Omdat de omloopbaan buiten de atmosfeer ligt, is er geen luchtweerstand. Volgens de wet van de traagheid blijft de snelheid van de satelliet dus gelijk en kan hij jarenlang om de aarde blijven cirkelen.
Ze wordt wel continu naar beneden getrokken door de zwaartekracht, die als middelpuntzoekende kracht optreedt en zo het snel bewegende voorwerp in een baan rond de aarde houdt. Een werkende geostationaire satelliet blijft op dezelfde plek in referentie met het aardoppervlak. Ze blijft bijvoorbeeld boven België hangen.
Het internationale ruimtestation ISS draait in een baan om de aarde op een hoogte van ongeveer 400 kilometer. Het ISS doet er 90 minuten over om een heel rondje om de aarde te maken. De dag en nacht aan boord van het ISS verschilt van de dag en nacht op aarde.
De geboorte van het ISS
In 1984 kwam de Amerikaanse president Ronald Reagan met het plan om een ruimtestation onder de naam 'Freedom' op te zetten. Ondanks het feit dat zijn plan niet echt van de grond kwam, was dit wel een aanzet tot het huidige ruimtestation, het ISS.
Kort antwoord: Omdat het ruimtestation continu in vrije val verkeert.
Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen. Op het internationale ruimtestation ISS slapen de meeste bemanningsleden in hun eigen kleine cabines.
Je lichaam zal, wegens het gebrek aan zuurstof, immers niet vergaan. Al naargelang de temperatuur waar je mee te maken krijgt zal je stoffelijk overschot bevriezen of mummificeren, en in nagenoeg perfecte staat duizenden jaren door de ruimte dwarrelen.
Net als de maan heeft het ISS twee kanten: de ene kant naar de zon gericht en de andere ervan af. De temperatuur aan de kant van de zon kan oplopen tot 250 °F (ca. 120 °C), terwijl hij aan de 'donkere kant' kan dalen tot onder -250 °F (ca. -160 °C).
Drie nieuwe bemanningsleden zijn vandaag aangekomen in het ruimtestation ISS, hun tijdelijke huis in de ruimte. Met hen erbij wonen daar nu negen mensen. Het gebeurt niet vaak dat er zo veel mensen tegelijk in het zwevende laboratorium verblijven.
hoe lang duurt een reis ongeveer? André Kuipers de reis duurt twee dagen naar het station en een uur of vier om terug te komen.
Het ruimtestation is soms zichtbaar als een heel helder lichtpunt dat van west naar oost geluidloos langs de hemel beweegt. In werkelijkheid heeft het toestel een snelheid van ongeveer 28.000 km/h. Het maakt elke 91 minuten een omloop rond de aarde op een hoogte van ongeveer 410 km.
Het ISS ziet er vanaf de aarde uit als een snel bewegende ster. Het internationale ruimtestation wordt alleen zichtbaar na zonsondergang wanneer het op aarde donker is en het ruimtestation zelf nog wordt beschenen door de zon.
Het ISS valt om de aarde heen en daar heb je een bepaalde snelheid voor nodig en dat is ongeveer 28 000 kilometer per uur. Als je minder snel gaat, dan begin je terug te vallen naar de aarde. Waarom moet het op een hoogte van 400 kilometer? Omdat je daar geen lucht hebt en daar ook niet wordt afgeremd.
Zo hoog boven de evenaar lijkt een satelliet vanaf aarde stil te staan: hij is stationair ten opzichte van de aarde (geostationair). Geostationaire banen, op zesendertigduizend kilometer boven de evenaar, zijn het bekendst vanwege de vele satellieten voor televisie en allerlei andere telecommunicatietoepassingen.
Hele wereld toegang tot internet
"Musk wil uiteindelijk een netwerk van 12.000 satellieten", vertelt Langbroek. Sinds 2019 zijn er meer dan 3.100 Starlink-satellieten gelanceerd. Daar zijn er nu ongeveer 2700 van in de ruimte.
Vele miljoenen objecten draaien rond de Aarde kleiner dan 1 centimeter. Totaal gewicht ruimteafval: meer dan 6 miljoen kilogram. Snelheid ruimteafval: tot 29 000 km/u.
De lucht binnen de dampkring is anders en 'dikker' dan in de ruimte. Zodra de raket dichter bij aarde komt 'botst' hij het ware tegen die andere lucht en gaat langzamer. Uit zijn punt komen drie grote parachutes die het luchtschip nog meer afremmen. Zo kan de raket rustig in de zee landen.
Het ISS is het internationale ruimtestation (International Space Station) dat in een baan om de aarde draait. In dit station doen astronauten wetenschappelijk onderzoek. Omdat het ruimtestation in een baan rond de aarde zweeft, zijn de astronauten gewichtloos.
"Astronauten blijven nu ongeveer een half jaar in de ruimte. Dat heeft te maken met de houdbaarheid van de Sojoez-capsule. Die moet op een gegeven moment vervangen worden vanwege het slechter worden van de batterijen en de brandstof voor de stuurraketjes."
Op de maan is het altijd heel erg koud
De maan heeft geen atmosfeer en daarmee ook geen bescherming tegen de straling van de zon. In het zonlicht is het er 120°C boven nul. Zonder atmosfeer kan er op de maan ook geen warmte worden vastgehouden. Aan de nachtzijde is het dan ook meteen ijskoud, 170°C onder nul.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Kosmische achtergrondstraling (cosmic microwave background, oftewel CMB) in de ruimte bevat een kleine hoeveelheid energie die nog voortkomt uit de oerknal. Die energie 'warmt' de ruimte op, waardoor het vrijwel nergens kouder is dan ongeveer 3 Kelvin (-270,15 graden Celsius).
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
Het ontbreken van de zwaartekracht wordt ook wel gewichtloosheid genoemd. Het lijkt op zweven, op het gevoel dat je krijgt, als je in een achtbaan plotseling naar beneden suist. De astronauten aan boord van het Internationale Ruimtestation zijn in een voortdurende vrije val.
In zo'n situatie is het onmogelijk om te overleven. Maar wanneer medische hulp stand-by is en de luchtdruk geleidelijk afneemt, kan een mens het net een minuut in een vacuüm volhouden.