Ivf is een techniek waarbij een eicel van een vrouw bevrucht wordt met een zaadcel van de man in het laboratorium.Het embryo wat hierbij ontstaat, wordt vervolgens teruggeplaatst in de baarmoeder van de vrouw. Als alles goed gaat, kan er een zwangerschap ontstaan.
De eierstokken worden beiden aangeprikt waarna de eiblaasjes één voor één worden leeg gezogen. Het vocht uit de eiblaasjes wordt opgevangen in reageerbuisjes en na afloop naar het laboratorium gebracht. Daar gaan ze zoeken naar eicellen.
Bij in-vitrofertilisatie of proefbuisbevruchting (letterlijk in-glasbevruchting) gebeurt de bevruchting niet in de eileider, maar in een schaaltje in het laboratorium. In dat schaaltje brengt de embryoloog zaadcellen samen met de verzamelde eicellen.
De behandeling duurt ongeveer twee maanden. Tussen twee IVF/ICSI-behandelingen zit een maand rust. Het is altijd mogelijk om een langere periode aan te houden. Een IVF/ICSI-behandeling vraagt veel van lichaam en geest.
Omdat je het aanprikken van de eicellen niet kunt verdoven, doet het pijn.
Na de punctie
Als je je goed voelt, mag je naar huis. Je kan in de dagen erna nog lichte buikpijn, een opgeblazen gevoel en bloedverlies hebben. De verpleegkundige of arts geeft je wat leefregels mee voor de komende dagen.
Ivf-traject is zwaar
Het gebruik van hormonen, de punctie, het terugplaatsen van het embryo en de tegenvallers als er geen zwangerschap ontstaat, kunnen zwaar zijn. Daarnaast zijn er ook gezondheidsrisico's voor zowel de vrouw als het kind.
IVF/ICSI behandeling succeskans
Van de patiënten die in 2020 begonnen aan een IVF of ICSI behandeling, kreeg ongeveer 87% een punctie en 77% een terugplaatsing. Ongeveer 32% van de patiënten werd zwanger (positieve zwangerschapstest) en 23% was doorgaand zwanger (minstens 10 weken na de punctie).
Bèta-wachten is de periode vanaf het moment van de terugplaatsing of kunstmatige inseminatie tot aan de uitvoering van de HCG-zwangerschapstest, 10 dagen na de punctie. Dit is zonder twijfel de meest stressvolle fase van het hele proces voor onze patiënten.
Na drie IVF-behandelingen is de kans op de geboorte van een kind gemiddeld 40 tot 50 procent. Bij ongeveer de helft van alle paren die IVF-behandelingen ondergaan, leidt IVF niet tot een zwangerschap.
Oorzaken van een mislukte ivf-behandeling
Een ivf-behandeling is niet altijd succesvol. Per behandeling is de kans op een zwangerschap ongeveer vijfentwintig procent. De belangrijkste oorzaak van het mislukken van de behandeling is het niet innestelen van het teruggeplaatste embryo.
Voor een IVF- behandeling is altijd een medische indicatie nodig. Je zorgverzekeraar vergoedt vanuit de basisverzekering drie IVF-behandelingen per zwangerschap met een duur van tenminste 12 weken na de terugplaatsing van het embryo. Ook een afgebroken behandeling telt als een behandeling.
Begrip, interesse en medeleven voor wat ze doormaken is heel fijn. Dat begint al met een enkel zinnetje 'Ik begrijp dat het heel moeilijk voor je is' of een kaartje met 'sterkte! ' Blijf met elkaar communiceren over de behoefte en vul het niet zelf in.
U mag dus ook niet zelf met de auto rijden. Vrijen na de punctie mag in principe wel, tenzij de arts dat afraadt. Het is wel beter om een drietal dagen vóór de inseminatie of de eicelpunctie niet te vrijen. Als de man die dag een vers staal moet produceren, zal dat van betere kwaliteit zijn.
Het mogelijke voordeel van de dag 5 terugplaatsing is dat alleen de sterke embryo's doorgroeien. Hierdoor is er waarschijnlijk een hogere kans op de geboorte van een kind en kan een dag 5 embryo sneller tot een zwangerschap leiden.
IUI, IVF en ICSI
Of kan er helemaal geen oorzaak worden gevonden voor het uitblijven van een zwangerschap? Dan kan IUI een oplossing zijn. Hierbij worden de beste zaadcellen, na bewerking in het laboratorium, in jouw baarmoederholte ingebracht.
Na de punctie kunnen de eierstokken erg opgezet zijn en kunnen de kleine bloedvaten in de buik meer vocht doorlaten dan normaal.
De vrouwelijke factor: de leeftijd van de vrouw
Leeftijd is de factor die de meeste invloed op de vruchtbaarheid heeft. Het probleem is dat een vrouw vanaf 35 jaar meer moeilijkheden heeft om op een natuurlijke manier zwanger te worden omdat zowel de eicelvoorraad als de kwaliteit van de eicellen verminderen.
Een IVF-behandeling duurt gemiddeld twee maanden, inclusief voor- en nabehandeling. Na een IVF-behandeling kan de cyclus gedurende één maand ontregeld zijn.
De radioloog ontsmet de plek van de prik en neemt met een naald wat cellen of vocht weg. Dit gebeurt maximaal 3 keer, om zo voldoende materiaal te hebben voor een goede diagnose. De punctie kan even pijnlijk zijn. Na de punctie drukt de radioloog het wondje dicht en plakt het af met een pleister.
in de meeste IVF-behandelingen door toediening van natuurlijk progesteron. Dat hormoon bevordert de opbouw van het baarmoederslijmvlies en vergemakkelijkt de innesteling van het embryo; in een enkel geval wordt de baarmoeder op de komst van een (gedooid) embryo voorbereid via de inname van oestrogenen.
Anesthesie wordt gebruikt bij IVF-behandelingen, vooral bij het ophalen van eieren (OPU). Het wordt echter ook toegepast tijdens de embryotransfer bij onze patiënten die het wensen.
Omdat er bij een IVF-behandeling al zo vroeg getest wordt, is in deze groep het risico groter dat er kort na een positieve zwangerschapstest alsnog bloedverlies optreedt en de zwangerschap eindigt in een (vroege) miskraam.
3 pogingen per zwangerschap
Een arts plaatst het bevruchte eitje (embryo) in de baarmoeder.