Opgevangen prikkels worden in de zintuigcellen omgezet in een soort elektrische stroompjes. Impulsen. Via de zenuwen worden deze impulsen naar de hersenen vervoerd. In de hersenen wordt je je bewust van de opgevangen prikkel uit je omgeving.
Hoe wordt een prikkel doorgegeven? Doordat axonen prikkels doorgeven, kunnen je zenuwcellen met elkaar en andere cellen in je lichaam communiceren, zo geven ze informatie door. Een axon geeft op zijn beurt de prikkel weer door aan een korte uitloper van een andere zenuwcel.
Sensibele neuronen merken een impuls op, zetten deze om in een elektrisch signaal en sturen deze naar de hersenen, waar het in een specifiek deel verwerkt wordt. Om de reactie tot stand te brengen wordt er vanuit de betreffende delen van de cortex weer elektrische signalen via motorische neuronen naar spieren gestuurd.
Prikkels worden waargenomen door neuronen, die ze omzetten in een signaal dat naar de hersenen gaat. Het overgrote deel van deze signalen gaat eerst naar de thalamus, het 'regelcentrum' van de hersenen.
Zintuigcellen zetten prikkels om in impulsen. Het lichaam is namelijk niet in staat prikkels te vervoeren, maar impulsen wel. Opgevangen prikkels worden door de zintuigcellen omgezet in impulsen. De geproduceerde impulsen worden via gevoelszenuwen(cellen) richting het centraal zenuwstelsel vervoerd.
Er zijn verschillende zintuigen waar mensen prikkels mee waarnemen. Aristoteles benoemde in de klassieke oudheid al vijf zintuigen, namelijk: zien, horen, ruiken, voelen en proeven. Tegenwoordig worden bij zintuigelijke prikkels ook evenwicht, proprioceptie en interoceptie genoemd.
Een prikkel is iets wat je zintuigen kunnen waarnemen, zoals licht of aanraking, de zintuigen zetten dit om in een impuls. Dit is een elektrisch signaal dat over je zenuwen naar het centrale zenuwstelsel wordt gestuurd.
Door overprikkeling (veel te veel prikkels) kunnen de hersenen minder goed werken en daardoor ook minder goed alle prikkels verwerken. De hersenen kunnen dan moeilijk het verschil zien tussen belangrijke en niet belangrijke prikkels. Ze komen dan even hard binnen, elke prikkel wil dezelfde aandacht.
Carbamazepine brengt overprikkelde zenuwen in de hersenen tot rust. Artsen schrijven het voor bij epilepsie, zenuwpijn, diabetes insipidus, manie en alcoholontwenning.
Als je moe bent bijvoorbeeld kan je net wat minder hebben. Maar heb jij echt last van (chronische) overprikkeling? Dan krijg je (langdurig) meer prikkels te verwerken dan jouw brein aankan. Overprikkeling komt relatief vaak voor bij mensen met hersenletsel, een burn-out, autisme of adhd.
Het zit zo: acetylcholine - een neurotransmitter stuurt een seintje van je hersenen naar de traanklieren (boven je oogleden) om te waarschuwen dat emoties hoog oplopen. De traanklier produceert tranen, die in dunne traankanaaltjes stromen die aansluiten op de traanzak voordat ze van je wang vallen.
Beschadigde hersencellen herstellen niet
Eenmaal beschadigde hersencellen herstellen zelf niet meer.
Bij een verstoorde prikkelverwerking kunnen er twee dingen aan de hand zijn: overprikkeling of onderprikkeling. Bij de ene vorm komen er teveel prikkels het brein van je kind binnen, bij de andere vorm juist te weinig. De problemen kunnen kortdurend, maar ook langdurig zijn.
heb je last van hoofdpijn. kost het meer moeite om nieuwe informatie in je op te nemen. heb je moeite met denken: je bent sneller vergeetachtig of je kunt je moeilijker concentreren.
Lavendel is een krachtig kruid, bomvol etherische olie die haar een uitgesproken geur en smaak geven. Lavendel ruimt ongewenste energie op en verricht wonderen bij overprikkeling, stress en spanningshoofdpijn.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Bij emotionele overprikkeling heb je moeite om je emoties te reguleren. Emoties komen harder binnen en je wordt sneller emotioneel, bijvoorbeeld als je moe bent of bij het inleven of meeleven met een ander. Cognitieve overprikkeling houdt in dat alles wat met denken en leren te maken heeft, overprikkeld is.
Ons zenuwstelsel uit balans. Bij een zenuwstelsel dat stress ervaart, zijn er twee mogelijkheden. Symptomen: Angstig, hyperactief, niet kunnen ontspannen, rusteloos, snel schrikken/angstig, moodswings, chronische klachten, slapeloos, woede/irritatie, problemen met de spijsvertering, grenzeloosheid.
Iedereen heeft weleens last van een 'vol hoofd' door te veel prikkels. Maar mensen met hersenletsel ervaren én verwerken prikkels anders. Overprikkeling kan hun dagelijks functioneren ernstig belemmeren. Omdat ze er fysiek ziek van worden.
Ons eerste advies: Neem verstoorde prikkelgevoeligheid en overprikkeling door hersenletsel serieus. Tweede advies: Leer de specifieke zintuiglijke en cognitieve triggers (uitlokkende factoren) en overprikkelingsvormen van jouzelf kennen. Leer de klachten herkennen van jouzelf als je overprikkeld bent geraakt.
De zintuigcellen vangen prikkels uit de omgeving op. Als dat gebeurt, sturen de zintuigcellen een signaal naar de hersenen. Zo'n signaal geeft informatie aan de hersenen. We noemen dit een impuls.