Je kunt de bodem verbeteren door de eerste 20 centimeter tuingrond eenmalig goed los te maken door te spitten en daarna hoogwaardige compost in de bovenste grondlaag aan te brengen. Daarna doet de natuur de rest. Gebruik geen GFT compost of andere, vaak goedkope of gratis af te halen, compostsoorten.
Verrijk de bodem met plantaardig materiaal
Bijvoorbeeld: compost, dood blad, grasmaaisel, grasplaggen, groenteresten, onkruid of snoeiafval. Het maakt niet uit wat het is, als het maar plantaardig is. Hoe meer hoe beter! Deze plantenresten worden door het bodemleven omgezet in humus.
Zandgrond vruchtbaar maken
Dit kan Turf, stalmest, compost of grond zijn uit het bos. De grond die naast de bomen ligt is van nature een enorm voeding-en mineraalrijke grond. Je humusgehalte kan je ook opkrikken door goede compost toe te voegen.
Wat zijn de nadelen van zandgrond? Zandkorrels zijn grof en houden daardoor minder goed water en voedingsstoffenvast. Daarom moet je meer gieten, bemesten en bekalken. Zandgrond koelt ook sneller af en dus heb je meer last van nachtvorst.
Op arme zandgrond zal meer mest nodig zijn dan op voedzame klei. Voor de tuin kun je universele mest gebruiken of een specifieke bemesting voor bepaalde planten kiezen, zoals bijvoorbeeld hortensiamest.
Het is verstandig om zandgrond te verrijken met organische stof en eventueel wat klei erbij en dat goed mengen zodat het water en voedingsstoffen vasthoudend vermogen groter wordt.
Een veel gebruikte methode om de grond los te werken is spitten. Dit wordt in de meeste gevallen met een spade of een spitvork gedaan. Het spitten van de ondergrond is een intensieve klus die ook nog een best zwaar is voor je lichaam. Met het spitten van de ondergrond werk je de bovenste laag onder.
Groenteteelt komt op zand- en kleigronden voor. Prei en sla bijvoorbeeld kunnen het beste op zand geteeld worden. Kool het beste op klei. Interessant is dat de oude groenteteeltgebieden op zandgronden met bruine humus liggen.
Compost voedt de bodem. Compost bevat kleine hoeveelheden voedingsstoffen die geleidelijk vrijkomen. Een laag van 2 cm compost opbrengen en goed door de bovenste 20 cm van de grond mengen. Per 100 vierkante meter heeft u 2 kubieke meter (circa 1400 kilo) nodig.
Zandgrond watert goed af en warmt snel op. Deze grond is uitermate geschikt voor mediterrane kruiden als dragon, kamille, lavendel, majoraan en tijm.
Je maakt humusrijke grond door frequent organische stoffen door de grond te mengen. Dit kan bijvoorbeeld compost zijn maar ook bijvoorbeeld fijne houtsnippers, mulch, kokosgrond en oude bladresten van de herfst. Dit materiaal vergaat snel en dat maakt je bodem doorlaatbaar en ook voedselrijk.
Compost wordt doormengt door de bovenste laag van de tuingrond. Door het mengen door de toplaag wordt de structuur en de vruchtbaarheid van de grond verbeterd. Compost heeft een hogere voedingswaarde voor de bodem dan bemeste tuinaarde.
Appels en kersen verkiezen een zandgrond terwijl peren een iets nattere grond verdragen. Fruitbomen hebben licht nodig en worden best noord-zuid geplaatst. Peren zijn het minst vorstgevoelig, daarom worden deze vaak aan de buitenzijde geplaatst.
Siergrassen, bijvoorbeeld vedergras (Stipa), zijn dé perfecte planten voor arme zandgrond. Ze hebben weinig water nodig, maar vooral veel zon. Knip ze wel regelmatig bij, want ze zaaien zich snel uit. Wil je siergrassen combineren met andere planten voor een wild ogende tuin?
Dek de grond af met stro, afgestorven blad, houtsnippers of takjes. Dit noemen we ook wel een mulchlaag. Dit houdt de toplaag mooi vochtig en verbetert de waterhuishouding in de grond!
Doe dat pas in maart (als de vorst uit de grond is; nooit spitten als het vriest of als de grond nog bevroren is). Vooral op zandgrond heeft nu mesten weinig zin, omdat het grootste deel van de voedende stoffen tijdens de komende winter zullen uitspoelen. De planten hebben er dan niets aan!
Koemest heeft wel degelijk kwaliteit voor de tuin. Paardenmest echter is nóg beter. Dat bevat meer stro en weet de meststoffen beter te binden. Bovendien is een goed opgezette paardenmesthoop rijk aan wormen, die zorgen voor een geweldige structuur- en humusverbetering van de grond.
Kippenmestkorrels bevat de volgende NPK verhouding: 4-3-3, oftewel: 4% Stikstof (N), 3% Fosfaat (P) en 3% Kalium (K). Dus het bevat meer stikstof en meer fosfaat dan koemest en iets minder Kalium. De prijs van kippenmestkorrels is ook lager dan die van koemest. Dus u krijgt meer voedingswaarde voor een lagere prijs!