Zeker in de zomer kunnen die nesten vol vlooien zitten. Er bestaat zelfs een eekhoornvlo (één van de 2.000 vlooiensoorten). Ook de eekhoorns zijn dan vergeven van de vlooien. Als het hen echt te gortig wordt, laten ze hun nest in de steek en gaan ze op zoek naar een vlooienvrij nest.
Eekhoorns kunnen last krijgen van allerlei ongedierte, zoals luizen, vlooien en teken en soms ook van ziektes zoals hondsdolheid.
Ziektes en ongedierte spelen hier een rol bij. Ze kunnen namelijk gemakkelijk last krijgen van parasieten zoals vlooien, teken en luizen. Ook zijn er gevallen bekend van eekhoorns met rabiës (hondsdolheid). Ook heeft de eekhoorn in de natuur vijanden.
Omdat eekhoorns scherpe, lange tanden hebben (tot 3 cm), zijn de beten meestal transdermaal, diep door de huid en soms tot op het bot (type III-verwonding). Jonge eekhoorns bijten niet als ze worden opgepakt.
De eekhoorn kan zowel buiten als binnen gehouden worden. Dit dier heeft veel ruimte nodig, dus een grote kooi zoals een volière of traliekooi is een must. Voorzie een verblijf van minimaal 80 x 50 x 120 cm (lengte x hoogte x breedte). Een groter verblijf is altijd beter en kan leiden tot meer variatie in het gedrag.
Eekhoorns houden geen winterslaap, maar blijven druk in de weer met het terugvinden van hun in de herfst aangelegde voedselvoorraden … én een geschikt winternest. Eekhoorns verblijven in de wintermaanden het liefst in een nest in een boom(holte) of spelonk.
Hoewel eekhoorns erg tam kunnen worden zijn het geen echte knuffeldieren en in die zin ook niet zo geschikt voor kleine kinderen. Eekhoorns zijn vooral dieren om plezier aan te beleven door ze te observeren. Daarom en ook omdat het erg bewegelijke dieren zijn, zijn ze ook het best te huisvesten in een ruime volière.
Hun favoriet zijn toch de nootjes, eikels en dennenappels. Daarnaast lusten eekhoorns ook knoppen van planten, bladeren, bessen, paddenstoelen, rupsen en vogeleieren.
Leer met hulp van de energie van Eekhoorn vertrouwen te hebben in het heden, het NU van het leven. De kracht van Eekhoorn is de zorg hebben voor hetgeen zich op dit moment aandient, zonder angst voor morgen. Hierbij mag U de sterke kracht ontdekken van vertrouwen hebben in uzelf.
Sinds eind november zijn er vijf gevallen gemeld waarin mensen door de knaagdieren werden belaagd. "Het beestje rende langs mijn been omhoog," vertelt een vrouw die op 21 december door een eekhoorn werd aangevallen aan ABC7. "Hij beet of krabde me in mijn nek.
De Zoogdiervereniging en het DWHC roepen het publiek op om verse dode egels en eekhoorns (maximaal 24 uur dood) die niet langs de kant van de weg liggen, veilig te stellen (niet invriezen, wel koelen als dat kan) en zo snel mogelijk aan te melden via de website van het DWHC (https://www.dwhc.nl/meldingsformulier/) ...
Wat eekhoorns voornamelijk eten zijn eikels, walnoten en hazelnoten. Toch is dit voedsel niet het hele jaar door te vinden, gelukkig zijn ze dan iets minder kieskeurig en eten ze ook bessen, schors, paddenstoelen, rupsen, vogeleieren of zelfs jonge vogels!
Van binnen zijn de nesten bekleed met zacht materiaal zoals bast, gras, mos of wol. Ze gebruiken ook door de mens vervaardigde nestkasten als nestplaats. Naast één hoofdnest gebruiken eekhoorns ook vijf tot zes kleinere 'reservenesten' voor het slapen, schuilen en kramen.
De eekhoorn zelf weet vaak niet wat goed of slecht voor hem is. Geef eekhoorns zeker nooit de volgende producten: chips, gezouten noten, brood, melk, koeken of etensrestjes. Vaak zit in die producten meer zout en suiker dan goed is voor eekhoorns.
Het is, zeggen liefhebbers, het meest ethisch verantwoorde vlees dat je op je bord kunt hebben. Sommige Londense restaurants serveren gestoofde grijze eekhoorn met walnoten en room. Of à la Indiase Tandoori met rijst. In het Zuid-Westerse Cornwall hebben ze eekhoornpasteitjes.
Jaarlijks zijn zeker 40 miljoen muizen, vogels, konijnen, eekhoorns en andere kleine zoogdieren slachtoffer van het jachtinstinct van onze huiskatten. Hierdoor staan kwetsbare diersoorten in bepaalde natuurgebieden onder druk. "Denk bijvoorbeeld aan weidevogels zoals de grutto. Die broedt op de grond.
Maak je tuin aantrekkelijk voor de eekhoorn door bomen en struiken te plaatsen. Daar kunnen ze zich in verstoppen, op onderzoek uit gaan en eten verbergen. Maar ook 'rommelige' hoekjes met bijvoorbeeld bladeren en takken geven de eekhoorn veiligheid. Met wat beschutting vinden ze vast een fijne route door je tuin.
De eekhoorn maakt per situatie weer een ander geluid. Bij opwinding klinkt een scherp 'tjuk-stuk-tjuk', bij alarm 'chroe-roe-roe' en ter begroeting van een bekende soortgenoot 'moek-moek-moek'. Maar ook fluitende tonen (jongen), kakelen, grommen en jammeren zijn te horen.
De vos, roofvogels en de boommarter zijn vijanden van de eekhoorn. Die zien hem als een lekker hapje, maar ook mensen zijn gevaarlijk voor eekhoorns.
In de handel zijn speciale eekhoornkasten te verkrijgen. Hang ze zo hoog mogelijk op, maar minimaal op 4 meter hoogte en laat de ingang niet naar het zuidwesten of westen wijzen (tegen inregenen). Als de eekhoorns de kast accepteren en gebruiken, slepen ze deze vol met takjes, mos en grassen om een warm nest te bouwen.
Verder hebben ze lange, sterke achterpoten. Hiermee kunnen ze meer dan zes meter ver springen! Er is dus altijd wel een tak binnen bereik. Tijdens zo'n sprong wordt de functie van hun grote, harige staart duidelijk.
Waar heb ik mijn nootjes verstopt? De eekhoorn graaft de nootjes in, onder struiken en bomen. Hij kijkt een paar keer goed om zich heen: maanden later moet hij deze plek weer terug weten te vinden. Lukt hem dat niet, dan heeft hij in de winter niet genoeg voedsel.
De eekhoorn
Eekhoorns eten walnoten. Ze kunnen goed klimmen en halen de noten als het moet zelf uit de boom. Walnoten worden door de eekhoorn in de grond bewaard als wintervoorraad. De walnoten maken houden ze met hun voorpoten vast en maken ze met hun tanden open.
Een sugar glider heeft een temperatuur tussen de 21 en 31 graden nodig. Dus zorg ervoor dat je kooi in een ruimte staat die warm genoeg is. Daarbij is het belangrijk dat je je kooi vult met takken of touwen, zodat de suikereekhoorn van de ene naar de andere kant kan springen.