Het onderzoek wordt gedaan met behulp van een speciaal instrument, de endoscoop. Een endoscoop bestaat uit een flexibele slang die ongeveer 9 mm dik is. Aan het uiteinde van de slang zit een klein lampje dat het slijmvlies van uw maag, slokdarm en twaalfvingerige darm verlicht.
Het onderzoek wordt uitgevoerd met een kijkinstrument: de endoscoop. Een endoscoop is een dunne, flexibele slang die ongeveer de dikte heeft van een vinger. De arts brengt de endoscoop via de mond en slokdarm in de maag en twaalfvingerige darm.
De slang is ongeveer zo dik als een vinger. De arts schuift de endoscoop via de anus in uw darm. Aan het uiteinde van de slang zitten een lampje en een camera. Het lampje zorgt ervoor dat de arts de binnenkant van uw darm goed kan bekijken.
De slokdarm is bij mensen ongeveer 30 centimeter lang, heeft een gemiddelde diameter van 2 centimeter en begint aan de bovenkant in de farynx of keelholte om te eindigen aan de andere kant bij de maag. Er zijn vier vernauwingen in de slokdarm.
De eerste uren na de behandeling kunt u last hebben van irritatie van de keel en pijn achter het borstbeen. Meestal zakt deze pijn een aantal dagen na de behandeling, maar soms kan de pijn één tot twee weken aanhouden. Een opgeblazen gevoel en pijn in de buik kunnen ontstaan door de lucht die ingeblazen wordt.
Het onderzoek gebeurt met een flexibele slang (gastroscoop) waarvan de tip bestuurbaar is. De scoop is 8 mm dik, u houdt dus voldoende ruimte over om normaal te kunnen ademen. U krijgt als voorbereiding op het maagonderzoek een drankje met antischuim. Dit voorkomt schuimvorming in de maag tijdens het onderzoek.
Als u een slechte hart- of longfunctie heeft, kan de MDL-arts besluiten u geen roesje te geven. Dit is om het risico op eventuele complicaties te verkleinen. De arts bespreekt dit met u op de behandelkamer. De keuze is dan om het onderzoek zonder roesje te doen, of alleen met pijnstilling.
Wat is een gastroscopie
Een endoscoop bestaat uit een flexibele slang die ongeveer 9 mm dik is. Aan het uiteinde van de slang zit een klein lampje dat het slijmvlies van uw maag, slokdarm en twaalfvingerige darm verlicht.
Het onderzoek is niet pijnlijk. Veel mensen vinden vooral het inbrengen van de gastroscoop vervelend, omdat ze moeten kokhalzen. Sommige mensen krijgen een benauwd gevoel, omdat er een slang in hun keel zit. Het is belangrijk dat u de aanwijzingen van de arts en de endoscopieverpleegkundige goed opvolgt.
De maagwand is ongeveer 0,5 centimeter dik en opgebouwd uit verschillende lagen. Van binnen naar buiten zijn dat: Slijmvlieslaag; hierin bevinden zich miljoenen kleine kliertjes die maagsap produceren.
Bij een coloscopie wordt de endoscoop meestal tot aan de dunne darm opgevoerd. Bij een sigmoïdoscopie wordt de endoscoop ongeveer 50 centimeter de dikke darm ingeschoven.
In 10% van de onderzoeken lukt het niet met de colonoscoop het begin van de dikke darm te bereiken. Soms kan het nodig zijn een röntgenfoto te maken. Meestal is daarvoor een aparte afspraak en voorbereiding nodig. Tijdens het onderzoek kan het nodig zijn dat de patiënt een andere houding aanneemt.
Het inbrengen van de endoscoop ervaren veel mensen als vervelend. Als u last hebt van aambeien of kloofjes rond de anus, kan dit extra pijnlijk zijn. Het opschuiven van de endoscoop door de dikke darm kan vooral bij de bochten pijnlijk zijn. Door het onderzoek kunnen ook buikkrampen ontstaan.
Er is een kans dat u keelpijn heeft na het onderzoek. Deze pijn is meestal na een dag verdwenen. Als de endoscoop moeilijk de keel passeert of als er een vernauwing in de slokdarm is, kan een scheurtje of schaafwondje in de slokdarm ontstaan.
Een endoscopie van de dikke darm noem je een coloscopie (of colonoscopie). Een endoscopie van de maag noem je een gastroscopie. Een endoscopie van de slokdarm noem je oesofagoscopie.
De arts brengt de gastroscoop voorzichtig via de mond, keel en slokdarm in de maag. U moet een keer goed slikken. Het onderzoek doet geen pijn, wel kan het even een wat benauwd gevoel geven, ondanks dat de scoop de luchtwegen niet blokkeert. Probeer tijdens het onderzoek rustig door te ademen.
U krijgt een bijtring in de mond om zowel uw tanden als onze endoscoop te beschermen. Vervolgens krijgt u via het infuus de medicijnen (het roesje) toegediend. Door dit roesje kunt u weinig merken van het onderzoek en kan het zijn dat u zich er later vrijwel niets meer van herinnert.
Het passeren van de gastroscoop door de keel kan vervelend zijn. Soms wordt een gastroscopie uitgevoerd na toediening van een ver- dovend middel (sedatie) via een injectie in de arm. De sedatie is een heel lichte vorm van algemene verdoving.
Een gastroscopie is een kijkonderzoek om de oorzaak van uw klachten te vinden. Hiervoor gebruikt de arts een endoscoop. Dit is een buigzame, flexibele slang waaraan een camera en een lampje zitten. Als u afwijkingen heeft in de slokdarm, maag of twaalfvingerige darm, dan kan eventueel een behandeling volgen.
Een gastroscopie is een veilig onderzoek. Ondanks alle zorgvuldigheid kunnen in zeldzame gevallen complicaties optreden. In de meeste gevallen gaat het om een nabloeding. Dit komt vooral voor bij mensen die bloedverdunners of pijnstillers gebruiken.
Als u een roesje heeft gehad, duurt het nog enige tijd voordat de medicijnen zijn uitgewerkt. Daarom blijft u na het onderzoek nog 1 tot 2 uur uur in uw bed op de uitslaapkamer totdat u weer goed wakker bent. Gedurende deze tijd worden uw hartslag en zuurstofgehalte bewaakt.
Omdat u gekozen heeft voor een lichte narcose is een arts-anesthesist aanwezig die u met een injectie via een infusienaald een slaapmiddel zal toedienen. De hartwerking en ademhaling wordt permanent bewaakt. Meestal duurt het onderzoek ongeveer 5 tot 10 minuten.
Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd.
Door sedatie heeft u tijdens het onderzoek minder last van spanning. Het middel Propofol werkt snel en is ook snel uitgewerkt. U voelt zich rustiger en ervaart minder ongemak van het onderzoek. U slaapt meestal tijdens het hele onderzoek of behandeling.
2.1.
Ernstige complicaties komen rondom sedatie bijna niet voor. Het kan gebeuren dat een allergische reactie optreedt op bepaalde medicijnen. Ernstige complicaties door sedatie hangen in de meeste gevallen samen met uw gezondheidstoestand. Dit wordt met u besproken tijdens het pre sedatie spreekuur.