Recent onderzoek dat in Journal of Family Psychology verscheen toont aan dat maar liefst 70 procent van de ouders een favoriet kind heeft. Van de moeders heeft zelfs driekwart een lievelingszoon of -dochter. Uit ander onderzoek van YouGov blijkt dat ouders dat liever niet toegeven.
En gezinnen praten er zelden over. Maar uit onderzoek blijkt dat ouders wel degelijk een lievelingskind hebben. En vaker wel dan niet, hebben hun kinderen ongelijk over wie dit favoriete kind is. “Kinderen zijn zich er zeer van bewust dat ouders onderscheid maken,” legt onderzoeker Jill Suitor uit.
De redenen om een lievelingskind te hebben, zijn talrijk, weet Van Leeuwen. "De leeftijd of geboortevolgorde kunnen meespelen. Sommige ouders besteden meer aandacht aan hun jongste kind, of voelen meer verbinding met hun oudste. Ook het geslacht kan een rol spelen.
Bij maar liefst de helft van de ouders is het jongste kind de favoriet. Gevolg daarvan is dat het meer zelfverzekerd en krachtig opgroeit, met een houding van 'ik krijg dingen voor elkaar'. Opvallend is dat 42% van de grootouders juist het oudste kind als favoriete kleinkind hebben.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
1) Een gezonde ouder-kindrelatie verschaft de jeugdige doorgaans fysieke en emotionele veiligheid en geborgenheid: de ouder fungeert in de relatie als veilige basis van waaruit het kind de omgeving kan verkennen en waarop het altijd kan terugvallen.
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
Een achtergesteld gevoel wijst er in de basis op dat anderen voorop gesteld worden. Tenminste dat is zoals jij het voelt. Het uit zich in kenmerken als: Dat jij vaak niet gezien wordt of dat je niet op waarde wordt geschat en dat andere mensen belangrijker gevonden worden dan jij.
Als je je lange tijd somber voelt, dan kan het zijn dat je een depressie hebt. Bij een depressie voel je geen of weinig emoties, soms ook geen verdriet. Je hebt geen plezier meer in je leven, niets is nog leuk en je hebt nergens energie voor. Je komt slecht in slaap, of je kan juist moeilijk uit je bed.
Gezien en gewaardeerd worden. Je afgewezen, gekwetst en aangevallen voelen, heeft vaak alles te maken met de menselijke behoefte om gewaardeerd en geaccepteerd te worden door anderen. We verwachten vaak van anderen dat zij ons zien, waarderen en accepteren en zijn teleurgesteld als onze behoeften niet vervuld worden.
Kenmerken minderwaardigheidscomplex
zichzelf voortdurend afwijzen of onderuithalen. negatief denken over jezelf. positieve zaken afzwakken, negatieve zaken vergroten. jezelf als het ware verstoppen door een gereserveerde houding.
Kenmerken “giftige” moeder. Schuldgevoel en manipulatie. Je moeder zet manipulatie in om haar zin te krijgen en zorgt ervoor dat jij je schuldig of verantwoordelijk voelt, voor haar slechte gedrag. Ze speelt in op je zwakke plekken en emotionele kant, ze weet precies waar jij gevoelig voor bent.
De rol van een 'goede' moeder
Bekeken vanuit de natuur, zou je kunnen zeggen dat een goede moeder een moeder is die er in slaagt haar kinderen tot de volwassenheid te brengen. Een punt waarop de kinderen voor zichzelf kunnen zorgen en geen moeder meer nodig hebben om te overleven.
Ze is belangrijk voor het ontwikkelen van een eigen identiteit, voor het aangaan van gezonde relaties, een algeheel gevoel van welzijn en voor het zelfvertrouwen. Zo zijn jonge meisjes die een goede relatie met hun moeder hebben tevredener met hun lichaam – de relatie met hun vader heeft daar veel minder invloed op.
Bij toxische ouders gaat het om een systematisch destructief effect waarbij ouders door hun gedrag schade aanrichten die sterke invloed heeft op het kind. Bij destructieve ouders die hun kind de vernieling in helpen denken we snel aan ouders die regelmatig geweld gebruiken, in welke vorm dan ook.
Openheid: je kind durft zich te uiten bij jou, weet dat hij met alles bij je terecht kan en dat je eerlijk tegen hem bent. Waardering: je kind weet dat je van hem houdt met al zijn mooie en moeilijke kanten. Hij mag zijn zoals hij is.
Veel belangrijker is het dat je kind zal uitgroeien tot een leuke volwassene. Goede ouders leggen daarom meer de nadruk op aardig zijn, empathie, goed gedrag en andere positieve vaardigheden. En blijkt je kind alsnog een talent op welk gebied dan ook, dan zal hij hier veel meer van kunnen genieten.
Een Moeder is in de eerste plaats verantwoordelijk voor de opvoeding van haar kinderen maar evenzeer is ze psycholoog, als het gaat om een luisterend oor voor de kinderziel; kok, waar het haar vaardigheden betreft in de keuken, waar ook ter wereld; verpleegster die een pleister op de wonde heeft en niet in de laatste ...
Je kan een narcistische moeder definiëren als iemand die erg bezitterig is en zich bezighoudt met het beconcurreren van haar kinderen. Ze wilt in alles beter zijn dan haar kinderen en ziet haar kinderen niet als een individu, maar als een verlengde van zichzelf.
De narcistische moeder vindt jou lastig en heeft geen interesse in jou of wat jou bezighoudt. Of het nu gaat over je werk/school, je vrienden, je favoriete eten, ..... ze stelt nooit een vraag, toont nooit belangstelling, je wordt volledig genegeerd. Wat ze wel doet is invullen.
Een kind van een vader of moeder die narcistisch is, is ten minste een deel van zijn leven afhankelijk van iemand die vooral op zichzelf gericht is, voortdurend applaus nodig heeft en zich niet kan inleven in anderen. Ieder kind heeft een ouder nodig om te leren vertrouwen op zichzelf en een eigen identiteit te vormen.
Waardoor raak je ongelukkig? Het gevoel dat het leven niet de moeite waard is komt niet zomaar opzetten, dit heeft een reden, bijvoorbeeld: Je hebt een laag zelfbeeld, bent ontevreden over jezelf en voelt je onzeker. Op het werk ervaar je werkstress door hoge druk.
Een zelfbeeld ontstaat in de loop van je leven door de ervaringen die je meemaakt, de omgeving waarin je opgroeit en de mensen waar je mee opgroeit. Als deze ervaringen negatief zijn geweest, omdat je bijvoorbeeld bent gepest of vaak bent buitengesloten, ontwikkel je hiermee vaak een negatief of laag zelfbeeld.