Huilen en schreeuwenWees consequent en geef niet alsnog toe, want op die manier leren kinderen dat je door te huilen en te schreeuwen je zin krijgt. Ze gaan het dan dus juist vaker doen. Ga vooral zelf niet terugschreeuwen, maar probeer rust uit te stralen.
Afleiden helpt het beste. In dit geval uit je kind zich en dat kun je sowieso beter niet corrigeren. Bovendien wil je het feit dát zij enthousiast is niet corrigeren. Laten gaan kan en mag, zolang je kind zich er goed bij voelt.
Schreeuwen wordt meestal gedaan wanneer je boos bent.Een stapje lager dan schreeuwen is je stem verheffen.Gillen wordt meestal gedaan wanneer je bang bent. Roepen kan in beide situaties worden gebruikt, hoewel een roep een korte uitbarsting van luidheid is, terwijl een gil meestal langer duurt.
Schreeuwen en gillen lijken erg op elkaar, maar als iemand boos schreeuwt, noemen we dat vaak "schreeuwen" in plaats van "schreeuwen" . Bovendien komt het woord schreeuwen vaker voor in alledaagse gesprekken, en beide woorden zijn minder intens dan schreeuwen.
Schreeuwen dient als een uitlaatklep en vermindert de spanning. Opvallend is echter dat mensen niet – zoals veel dieren – alleen schreeuwen of krijsen als er iets mis is of zich bedreigd voelen. Schreeuwen of krijsen is een goede manier is om stress, frustratie en woede te uiten.
Dagelijks schreeuwen tegen je kind levert volgens onderzoekers namelijk angstige kinderen op, die bovendien vaak gaan liegen. "Het gevolg van een schreeuwen is dat kinderen alles gaan doen voor de goedkeuring van de ouder, om te checken of je nog wel van ze houdt."
Gebruik een zacht kussen en zorg voor boeken, een knuffeldier, wat zachte muziek en andere kalmerende activiteiten op een plek waar anderen het kind niet storen . Moedig uw kind aan om naar de plek te gaan als hij boos of overstuur is — niet als straf, maar als een keuze en een kans om te leren kalmeren en frustratie te beheersen.
Ze kunnen huilen, zeuren, schreeuwen of schreeuwen als ze zich in een stressvolle situatie bevinden of sterke gevoelens hebben . Zelfs als uw kind sterke taalvaardigheden heeft, kan het zijn dat ze niet in staat zijn om uit te drukken hoe ze zich voelen als ze getriggerd worden. Schreeuwen en huilen is misschien de enige manier waarop ze hun intense gevoelens kunnen uiten.
Geestelijk geweld
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Als je vaak tegen mensen schreeuwt en dit gedrag wilt verminderen, kunnen een paar tips nuttig zijn. Deze omvatten: Kalmeer jezelf met diepe ademhalingsoefeningen, zoals box-ademhaling, als je merkt dat je boos wordt . Beoefen regelmatig mindfulness of mediteer, zelfs als je niet overstuur bent .
Veel kinderen hebben het schreeuwen nodig (zo lijkt) om zichzelf te manifesteren en te laten zien dat ze er zijn. Het kan een vorm van aandacht trekken zijn vanuit een falend zelfbeeld. Sommigen schreeuwen ook om andere tekortkomingen te compenseren.
Huilen en schreeuwen
Wees consequent en geef niet alsnog toe, want op die manier leren kinderen dat je door te huilen en te schreeuwen je zin krijgt. Ze gaan het dan dus juist vaker doen. Ga vooral zelf niet terugschreeuwen, maar probeer rust uit te stralen.
Ga dan met je kind naar een rustige en veilige plek en vertel rustig en duidelijk: 'Dit mag echt niet, ik blijf hier en jij blijft daar zitten totdat je weer rustig bent. ' Blijf erbij, maar reageer niet op het gedrag. Blijf herhalen wat je gezegd hebt totdat je kind rustiger is.
Kinderen gillen en schreeuwen vaak wanneer ze in een groep samen zijn. Dit doen ze om aandacht te vragen. Een kind denkt: als ik zo hard mogelijk praat of gil dan word ik gehoord. En omdat kinderstemmen vaak hoger zijn dan die van volwassenen, lijkt het alsof ze meer lawaai maken.
Emotionele expressie en behoeften
Frustratie, honger of pijn zijn allemaal redenen waarom een kind om hulp kan schreeuwen. Kinderen schreeuwen ook wanneer hun emoties te groot zijn om te bevatten. Boosheid en opwinding zijn beide redenen waarom peuters en jonge kinderen sterke emoties kunnen uiten door middel van hoge volumes.
Boosheid is voor velen een bekende emotie. We ervaren deze emotie bijvoorbeeld wanneer we onrechtvaardig behandeld, bedrogen of beledigd worden en uiten boosheid door te slaan, schoppen en schreeuwen.
Door rustig te blijven geef je het kind/ de volwassene de ruimte om boos te zijn. Toon begrip en heel veel geduld. Bedenk elke keer weer dat het kind jou niet bewust dwars zit, maar dat het niet weet hoe het zich anders kan uiten. Je kan jezelf rustig houden of maken door je even op iets heel anders te concentreren.
De blijvende negatieve effecten van schreeuwen
Volgens een onderzoek uit 2013, gepubliceerd in The Journal of Child Development, hebben kinderen die voortdurend door hun ouders worden uitgescholden , meer kans om gedragsproblemen, een laag zelfbeeld en depressies te ontwikkelen .
Een parentale burn-out is een toestand van fysieke, emotionele en mentale uitputting die wordt veroorzaakt door de constante stress van het ouderschap. Niet te verwarren met normale ouderlijke stress, die vaak tijdelijk is.
Emotionele ontlading
Het opkroppen van emoties kan leiden tot verhoogde spanning en angst, wat een negatieve invloed kan hebben op het hart. Schreeuwen is een gezonde manier om je gevoelens te uiten, het bevordert het emotionele welzijn en is uiteindelijk goed voor je hart.
Je stemniveau, je houding, het voelt al snel onveilig voor je kind. En op de lange termijn kan schreeuwen tegen je kind leiden tot angst, onzekerheid en een laag zelfbeeld. Het kan emotionele- en gedragsproblemen tot gevolg hebben, een negatiever zelfbeeld en neerslachtige of depressieve gevoelens.
"Het is echter goed om te weten dat schreeuwen ook het limbisch systeem in de hersenen activeert, dat betrokken is bij emoties zoals angst en woede ", zegt Rebecca. "Dit signaleert vervolgens de afgifte van hormonen, adrenaline en cortisol, wat de hartslag, transpiratie en ademhalingsfrequentie verhoogt.
Lever: Boosheid en frustratie. Hart: Vreugde, maar bij disbalans ook overmatige opwinding of angst. Milt: Piekeren en zorgen. Longen: Verdriet en melancholie.