In de praktijk is er voor een van beide partners vrijwel altijd recht op alimentatie. Ook als je wel enige inkomsten hebt waarmee je enigszins kunt rondkomen, is de kans groot dat je daarnaast toch nog recht hebt op partneralimentatie. De rechter weegt de mate van welstand waarin beide partners hebben geleefd mee.
U bent in principe verplicht om partneralimentatie te betalen als uw ex-partner na de echtscheiding onvoldoende inkomsten heeft om in het levensonderhoud te voorzien. Daarbij wordt rekening gehouden met uw levensstandaard ten tijde van het huwelijk.
Partneralimentatie langer dan 5 jaar
Het huwelijk of het geregistreerd partnerschap duurde minimaal 15 jaar. En de ex-partner die alimentatie ontvangt, krijgt binnen 10 jaar AOW. Dan stopt de partneralimentatie als de AOW start. U bent geboren op of voor 1 januari 1970.
Partneralimentatie is in principe voor iedereen verplicht. Je betaalt het als je ex-partner na de echtscheiding onvoldoende inkomsten heeft om in haar (of zijn) levensonderhoud te voorzien. Daarbij wordt rekening gehouden met jullie levensstandaard ten tijde van het huwelijk.
Je mag tijdens de scheiding afzien van partneralimentatie. Maak hierover duidelijke en heldere afspraken en leg deze vast in het echtscheidingsconvenant. Je mag ook een ander bedrag dan de officiële partneralimentatieberekening nemen. Maak ook in dat geval duidelijke en heldere afspraken.
Volgens de wettelijke richtlijn bedraagt de duur van de partneralimentatie de helft van het aantal huwelijksjaren met een maximum van vijf jaar. Bijvoorbeeld: ben je 12 jaar getrouwd, dan moet je maximaal 5 jaar partneralimentatie betalen aan je minder verdienende ex-partner.
Zijn jullie langer dan vijf jaar met elkaar getrouwd of hebben jullie samen kinderen, dan geldt de maximale termijn van 12 jaar. Na deze 12 jaar stopt de alimentatieplicht en kun je gewoon stoppen met betalen. Gaat de ex in de tussentijd samenwonen, dan komt daarmee ook het recht op partneralimentatie te vervallen.
In een gemiddeld gezin met twee kinderen en een modaal inkomen kost een kind volgens het NIBUD per maand ongeveer € 400,-. Op basis van het TREMA-rapport komt de alimentatie dan per kind uit op € 140,- per maand. Meestal liggen de bedragen voor kinderalimentatie tussen € 100,- en € 500,- per kind per maand.
Uw ex partner kan tot 12 maanden gevangenisstraf krijgen als hij weigert de (kinder-)alimentatie te betalen. De rechter dient altijd te toetsen of het een proportionele straf is die hij uw ex partner oplegt. Het gaat dus niet om het plegen van een criminele daad, maar om het niet betalen van achterstallige alimentatie.
De financiële bijdrage heet alimentatie. Alimentatie is een regeling waarbij er financieel wordt bijgedragen aan degene die na de scheiding financieel ondersteund moet worden. Het betalen of ontvangen van alimentatie bestaat alleen tussen ex-echtgenoten.
De partner die behoefte heeft aan alimentatie heeft in principe recht op 60% van het netto gezinsinkomen zoals dat gold tijdens het huwelijk. Er wordt dus gekeken naar de financiële welstand van partijen tijdens het huwelijk.
De draagkracht van de betaler
Deze kosten zijn kosten die de betaler zelf moet maken om rond te kunnen komen, zoals woonlasten en zorgverzekering. Wat er overblijft is draagkracht. Van de draagkracht is dan meestal ca. 60% beschikbaar voor alimentatie.
De ex-partner die in de echtelijke woning woont kan op grond van art. 3:178 lid 1 BW de rechter verzoeken de woning voor maximaal drie jaar onverdeeld te laten.
De niet-verzorgende ouder is verplicht om financieel voor de kinderen te blijven zorgen. Dit heet een onderhoudsplicht of alimentatieplicht. Het bedrag dat voor het onderhoud van de kinderen wordt betaald heet de kinderalimentatie. De hoogte hiervan is onder andere afhankelijk van de omgangsregeling.
Uw ex-partner betaalt de kinderalimentatie of partneralimentatie niet. Dan kunt u hulp vragen aan het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO). Het LBIO kan de alimentatie voor u innen.
Ook als je hebt samengewoond kun je afspreken om partneralimentatie te betalen. Je hebt niet automatisch recht op alimentatie, wanneer je gaat scheiden. Er geldt hier een aantal voorwaarden. Je hebt recht op alimentatie, alleen als je niet (volledig) in je eigen onderhoud kunt voorzien.
Kinderalimentatie is niet preferent aan het aflossen van schulden. Ondanks dat het onderhouden van kinderen een wettelijke plicht is en in de onderlinge verhouding van onderhoudsplichten prioriteit heeft, heeft het geen voorrang op het aflossen van de schulden bij andere schuldeisers.
Gaat uw ex-partner akkoord met minder alimentatie? Dan kunt u samen nieuwe afspraken maken. Of een nieuwe berekening laten maken door het LBIO (Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdrage). Schrijf de nieuwe afspraken op in een ouderschapsplan of een andere overeenkomst.
Alimentatie berekenen partner
De behoefte is ongeveer 60% van het netto besteedbare gezinsinkomen tijdens het huwelijk. De draagkracht is het actuele inkomen van degene die alimentatie moet betalen minus de noodzakelijke onderhoudskosten. Het alimentatiebedrag kan nooit hoger zijn dan de draagkracht.
Hoe bereken je de draagkrachtruimte? Dat is jouw netto-inkomen na de scheiding min het draagkrachtloos inkomen. Van deze draagkrachtruimte mag je zelf 40% houden en 60% is voor partneralimentatie over. Vervolgens trek je nog jouw deel van de kinderalimentatie hiervan af, dan houd je je draagkracht over.
Wanneer de ontvanger van partneralimentatie in totaal meer dan 69.398 euro per jaar heeft, is de te betalen belasting 49,5%. De ontvanger houdt dan 50,5% van het brutobedrag aan partneralimentatie netto aan partneralimentatie over.
De overheid maakt in november bekend hoeveel procent meer u betaalt in het volgende jaar. Sinds 1 januari 2022 is dat 1,9%.
Bij de berekening van partneralimentatie wordt immers gekeken naar uw draagkracht. Op het moment dat u gaat samenwonen met uw nieuwe partner kunt u minder, of juist meer, vaste lasten krijgen. Dat heeft gevolgen voor uw draagkracht, en kan dus ook gevolgen hebben voor de hoogte van de partneralimentatie.
Na uw scheiding houden de verplichtingen van het huwelijk voor wat betreft “financieel onderhoud” niet automatisch op. Hierbij gaat het om partneralimentatie. De partner met de meeste draagkracht is verplicht alimentatie te betalen aan de partner met de minste draagkracht, zodat er geen scheve verhoudingen ontstaan.
Bij de berekening van de alimentatie wordt in principe alleen naar het inkomen gekeken. Het vermogen telt echter wel mee, naarmate dit vermogen substantieel inkomen oplevert.