Nederland bezit geen chemische wapens, maar wel worden in het Prins Mauritslaboratorium in Rijswijk op kleine schaal conform het verdrag stoffen, die op Lijst 1 staan, voor onderzoeksdoeleinden gemaakt.
Chemische wapens zijn niet-explosieve chemische stoffen die worden gebruikt om mensen buiten gevecht te stellen, te verwonden of te doden. Naast nucleaire wapens en radiologische wapens behoren chemische wapens ook tot de categorie massavernietigingswapens.
Bij contact met de ogen kan mosterdgas tot tijdelijke of definitieve blindheid leiden. In hoge dosissen kan het de huid wegbranden tot op het bot. Bij inademing vreet het gif de slijmvliezen van de ademhalingswegen weg en staat het slachtoffer een pijnlijke dood te wachten.
Biologische wapens, vaak gebaseerd op levende organismen zoals virussen en bacteriën, worden al gebruikt sinds mensen begrijpen dat zieke mensen besmettelijk kunnen zijn. Chemische wapens, meestal gebaseerd op giftige moleculen, kwamen op tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Als bescherming werd het eerste `gasmasker' ontwikkeld: een katoenen doek geïmpregneerd met natrium thiosulfaat, glycerine en natrium carbonaat, die voor neus en mond werd gebonden. Nadat iedere militair met deze doek was uitgerust, was chloorgas als chemisch strijdmiddel niet langer effectief.
De stoffen hebben gemeen dat zij de acetylcholinesterase remmen en daardoor in het lichaam spiercontracties veroorzaken. Novitsjok is niet onder oorlogsomstandigheden ingezet, maar is wel gebruikt voor aanslagen op het leven van Russische dissidenten.
Ook chemische wapens – daarbij gaat het om niet-explosieve chemische stoffen zoals zenuwgassen en mosterdgas – behoren tot de massavernietigingswapens. En dus biologische wapens. In Nederland hebben we geen biologische wapens, vertelt hij.
Een biologisch wapens wordt geproduceerd door het onttrekken van een giftig bestanddeel aan een organisme, terwijl een chemisch wapen in een fabriek wordt geproduceerd en niets met levende organismen van doen heeft.
Genetische wapens. – Volgens een redactioneel commentaar in The Lancet (1996;348:1183) moet genetische oorlogvoering als een reëel gevaar worden beschouwd. Bij dit soort oorlogsvoering worden biologische wapens gericht tegen bepaalde individuen en bevolkingsgroepen.
Hoe werkt sarin? "Het gas werkt letterlijk op je zenuwen. Het stofje dat een signaal doorgeeft van je zenuwen naar je spieren (acetylcholine) wordt normaal gesproken afgebroken als de impuls zijn werk heeft gedaan. sarin zorgt ervoor dat de stof niet afbreekt en daardoor komt je lichaam in een soort kramp.
Bij kamertemperatuur is zuiver mosterdgas een kleurloze, geurloze, olieachtige vloeistof. Door verontreinigingen in het mengsel krijgt het echter een gele kleur en ruikt het naar mosterd en knoflook.
Bij kamertemperatuur is mosterdgas een kleurloze, olieachtige vloeistof met een geur van mosterd of knoflook, maar deze geur is niet krachtig. Het was vooral gevreesd omdat het relatief gemakkelijk door de beschermende kleding van die dagen heendrong.
Mosterdgas is een chemische stof die tijdens de Eerste Wereldoorlog als strijdmiddel werd gebruikt. In vloeibare vorm bevat deze stof 1,1-thiobis (2-chloorethaan). In gasvormige toestand is het een dikke plakkerige en gele gaswolk die in uniformen blijft plakken en brandwonden verroorzaakt.
Mosterdgas werd tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1917 voor het eerst door de Duitsers gebruikt bij de strijd om Ieper. Daaraan 'dankt' het gas haar andere naam Yperiet, afgeleid van de Franse naam van Ieper, Ypres. De naam mosterdgas is afgeleid van de geur: een mengeling tussen mosterd en knoflook.
Wie gebruikt mosterdgas? De Duitsers zijn ermee begonnen, in juli 1917. Later in de Eerste Wereldoorlog gebruikten beide kampen mosterdgas.
De term 'biologische wapens' is een verzamelnaam voor microbiologische en toxine wapens. Microbiologische wapens verspreiden virussen, bacteriën of schimmels die zich kunnen vermenigvuldigen in mens, dier of plant. Toxinen zijn giftige stoffen geproduceerd door levende organismen.
Een vuile bom (Engels: dirty bomb) of meer in het algemeen radiologisch wapen is een wapen dat zijn vermogen om te doden en te verwonden ontleent aan ioniserende straling maar zonder gebruik te maken van explosieve kernreacties, zoals in een "echt" kernwapen.
Biologische oorlogvoering is een manier van oorlog voeren met biologische wapens. Dit wil zeggen dat men gebruik maakt van levensvormen (planten, schimmels, bacteriën) of chemische stoffen die door levensvormen zijn geproduceerd.
Het gasmasker MM-90, in combinatie met de beschermende filter is ontworpen om lage weerstand te bieden aan de ademhaling en geeft een hoog niveau van bescherming aan de gebruiker. Dit masker is speciaal gemaakt voor het leger en beschermt u dus tegen alle soorten biologische, chemische en nucleaire aanvallen.
De longen veruit het meest: bronchitis, COPD of een andere restrictieve longziekte, en een aantal heeft longkanker. 'Op oogheelkundig gebied wordt vooral droogheid en roodheid van het oog gezien. Het ergste is hier echter de blindheid, een late complicatie van de chemische wapens.
Voorbeelden van chemische wapens zijn blaartrekkende gassen zoals mosterdgas, zenuwgassen zoals VX en irritantia zoals pepperspray.
Als gas werd koolstofmonoxide of het pesticide Zyklon B gebruikt. Gaskamers maakten vaak deel uit van een groter complex met crematoria (Auschwitz-Birkenau en Majdanek), verbrandingsplaatsen of massagraven om de lichamen te vernietigen en faciliteiten om persoonlijke bezittingen van de slachtoffers toe te eigenen.
Nu is gifgas een verzamelnaam. Wat het Duitse leger op de Russen afschoot waren artilleriegranaten gevuld met xylyl bromide. Klinkt giftig, is het ook, maar het is in wezen slechts traangas.