Octopussen hebben geen longen en zelfs geen ruggengraat. Maar wat ze wel hebben is het vermogen om puzzels op te lossen. Octopussen leren door te observeren en maken, net zoals mensen, gebruik van hulpmiddelen.
“Sommige wetenschappers beschouwen octopussen als wezens met negen hersenen, met één centraal brein en acht kleinere hersenen in elke tentakel,” zegt Gutnick.
De reactie van een octopus bij pijn is waarschijnlijk vergelijkbaar met die bij gewervelde dieren. Ze kunnen een pijnlijke, moeilijke en stressvolle situatie aanvoelen en onthouden. Het staat absoluut buiten kijf dat ze pijn voelen. Het zenuwstelsel van een octopus is alleen anders verdeeld dan bij ons.
Zijn lijf is niet groter dan je duim, zijn tentakels zijn misschien wel drie keer zo lang. Scharrelend over de bodem verschiet de octopus van kleur: hij wordt net zo grijs als het zand. Enkele armen spreidt hij uit over de zeebodem, de andere over de schelp.
Het zijn meesters in het ontsnappen en de slimste octopussoort is ongeveer zo slim als een aapachtige of papegaai. Of neem bijvoorbeeld de zeekat (sepia) die pigmentcellen in zijn huid heeft, waarmee hij van kleur kan veranderen en zijn uiterlijk aan de omgeving aan kan passen.
En de domste: de kakapo
Domheid is natuurlijk moeilijk te vergelijken, maar een van de allerdomste dieren is de kakapo. Van deze papegaai is bekend dat hij regelmatig vergeet hoe zwaar hij is, waardoor hij bij het opstijgen neerploft.
Intelligentie van inktvissen is een zeer interessant onderwerp. Deze wezens hebben namelijk een geweldige geest. Interessant genoeg bevinden de meer dan 500 miljoen neuronen die inktvissen bezitten in hun tentakels. Een inktvis-tentakel helpt de inktvis te voelen, te ruiken en zelfs beslissingen te nemen.
Dodelijk. De blauwgeringde octopus is amper enkele centimeters groot, maar één beet van het dier bevat in theorie genoeg gif om 26 mensen te doden. Bovendien bestaat er geen tegengif. De inktvis laat meestal alleen zijn mooie blauwe ringen zien als hij zich bedreigd voelt en op het punt staat om zijn gif te gebruiken.
Je vindt ze in alle zeeën en oceanen en kunnen zelfs een korte tijd uit het water leven. Zolang ze hun kieuwen maar nat houden. De meeste octopussen zijn niet giftig.
Vijanden van de octopus zijn dolfijnen, moeralen, zeepalingen en haaien. Als de octopus kan vluchten dan schiet hij snel weg met behulp van een felle wateruitstoot. Ook kan hij door kleine openingen heen om zo zijn vijanden achter te laten.
In Japan en Korea eet men octopus ook wel kort gegrild, maar in de rest van de wereld eet men octopus meestal lang gestoofd tot het zoet en mals is.
Een octopus heeft drie harten: één pompt het bloed door het lichaam, de andere twee pompen bloed naar de kieuwen.
Van die zes wordt er trouwens één af en toe gebruikt om de vrouwtjesoctopus mee te insemineren. Een soort tijdelijke penis dus. Tentakel, poot, arm of penis, acht is een flink aantal.
Octopussen en inktvissen
Er is één hoofdhart dat zuurstofrijk bloed door het hele lichaam pompt. De andere twee harten pompen zuurstof van de kieuwen naar het hoofdhart. Deze dieren hebben die extra harten nodig door de samenstelling van hun bloed.
De zoo van Parijs pakt morgen uit met wel iets heel erg bijzonders: de blob. Een wezen dat loopt zonder poten, eet zonder maag en communiceert zonder mond.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen.
Walvisachtigen hebben joekels van hersenen en dat hangt samen met hun sociale gedrag. Walvissen en dolfijnen hebben in de oceanen samenlevingen ontwikkeld die in complexiteit niet onderdoen voor die van de mens.
De gele pijlgifkikker is het giftigste dier op aarde
De giftigste pijlgifkikker – en het giftigste dier ter wereld – is de gele pijlgifkikker, die in de regenwouden van Colombia leeft. Eén kikker bevat genoeg gif om 10 mensen te doden. De kleurrijke pijlgifkikker maakt geen geheim van zijn gif.
Ademen doen ze door hun kieuwen. Ze hebben er 2 tot 4. Veel inktvissen hebben nog een vorm van een schelp bij zich. Soms hangt die ergens aan hun lichaam of zit ze gewoon in hun lichaam.
Het zijn solitaire dieren. Daardoor gedijen ze veel beter in gevangenschap dan dieren van wie de rijke familiebanden en sociale levens niet kunnen worden nagebootst. Belangrijk is dat ze een verrijkte omgeving hebben.
De inktvissen van het geslacht Histioteuthis heeft één groot uitpuilend oog en een kleiner oog van normale grootte. Vermoedelijk gebruikt het dier het grote oog om de silhouetten van prooien in het licht boven zich te onderscheiden. Het kleine oog dient om lichtgevende organismen in de diepte te zien.
De meeste inktvissen groeien snel en hebben een kort leven, meestal leven ze maar een tot twee jaar, met als uitzondering verschillende diepzee- en poolsoorten en de nautilussen, die veel ouder kunnen worden.
Verschil inktvis en octopus
Ook al is een octopus een inktvissoort, niet alle soorten inktvis zijn hetzelfde. Het verschil zit 'm onder andere in het aantal tentakels. Een octopus heeft maar acht tentakels, terwijl alle andere inktvissen er tien (twee lange en acht korte) hebben.