Zo'n acht tot twintig van de honderd mensen overleven een reanimatie buiten het ziekenhuis. De helft daarvan kan na revalidatie zijn leven weer gewoon oppakken en heeft geen of weinig last van de gevolgen (concentratieproblemen, vermoeidheid of gedeeltelijke verlamming).
De overlevingskans
Is onder andere afhankelijk van de snelheid en deskundigheid van de hulp, de leeftijd en de gezondheid van het slachtoffer. De overlevingskans bij een hartstilstand buiten het ziekenhuis is bijna 1 op 4: van de 100 mensen die worden gereanimeerd overleven 20 tot 25 personen.
Elke borstcompressie pompt handmatig bloed naar de hersenen en andere vitale organen. De aanbevolen borstcompressiefrequentie is 100-120 compressies per minuut. Zelfs het gedeeltelijk herstellen van de bloedstroom vergroot de overlevingskansen.
Iedereen kan thuis, op straat, op het werk en in zijn vrije tijd worden geconfronteerd met een hartstilstand. De kans dat dit een bekende van u is, is een kans van 6 op 10.
Goed uitgevoerde reanimatie (en vooral borstcompressies) zorgt ervoor dat eventuele defibrillatiepogingen een grotere kans van slagen hebben en verdubbelt de kans op overleving.
Het duurt slechts enkele minuten en doet geen pijn. U krijgt hiervoor een aantal elektroden op de huid geplakt.
Het belangrijkste risico bij een reanimatie is dat het soms wel lukt om het hart weer goed op gang te krijgen, maar dat de hersenen te lang zuurstofgebrek hebben gehad. Hierdoor kan blijvende hersenbeschadiging ontstaan en of kan de patiënt in coma raken.
Met reanimatie is er een kleine kans dat u overleeft. Hoe eerder gestart wordt met reanimeren, hoe groter de kans dat u overleeft. Iedere minuut vertraging vermindert de overlevingskansen met 10%. U kunt aan een hartstilstand blijvende klachten overhouden.
Bij ongeveer de helft van deze patiënten is de hersenschade ernstig. Zij komen niet meer bij bewustzijn. De andere helft wordt wel weer wakker, maar er bestaat een kans op (blijvende) problemen met bijvoorbeeld het geheugen.
Bij een plotselinge hartstilstand zakt iemand in elkaar.De hartslag valt weg, de persoon raakt buiten bewustzijn en stopt met ademen.
De belangrijkste 6 minuten bij reanimatie. 6 minuten, het verschil tussen leven en dood. Als er namelijk binnen deze 6 minuten wordt gereanimeerd en gedefibrilleerd is de kans zeer groot dat iemand de circulatiestilstand overleefd zonder beschadigingen of risico's na het ongeval.
Voor elke minuut zonder reanimatie daalt de overlevingskans van een getuige van een VF-hartstilstand met 7-10%. Wanneer reanimatie door een omstander wordt toegepast, is de afname in overlevingskans geleidelijker en bedraagt deze gemiddeld 3-4% per minuut van collaps tot defibrillatie.
Na de behandeling
Na 24 uur wordt het koelen gestopt en kan het lichaam vanzelf weer langzaam opwarmen. Dit kan enige tijd duren; hoelang precies verschilt per patiënt. Als de patiënt weer een normale lichaamstemperatuur heeft bereikt, wordt de slaapmedicatie gestopt. Daarna kunnen we beoordelen of er hersenschade is.
Tijdens de eerste minuten van hartstilstand (van cardiale oorzaak) is er voldoende zuurstofreserve in het lichaam. Daardoor is het te verdedigen om zich te concentreren op goede (en continue) hartmassage, zonder beademen.
Hoewel u reanimatie kunt uitvoeren op een slachtoffer van een schotwond , is het belangrijk om op te merken dat reanimatie slechts een onderdeel is van het noodresponsproces voor een slachtoffer van een schotwond. Naast reanimatie kunnen andere noodzakelijke interventies nodig zijn, zoals het stoppen van de bloeding, het beheren van de luchtwegen van het slachtoffer en het voorkomen van shock.
Zo'n acht tot twintig van de honderd mensen overleven een reanimatie buiten het ziekenhuis. De helft daarvan kan na revalidatie zijn leven weer gewoon oppakken en heeft geen of weinig last van de gevolgen (concentratieproblemen, vermoeidheid of gedeeltelijke verlamming).
Stress kan het hart beïnvloeden. Wanneer je veel last hebt van stress kan het zijn dat je hartslag en ademhaling versnellen. Daarnaast kan stress hartritmestoornissen veroorzaken die in zeer extreme gevallen tot een plotse dood kunnen leiden.
Om het coma vast te stellen doet de arts een neurologisch onderzoek en meet het bewustzijn. Als de patiënt zijn ogen niet opent, niet reageert op prikkels en niet reageert op vragen, dan ligt hij in coma. Afhankelijk van de oorzaak is aanvullend onderzoek nodig.
Volgens de wet mag een arts niet 'zinloos medisch handelen'. Dit betekent dat als iemand niet meer beter kan worden, of te zwak is om een bepaalde handeling te verdragen, de arts deze behandeling niet meer mag uitvoeren. Reanimeren gebeurt dus alleen als het kans van slagen heeft.
Reanimatie kan iemands leven redden als ze het direct na een hartstilstand krijgen . Ongeveer 25% van de mensen die direct reanimatie krijgen in een ziekenhuis, overleeft het en gaat na een ziekenhuisopname weer naar huis.
Tijdens de hartstilstand hebben de hersenen tijdelijk geen zuurstof gehad. Dit is een schok voor de hersenen. Als een hartstilstand langer dan 5 tot 6 minuten duurt zonder reanimatie, dan kan het zelfs zorgen voor schade of sterfte van hersenweefsel. Hierdoor ontstaat hersenschade.
Toch zijn mensen vaak bang om verkeerd te reanimeren en zo iemand te laten overlijden. Dit kan ervoor zorgen dat ze het niet durven en niets doen. Maar je kunt de situatie niet erger maken en geen leven verliezen, alleen maar een leven redden. Je start een reanimatie omdat er sprake is van een 'circulatie stilstand'.
De overlevingskans kan oplopen tot 90% als de behandeling binnen de eerste minuten na een hartstilstand start. De kans daalt met ongeveer 10% per minuut langer. Een hartstilstand kan fataal zijn als deze langer dan acht minuten duurt zonder reanimatie . Hersenschade kan al na vijf minuten optreden.
Uw arts besluit tot niet-reanimeren. Bijvoorbeeld omdat u ernstig ziek bent.Of een reanimatie lichamelijk niet aankunt. Als daar tijd voor is, bespreekt een arts dit besluit altijd met u als patiënt of uw naasten.