkeurigheid van 99,9999%. Als ook de moeder DNA-materiaal afstaat zal de betrouwbaarheid van de vaderschapstest verder toenemen tot meer dan 99,99999%.
Als je niet zeker weet wie de vader is, kan zo'n test zekerheid geven. Ook als een man twijfelt of het kind van hem is, kan een vaderschapstest het bewijs leveren. Je kunt een vaderschapstest door een arts laten doen, maar er zijn ook thuistesten.
Met een zekerheidspercentage van 99,99% toont de vaderschapstest van DNAVaderschapstest aan of u de biologische vader van een kind bent.
U kunt namelijk zonder dat u daarvoor in overleg treedt met de moeder online een vaderschapstest bestellen. Vervolgens kunt u een DNA test voor uw gemoedsrust uitvoeren, al verdient het aanbeveling om de mogelijkheden eerst met de moeder te overleggen.
In Nederland kun je een vaderschapstest krijgen vanaf ongeveer € 185, maar dit bedrag loopt al snel op als je er gerechtelijke erkenning bij wilt.
Je deelt ongeveer 50% van je DNA met je ouders en kinderen, 25% met je grootouders en kleinkinderen, en 12,5% met je neven, ooms, tantes, neven en nichten. Een match van 3% of meer kan nuttig zijn voor je genealogisch onderzoek – soms zelfs minder.