Met een echografie van de gehele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt.
Er wordt een beetje gel op het lichaam aangebracht. Deze gel is om de geluidsgolven over te brengen, zodat de verschillende organen in beeld komen. Vervolgens wordt het te onderzoeken gebied met een transducer gescand. Er worden opnamen gemaakt van datgene wat op het beeldscherm te zien is.
Bij nierschade werken de nieren minder goed en/of er zit eiwit in de urine. Soms is onderzoek in het ziekenhuis nodig. Bijvoorbeeld als uw nieren snel slechter gaan werken. Vaak is met bloedonderzoek, urineonderzoek en een echo te zien wat u heeft.
Een echo van de bovenbuik brengt de alvleesklier, lever, galblaas, nieren, milt en/of aorta in beeld.
Het onderzoek vindt poliklinisch plaats en duurt ongeveer 10 tot 15 minuten. U moet met een volle blaas komen. Het hangt af van het ziekenhuis of uw uroloog of de radioloog dit onderzoek verricht.
Wat is een nier-echografie? Een nier-echografie (REE-nul) maakt gebruik van geluidsgolven om beelden te maken van de nieren, urineleiders en blaas . Tijdens de scan stuurt een echoapparaat geluidsgolven naar het niergebied en worden de beelden vastgelegd op een computer.
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
De radioloog beoordeelt het onderzoek en geeft de uitslag door aan uw behandelend arts (huisarts of specialist). Dit duurt 4 tot 5 werkdagen.
Een abdominale echografie wordt gebruikt om beelden te produceren van de organen in uw buik, waaronder de lever, milt, nieren, galblaas, pancreas en urineblaas . Het wordt voornamelijk gebruikt om symptomen te onderzoeken zoals pijn, een opgeblazen gevoel, misselijkheid, afwijkende bloedtesten en een voelbare massa, onder andere.
Er kan naar uw hart, longen en buik worden geluisterd met een stethoscoop. Door te kloppen en te voelen kan de arts een indruk krijgen van een specifiek lichaamsdeel. Ook kan de arts uw buik onderzoeken door er aan te voelen.
Klachten van nierfalen treden meestal pas op bij een GFR onder 25 ml/minuut. De nierfunctie is dan al ernstig gestoord. De meest voorkomende klachten zijn vermoeidheid, een slechte eetlust, misselijkheid, slecht slapen, hoofdpijn door een verhoogde bloeddruk en vocht vasthouden in de benen.
Wat zijn de redenen voor een nier-echografie? Een nier-echografie kan worden gebruikt om de grootte, locatie en vorm van de nieren en gerelateerde structuren, zoals de urineleiders en de blaas, te beoordelen. Met een echografie kunnen cysten, tumoren, abcessen, obstructies, vochtophoping en infecties in of rond de nieren worden gedetecteerd .
Wat zijn zwarte vlekken op een echo? Op een echografiebeeld verschijnen gebieden met vloeistof (zoals bloed of urine) doorgaans als zwarte vlekken, omdat ze de geluidsgolven niet weerkaatsen maar absorberen.
Echogene nieren worden beschouwd als een "niet-specifieke bevinding" omdat het niet duidt op een specifieke aandoening of diagnose, maar eerder op de mogelijkheid van een nierafwijking. De meest voorkomende oorzaken van foetale echogene nieren zijn: Polycysteuze nierziekte (autosomaal dominant en autosomaal recessief)
Een echo, CT-scan of een MRI-scan brengt eventuele afwijkingen in beeld. Soms wordt een stukje weefsel van de nier onder de microscoop bekeken om de oorzaak van het nierfalen vast te stellen (nierbiopsie).
De laatste jaren hebben ontwikkelingen in echografietechnologie de mogelijkheden ervan uitgebreid. Ontwikkelingen zoals 3D-echografie en contrastversterkte echografie hebben de mogelijkheid om abdominale tumoren te detecteren en te karakteriseren verbeterd , zoals onderzoek in Ultrasound in Medicine and Biology suggereert.
Bij dikke darmkanker kunnen eventuele afwijkingen, bijvoorbeeld een leverafwijking op de CT-scan, beter met een echo in kaart worden gebracht. Ook kan er tijdens de echografie een punctie worden genomen, waarbij met een naald enkele cellen worden opgezogen om vervolgens onder de microscoop te onderzoeken.
U krijgt de uitslag van uw scan mogelijk al snel te horen nadat deze is uitgevoerd , maar in de meeste gevallen moeten de beelden worden geanalyseerd en wordt er een rapport naar de arts gestuurd die u voor de scan heeft doorverwezen. Zij bespreken de uitslag een paar dagen later met u of tijdens uw volgende afspraak, als die is geregeld.
Met een echografie van de bovenbuik kunnen de meeste organen in de bovenbuik zichtbaar worden gemaakt, zoals de lever, de galblaas en de nieren. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Het is belangrijk dat je een volle blaas hebt, omdat we je baarmoeder dan gemakkelijker in beeld krijgen. We adviseren je een uur voor de echo niet meer te gaan plassen. Bij deze zwangerschapsduur gebeurt het regelmatig dat we de baarmoeder uitwendig nog niet in beeld kunnen krijgen.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Het belangrijkste nadeel van echografie is dat de geluidsgolven niet door bot gaan. Daarom is het niet mogelijk om bijvoorbeeld in de rug of achter de knieschijf te kijken. De schouder en de heup zijn ook niet volledig in beeld te brengen met echografie. Daarom wordt vaak een echo met een röntgenonderzoek aangevraagd.