Zeehonden kunnen honderden meters diep duiken. Hierbij zwemmen ze de eerste paar minuten actief naar beneden, daarna laten ze zich in een soort 'glijvlucht' verder naar beneden zakken. Ze kunnen echt lang en diep duiken. Het bloed van zeehonden kan veel meer zuurstof opnemen dan het bloed van mensen.
Zeehonden kunnen tot honderden meters diep duiken. De eerste paar minuten zwemmen ze actief naar beneden, waarna ze in een soort zweefvlucht gaan terwijl ze nog dieper zinken. Hun lichaam is helemaal aangepast aan lange en diepe duiken. Hun bloed kan veel meer zuurstof opnemen dan menselijk bloed.
Om dit te doen, hebben zeeolifanten een groot volume bloed voor hun grootte. Belangrijk is dat dit hen in staat stelt om veel zuurstof vast te houden tijdens het duiken. Zeeolifanten hebben ook een zeer dikke blubberlaag om hen warm te houden in de koude, diepe oceaan. De diepste geregistreerde duik door een zeeolifant is een duizelingwekkende 2388 meter.
Zeehonden kunnen hun adem veel langer inhouden dan wij. Ze kunnen zelfs onder water slapen. Gewone zeehonden kunnen in rust 19 minuten onder water blijven, grijze zeehonden wel een half uur. Een actieve duik duurt korter, omdat het dier dan meer zuurstof verbruikt.
Gedode dieren worden gevild, de vacht wordt verkocht als bont. Het voordeel van knuppelen boven bijvoorbeeld afschieten is dat de vacht niet wordt beschadigd. Het knuppelen van zeehonden is, behalve in Canada, overal verboden. In dat land worden anno 2015 nog enkele tienduizenden zeehonden op deze wijze gedood.
Zeehonden kunnen honderden meters diep duiken. Hierbij zwemmen ze de eerste paar minuten actief naar beneden, daarna laten ze zich in een soort 'glijvlucht' verder naar beneden zakken. Ze kunnen echt lang en diep duiken. Het bloed van zeehonden kan veel meer zuurstof opnemen dan het bloed van mensen.
Nog een reden: 95% van de zeehonden die doodgeknuppeld worden is tussen de 12 weken en 12 dagen oud. Ze worden doodgeknuppeld omdat de bont huid in trek is. De jagers knuppelen de diertjes op hun hoofd en hangen ze aan een haak en zo gaan zij op zoek naar andere dieren om opnieuw dood te knuppelen.
Het is goed gedocumenteerd dat dieren die goed kunnen duiken een groter zuurstofopslagvermogen in hun lichaam hebben. Deze prestatie wordt bereikt door een groter bloedvolume en hogere niveaus van de eiwitten die zuurstof in het bloed en de spieren transporteren (hemoglobine en myoglobine).
Zij kunnen dit tot een afstand van wel 100 meter! Daarnaast voelen ze ook op afstand aan hoe groot de vis is en wat voor vorm hij heeft. Zeehonden hebben geen sterke voorkeur voor één soort vis. Ze vangen vooral vissen die dicht op de bodem leven, maar eten ook andere zeedieren, zoals inktvissen, garnalen en krabben.
In het water hebben ze het meest te vrezen van roofdieren als haaien en Orka's. Maar eigenlijk is de mens de grootste vijand van zeehonden. Zeehonden werden vroeger in Nederland vaak bejaagd als schadelijke diersoort.
Noordelijke zeeolifanten kunnen duiken tot dieptes van meer dan 5.000 voet en zuidelijke zeeolifanten tot dieptes van bijna 7.000 voet. Tijdens deze indrukwekkend diepe duiken kunnen zeeolifanten hun adem tot wel twee uur lang inhouden.
Zeehonden lijken lief en aaibaar, maar het zijn Neder- lands' grootste roofdieren. Dat kan je goed zien aan het gebit. Met zijn snorharen 'voelt' de zeehond zijn prooi. In de troebele Noordzee kunnen zeehonden niet op alleen hun zicht vertrouwen.
