Als je als verzorgende merkt dat je grens overschreden wordt, is het volgens Van der Steen belangrijk dat je je boodschap assertief en helder overbrengt. 'Ga stevig staan, zorg dat je ademhaling rustig is en praat met duidelijke stem op een manier dat je het zelf ook gelooft.
Grenzen zijn subjectief
Een grens is iets subjectiefs, je kunt niet in een boek lezen waar de grens ligt voor de zorgprofessional. Je zult je eigen grenzen moeten ontdekken en hiernaar luisteren. Over je grens gaan is niet zo heel moeilijk, ervoor zorgen dat je het niet doet is veel lastiger.
Het draait hierbij meer om je persoonlijke 'gevoel'. De professionele grens. Dit is wanneer jij als professional zou reageren. Hier gaat het om 'weten en afwegen wanneer en waarom het belangrijk is om te reageren'.
Sommige mensen kunnen geen grenzen stellen omdat ze niet genoeg zelfliefde hebben om hun eigen gezonde en veilige ruimte te bewaken. Je communiceert zelfrespect door grenzen te stellen aan respectloos gedrag. We leren mensen hoe ze ons moeten behandelen door hen te laten zien hoe we onszelf behandelen.
Zorg ervoor dat je altijd vanuit je zelf praat
Ook al vind een ander het onzin, het blijft jouw gevoel en daar kan niemand iets aan toevoegen. Breng je grens dan ook als zodanig. Blijf beleefd en gericht. Zo kun je bijvoorbeeld zeggen dat je iets niet prettig vind, omdat het je ongemakkelijk laat voelen.
Een gezonde grens gaat niet over 'niet aan jezelf werken' uit angst om afgewezen te worden of angst om te groeien. Een gezonde grens gaat niet over de ander, het gaat over jou! Een gezonde grens gaat over wat goed is voor jouw geluksgevoel.
Een eigen grens is een afscheidingslijn of inperking tussen: wat je wel en niet kunt. wat je wel en niet wilt. jouw mogelijkheden en onmogelijkheden.
Je laat anderen duidelijk weten wat wel en niet mogelijk is waardoor je jezelf niet steeds overvraagt en overbelast. Je houdt meer tijd over voor belangrijke zaken en voor ontspanning waardoor je de dingen kunt doen die voor jou en jouw gezondheid belangrijk zijn.
Je leert je grenzen beter kennen door ze te leren voelen. Door op te merken dat iets wat de ander doet of zegt onprettig voor jou aanvoelt. Gevoelens openbaren zich in je lijf, vooral in je romp: bij je hartstreek, buik of schouders. Om je grenzen beter te voelen, 'moet' je eerst beter leren voelen.
Een grens is een afperking, een afbakening wat van jou is en wat van de ander is. Uiteraard heb je ook een eigen grens. Zeg eens een denkbeeldige afscheidingslijn tussen wat je wel en niet kunt, een grens heb je qua mogelijkheden en kunnen, tussen wat je wel en niet wil.
Niets laat de liefde van een man meer bekoelen dan wanneer er op hem gevit wordt. Een neerbuigende manier van praten, zal hem kwetsen. Wanneer je het niet met je man eens bent, vertel hem dit op respectvolle wijze, het liefst wanneer jullie samen zijn.
Grenzen moeten vooral duidelijk en consistent zijn, wanneer je te maken hebt met iemand die jou niet respecteert. Zo'n persoon is op zoek naar de 'gaten' in je grenzen en gebruikt ze tegen je. Dus zorg ervoor dat je hem/haar assertief en duidelijk vertelt dat dit gedrag niet ok is en houd je aan de consequenties.
Je hebt weinig zelfvertrouwen
Voor jezelf opkomen is heel moeilijk als je vind dat jouw mening en jouw gevoelens er niet toe doen. Je hebt dan weinig zelfvertrouwen en eigenwaarde. De mening van de ander is in jouw ogen altijd belangrijker. Daarom probeer je de ander tevreden te stellen en cijfer je jezelf weg.
Het is ook veel makkelijker om je grenzen aan te geven als je je alleen wat onrustig voelt, dan als je wacht totdat je een kort lontje hebt. Hoe langer je wacht, hoe moeilijk het wordt omdat je dan veel emotioneler bent. Door het gelijk stellen van grenzen schep je ook duidelijkheid voor de ander.
We kennen in tegenstelling tot zachte grenzen ook harde grenzen. Stel dat een grens bewaakt is, en die je niet gemakkelijk of niet kunt oversteken, dan noemen we dat een harde of gesloten grens .