Bij hartfalen adviseren we u om dagelijks twee keer dertig minuten te bewegen (bijvoorbeeld wandelen, fietsen of zwemmen).
Bewegen heeft een positieve invloed op hartfalen. Mensen die hartfalen hebben en in beweging blijven of sporten liggen minder vaak in het ziekenhuis. Het is wel belangrijk om niet té fanatiek te sporten. Heel veel sporten kan er juist voor zorgen dat je meer last krijgt van je hartfalen.
BHF-onderzoekers hebben de waarde van regelmatige, bewuste, fysieke oefening bij hartfalen aangetoond - dit vermindert niet alleen alledaagse symptomen, maar lijkt ook plotselinge verslechtering en zelfs sterfgevallen te voorkomen. Neem gerust een pauze als u dat nodig hebt, maar het is de oefening en niet de rust die u goed doet .
Doe minstens 2.5 uur per week aan matig intensieve inspanning, verspreid over verschillende dagen. Langer, vaker en/of intensiever bewegen geeft extra gezondheidsvoordeel.
"Fietsen is beter voor de conditie en daarmee dus ook voor je gezondheid.Fietsen is vaak intensiever, dat zie je ook aan de hartslag." Met dat laatste klopt je hart sneller, wordt het bloed sneller rondgepompt en zorgen de rode bloedcellen voor een soort schuring tegen de bloedvatwand.
Hoewel het moeilijk kan zijn om met een chronische aandoening als hartfalen te leven, leren veel mensen om met de symptomen om te gaan en toch van het leven te genieten .
Hoe snel dit proces gaat, verschilt van persoon tot persoon en kunnen we niet goed voorspellen. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren.
Patiënten met hartfalen kunnen er goed uitzien, zelfs als ze zich erg ziek voelen . Als een patiënt last heeft van angst of depressie, zal het zorgteam beoordelen hoe dit hen beïnvloedt en of ze behandeling nodig hebben, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) of medicatie.
Vaak worden de klachten in de loop van de tijd ook erger. Eerst alleen bij inspanning, later ook in rust. De meest voorkomende klachten zijn: snel buiten adem zijn (bij inspanning of platliggen), moeheid en het vasthouden van vocht.
Wandel de eerste keer ongeveer vijf tot tien minuten in een gematigd tempo en probeer elke dag een of twee minuten toe te voegen als u dat kunt. U kunt kortere uitbarstingen van activiteit over de dag heen verdragen. Streef naar een doel van 30 tot 45 minuten wandelen per dag met rustpauzes indien nodig; op de meeste dagen van de week.
Gelukkig, het is geen kanker! Maar veel mensen weten niet dat bijna de helft van de patiënten die met hartfalen worden opgenomen, binnen een jaar overlijdt.
Bij hartfalen adviseren we u om dagelijks twee keer dertig minuten te bewegen (bijvoorbeeld wandelen, fietsen of zwemmen). Inspanning loont, ook als u moe bent. Heeft u vocht in de benen, meer kortademigheid of druk op de borst, matig dan uw activiteiten. Luister altijd naar uw lichaam en wissel activiteit en rust af.
Bètablokkers verlagen de bloeddruk, vertragen de hartslag en verminderen de zuurstofbehoefte van het hart. Hierdoor verbetert de pompkracht van het hart. Voorbeelden zijn bisoprolol, carvedilol en metoprolol. Angiotensine-II-blokkers verbeteren mogelijk de pompkracht van het hart.
Waarschuwingssignalen van verergering van hartfalen
Plotselinge gewichtstoename (2-3 pond op één dag of 5 of meer pond in één week) Extra zwelling in de voeten of enkels. Zwelling of pijn in de buik. Kortademigheid die niet gerelateerd is aan lichaamsbeweging.
Als u merkt dat het hoesten of de piepende ademhaling erger wordt en uw ademhaling bemoeilijkt, kan dit wijzen op een verergering van het hartfalen en moet u contact opnemen met uw arts. Een droge, aanhoudende hoest kan ook een bijwerking zijn van een van de medicijnen die u slikt voor het hartfalen.
Bij patiënten met hartfalen kan het hart minder goed bloed rondpompen en hierdoor houden ze veel vocht vast. Doordat het vocht op verschillende plekken in het lichaam gaat zitten, bijvoorbeeld achter de longen, zijn patiënten erg benauwd. Door het plassen te stimuleren raken zij dat vocht kwijt.
Uiteindelijk kan het uw levensduur verkorten. De progressie van hartfalen is onvoorspelbaar en varieert van persoon tot persoon. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren. Soms nemen de ernst en de symptomen geleidelijk toe.
Wanneer het klinisch verantwoord en passend is voor de persoon in kwestie, heeft op afstand toezicht houden op de zorg voor mensen met hartfalen een enorme verandering teweeggebracht. Mensen kunnen nu thuis blijven en toch veilig ondersteund worden.
De optimale hartslag die wordt bereikt, lijkt tussen de 50 en 60 slagen per minuut te liggen, mits deze goed wordt verdragen. Bij deze patiënten wordt namelijk het laagste aantal voorvallen tijdens de behandeling waargenomen.
Voorbeelden: Stevig wandelen, hardlopen, zwemmen, fietsen, tennissen en touwtjespringen . Hartpompende aerobe oefeningen zijn de oefeningen die artsen in gedachten hebben als ze ten minste 150 minuten per week matige activiteit aanbevelen.
In de meeste gevallen kan hartfalen zodanig worden behandeld en gereguleerd dat u nog jaren fulltime of parttime kunt blijven werken.
Door voldoende te bewegen, regelmatig in de buitenlucht te zijn, te ontspannen en ijzerrijk voedsel te eten hou je het zuurstofgehalte in je bloed op peil. Als je rookt, helpt het om te stoppen of in ieder geval te minderen. Soms komt een te laag zuurstofgehalte door een ziekte (zoals de longziekte COPD).