Hoe lang een walvis onder water kan blijven, verschilt per soort. Bultruggen kunnen tot een uur onder water blijven, maar komen meestal om de 3 à 7 minuten boven. Een van de diepst duikende soorten, de spitssnuitdolfijn van Cuvier, kan duiken tot een diepte van 3000 meter en blijft dan meer dan drie uur onder water.
Walvissen zijn ervaren duikers. De diepste duik die tot nu toe is geregistreerd, werd gemaakt door een spitssnuitdolfijn van Cuvier. Een onderzoek uit 2014 gebruikte satellietgekoppelde tags om de duiken van acht spitssnuitdolfijnen voor de kust van Zuid-Californië te volgen. De diepste geregistreerde duik was 2.992 meter , waarmee het record voor duikende zoogdieren werd verbroken.
Een recreatieve duiker komt tot een meter of 40
Als je een beginnerscursus SCUBA-duiken volgt, kun je tot ongeveer 12 tot 18 meter diepte duiken. Met meer trainingen en ervaring kun je als recreatieve duiker tot zo'n 40 meter diepte komen. Alles dieper dan 40 meter wordt als technisch duiken gezien.
Navy SEAL duiktraining vindt eerst plaats in de tweede fase (duik) van BUD's en dat is de Combat Divers Coarse. SEALS duiken normaal gesproken niet diep, maar kunnen wel 100 tot 130 voet diep gaan, maar duiken is missiespecifiek.
De grijze zeehond kan goed zwemmen en duiken. Hij duikt gemiddeld 25 m diep, maar kan tot een diepte van 100 m duiken. Hij kan tot 20 minuten onder water blijven, voordat hij weer boven water moet komen om adem te halen.
Samengevat: in Nederland zijn zover bekend nog nooit mensen echt aangevallen door zeehonden. Dat betekent niet dat we alleen nog maar in binnenwateren kunnen zwemmen. Maar gebruik bij het zwemmen in zee je gezonde verstand. Geef wilde zeezoogdieren de ruimte die ze nodig hebben.
Bij recreatief duiken kun je maximaal tot 40 meter diep duiken.Als basisduiker in open water is de limiet voor hoe diep je kunt duiken 18 meter. Als je dieper wilt duiken, adviseren we je om eerst een duikcursus voor gevorderden te volgen.
Ze kunnen korte tijd zo snel zwemmen als 12 mijl per uur, maar zwemmen over het algemeen langzamer. Zeehonden kunnen duiken tot een diepte van 1640 voet (500 meter) en 15 tot 28 minuten onder water blijven. De gemiddelde duikduur is recht evenredig met de grootte van de zeehond, waarbij grotere zeehonden gemiddeld langere duiken maken.
Keizerspinguïns duiken dieper dan welke andere vogel dan ook. De meeste duiken zijn tussen de 100 en 200 m, maar af en toe gaan ze veel dieper. De diepste duik die we ooit hebben geregistreerd was een ongelooflijke 565 m diep!
Aan de Friese Waddenzeekust bij Wierum en Holwert zijn zaterdag twee jonge zeehonden aangespoeld. Het zeehondencentrum in Pieterburen adviseert aangespoelde zeehonden te laten liggen en ze niet aan te raken. Ze kunnen besmet zijn met vogelgriep of andere ziekten.
De jacht op zeehonden is gruwelijk: dieren worden doodgeknuppeld of op andere wrede manieren gedood. Daarom zijn zeehondenproducten sinds 2009 verboden in de Europese Unie. Maar dat verbod is nu in gevaar. De Europese Commissie twijfelt of de verkoop van zeehondenproducten nog wel verboden moet blijven.
Een huiler is een jonge zeehond die op het strand of op het wad ligt en zijn moeder is kwijtgeraakt. De term is afgeleid van het klagelijke geluid dat het jonge dier dan soms voortbrengt. Als een zeehond een tweeling krijgt, kan de moeder niet voor beide jongen zorgen.