Toxicologie en veiligheid. Arseen en veel arseenverbindingen zoals arseen(III)oxide (rattenkruit) zijn extreem giftig. Binnen het menselijk lichaam richt het verwoestingen aan in het spijsverteringskanaal, veelal met dodelijke afloop.
Arseen behoort tot de zware metalen. Arseen kan in voedsel zoals rijst voorkomen en vervolgens in je lichaam terechtkomen. Een teveel aan arseen kan schadelijk zijn voor de gezondheid. Er is wettelijk vastgesteld hoeveel arseen in een product mag zitten, zonder dat dit de gezondheid schaadt.
Arseen is een metalloïde of semi-metaal dat in veel voedingsmiddelen voorkomt. Niet alle soorten arseen zijn giftig. Zo is anorganisch arseen (een vorm die een belangrijk aandeel uitmaakt van het arseen in rijst) kankerverwekkend, terwijl de grotere hoeveelheid arsenobetaïne in vis onschadelijk is.
Uw zorgverlener kan u chelatietherapie geven. Deze behandeling gebruikt bepaalde chemicaliën om het arseen van uw bloedproteïnen te scheiden. U kunt ook darmspoeling krijgen. Bij deze behandeling spoelt een speciale oplossing de inhoud van uw maag-darmkanaal weg.
Arseen, of arsenicum, behoort tot de zware metalen en die kun je maar beter niet te veel binnen krijgen. Het kan onder andere in grondwater zitten, waardoor het in (rijst)planten kan voorkomen. Maar bijvoorbeeld ook in brood en melk. Door de rijst te wassen kun je eventueel een klein beetje van dat arseen wegspoelen.
Een snelle spoeling van bruine rijst voordat je het kookt verlaagt het arseengehalte niet, maar het koken en het afgieten van het overtollige water, in plaats van het koken tot het droog is, verlaagt het arseengehalte met 40 procent . Dat was met een verhouding van ongeveer 6 delen water op 1 deel rijst.
Zodra dit gebeurt kun je de pan compleet aflsuiten met de deksel. Check regelmatig of nog niet al het water verdampt is voor de rijst klaar is, aangezien dit er voor zal zorgen dat de rijst aanbrandt. Roer de rijst niet tijdens het koken. Dit kan er voor zorgen dat de rijst afbreekt en te plakkerig wordt.
Het grootste deel van het arseen verdwijnt echter binnen enkele uren uit het bloed en binnen enkele dagen uit de urine na blootstelling .
Arseen is smaakloos en geurloos. Het element (As) komt van nature voor in de aardkorst, rotsen, bodem en de zee.
Het is nu algemeen bekend dat blootstelling aan arseen hypertensie bij mensen veroorzaakt . Hoewel arseen-geïnduceerde hypertensie in veel epidemiologische studies wordt gerapporteerd, is het onderliggende moleculaire mechanisme van arseen-geïnduceerde hypertensie niet volledig gekarakteriseerd.
Welke rijst bevat het minst arseen? Het polijsten van bruine rijst tot witte rijst vermindert de hoeveelheid arseen substantieel aangezien het arseen vooral in het bruine kaf zou zitten.
Dagelijks rijst eten is prima, maar variatie wordt aangeraden. Wissel af met granen zoals quinoa, gerst of bulgur, en voeg altijd groenten en eiwitten toe voor een gebalanceerde maaltijd. Een gevarieerd dieet is cruciaal voor je gezondheid.
Lood is een zeer giftig metaal dat kan leiden tot een sterke vergiftiging van het lichaam. Vooral bij regelmatige blootstelling aan lood kan het loodniveau toenemen, waardoor schade aan het lichaam kan ontstaan. Deze schade kan achteraf niet meer worden hersteld.
De dodelijke dosis arseen bij mensen is 2-20 mg/kg, of 140 tot 1400 mg voor een gemiddelde volwassene . Een potentieel dodelijke dosis van 140 mg is hetzelfde als 0,145 gram. Minder dan 1/8 theelepel kan dodelijk zijn voor een gezonde volwassene, terwijl nog minder een kind, een volwassene met een slechte gezondheid of een oudere persoon kan doden.
Arseen is zeer giftig in zijn anorganische vorm . Verontreinigd water dat wordt gebruikt voor drinkwater, voedselbereiding en irrigatie van voedselgewassen vormt de grootste bedreiging voor de volksgezondheid door arseen. Langdurige blootstelling aan arseen uit drinkwater en voedsel kan kanker en huidletsels veroorzaken.
Tegenwoordig kan blootstelling aan arseen op de werkplek nog steeds voorkomen in sommige beroepen die arseen gebruiken , zoals koper- of loodsmelten, houtbewerking en glasproductie. Er zijn voorschriften om deze blootstelling op de werkplek te beperken.
Arseniet (de driewaardige vorm) wordt langzamer uitgescheiden dan arsenaat (de vijfwaardige vorm) en organisch arseen , wat kan bijdragen aan de verhoogde toxiciteit van arseniet in vergelijking met arsenaat en organisch arseen.
Arseen reageert met OXIDATIEMIDDELEN (zoals PERCHLORATEN, PEROXIDES, PERMANGANATEN, CHLORATEN, NITRATEN, CHLOOR, BROOM en FLUOR) en veroorzaakt branden en explosies . Arseen reageert met ZUREN (zoals ZOUTZUUR, ZWAVELZUUR en SNIJZUUR) en WATERSTOFGAS en produceert giftig Arsinegas.
Er is bewijs dat mensen en andere dieren tolerantie kunnen opbouwen voor de toxische effecten van arseen . Een samenleving van “arseeneters” die opzettelijk arseenrijke grond consumeerden in hun religieuze praktijken, ontwikkelde een hoge tolerantie voor arseen.
De halfwaardetijd van anorganisch arseen bij mensen is ongeveer 10 uur [Rossman 2007]. Arseen ondergaat biomethylering in de lever. Ongeveer 70% van het arseen wordt uitgescheiden, voornamelijk via de urine [Rossman 2007]. Arseen wordt uitgescheiden via de urine; het grootste deel van een enkele, lage dosis wordt binnen enkele dagen na inname uitgescheiden.
Op basis van de beschikbare toxicokinetische studies bij zowel mensen als dieren, heeft arseen een beperkt potentieel om te worden opgenomen door de menselijke huid in vergelijking met de dierlijke huid . Er zijn geen geschatte dermale letale doses (LDLo) van arseen voor mensen geïdentificeerd.
Arseen is een uniek chemisch element met het symbool 'As' en het staat op de 33e plek in de periodieke tabel. Het is een metalloïde, wat betekent dat het kenmerken heeft van zowel metalen als niet-metalen.
De term reheated rice syndrome verwijst naar een voedselvergiftiging die veroorzaakt wordt door de bacterie Bacillus cereus. 'Deze bacterie komt veel voor in zetmeelrijke producten zoals rijst of pasta. Ze kunnen het zetmeel namelijk omzetten in glucose en daar houden de bacteriën van', vertelt Van der Vossen.
De risottorijst mag vooral niet te hard garen, maar als je het vuur te laag zet, wordt de rijst nooit gaar. Het beste is om het vuur op de middelste stand te houden. Door te roeren zorg je het zetmeel vrijkomt. Zo krijgt de rijst zijn romige structuur en brand de risotto tevens niet aan.
Zout het water
Elke fan van kookprogramma's weet dat het zouten van je pastawater een hoofdregel is van de meeste beroemde chefs. Hetzelfde geldt voor rijst : zout geeft niet alleen smaak, maar het voorkomt ook dat de rijstkorrels aan elkaar plakken in onaangename klonten .