Sinds 1 maart 2017 mag de politie u maximaal 9 uur vasthouden voor onderzoek. Bijvoorbeeld om uw vingerafdrukken af te nemen of foto's te maken. De tijd tussen 0.00 uur en 9.00 uur telt hierbij niet mee. In totaal kan de politie u dus maximaal 18 uur vasthouden voor onderzoek.
Het voorarrest kan dus in totaal uiterlijk 110 dagen duren: maximaal 2 keer 3 dagen inverzekeringstelling; maximaal 14 dagen bewaring; maximaal 90 dagen gevangenhouding.
Wanneer u bent aangehouden in verband met een verdenking van een strafbaar feit, mag de politie u 9 uur vasthouden voor nader onderzoek. Deze periode wordt vaak gebruikt om u als verdachte te horen. De nachtelijke uren tussen 00:00 uur en 09:00 uur tellen daarbij niet mee.
De raadkamer kan een bevel gevangenhouding geven voor in totaal maximaal 90 dagen. Meestal wordt door de raadkamer eerst een bevel voor een korte periode gegeven dat daarna een of meer keren kan worden verlengd. Na een periode van 90 dagen moet de strafzaak voor de eerste keer bij de rechtbank komen.
Hoe lang kunnen beperkingen duren? De duur van de beperkingen is niet wettelijk vastgelegd. Het is dus mogelijk een verdachte verschillende weken of maanden in beperkingen te houden. Dergelijk lange beperkingen komen we meestal tegen in de grotere zaken.
Voorlopige hechtenis betekent dat iemand in de gevangenis zit, zonder veroordeling, maar alleen op verdenking van een strafbaar feit. Alleen in bijzondere gevallen ga je in voorlopige hechtenis. Zo'n voorlopige hechtenis duurt maximaal 100 dagen.
Een verdachte vier jaar laten wachten op de behandeling van zijn zaak is in strijd met artikel 6 van het Europese verdrag voor de rechten van de mens. Daarin wordt iedere burger een eerlijk proces gegarandeerd.
Een rechter beslist over de voorlopige hechtenis. Een rechter beslist over bewaring of gevangenhouding/gevangenneming.
Dit kan als er sprake is van: een samenloop van strafbare feiten. terroristische misdrijven. recidive (herhaling van strafbare feiten)
De wet stelt geen maximum aan het aantal verlengingen. Wel eist de wet dat het alleen kan “indien het belang van het onderzoek dit vordert” en dat er nog steeds gronden aanwezig zijn om het voorarrest te verlengen.
Een aanhouding betekent dat iemand door een overheidsinstantie van zijn vrijheid wordt beroofd. Een aanhouding gebeurt over het algemeen door de politie. Iemand kan worden aangehouden omdat deze een strafbaar feit heeft gepleegd of de politie kan een inhechtenisneming verrichten om de orde te handhaven.
U heeft het recht om te weten van welk strafbaar feit u wordt verdacht. U hoeft de vragen niet te beantwoorden (zwijgrecht). U heeft het recht om vóór het (eerste) verhoor vertrouwelijk met een advocaat te praten.
De rechter-commissaris kan bepalen dat een verdachte voor een periode van maximaal veertien dagen vast komt te zitten in een huis van bewaring/penitentiaire inrichting (in de volksmond vaak gevangenis genoemd).
Reacties. Wetboek van Strafrecht Artikel 300: 1 Mishandeling wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie.
U krijgt meestal een uitnodiging voor een verhoor bij de politie. De politie vraagt u vriendelijk of u op het in de brief vermelde tijdstip op het politiebureau wilt verschijnen om te worden gehoord. Soms is de uitnodigingsbrief van dwingender opgesteld en gaat het om een ontbieding voor verhoor.
Gevallen waarvoor voorlopige hechtenis is toegestaan
Dat zijn in ieder geval alle misdrijven waarvoor maximaal 4 jaar of meer gevangenisstraf kan worden opgelegd. In de wet staan ook nog enkele andere misdrijven specifiek opgenoemd, zoals bedreiging, verduistering, afdreiging en oplichting.
Kun je je straf afkopen? In bepaalde gevallen kunnen de politie en de officier van justitie de zaak zelf afhandelen. De officier van justitie kan bijvoorbeeld iemand een transactie aanbieden. Gaat de verdachte hierop in, dan betaalt hij een bepaald geldbedrag en is hij van de zaak af.
Als geen sprake is van verlenging worden justitiële gegevens van misdrijven verwijderd: Bij misdrijven waarvoor u volgens de wet minder dan 6 jaar gevangenisstraf kunt krijgen (bijvoorbeeld winkeldiefstal). 20 jaar na de einduitspraak of 20 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking.
Overtredingen vervallen 5 jaar na de einduitspraak of 5 jaar na het volledig betalen van een strafbeschikking. Als er een vrijheidsstraf of taakstraf is opgelegd, gebeurt dit na 10 jaar. Misdrijven waarbij minder dan 6 jaar gevangenisstraf is gesteld, blijven 20 jaar bestaan.
Als u bent gearresteerd als verdachte, wordt u overgebracht naar het politiebureau voor verhoor door de politie. De uren tussen middernacht en 09.00 uur 's ochtends worden niet meegeteld, waardoor de politie u in totaal dus maximaal 18 uur in hechtenis kan houden. Overigens kan de politie u 's nachts wel horen.
De hele voorgeleiding duur in het algemeen ca. 20 minuten. Als u in bewaring wordt gesteld, dan geeft de parketpolitie u in het algemeen aan naar welke gevangenis (penitentiaire inrichting of huis van bewaring) u wordt gebracht.
Bij overtredingen blijven de gegevens 5 jaar bewaard (als er een taakstraf of vrijheidsstrafvoor is opgelegd blijven ze 10 jaar bewaard). Voor misdrijven blijft het 20 jaar; of 30 jaar bewaard (als de maximale straf van het strafbare feit 6 jaar of meer is) en. Bij zedenmisdrijven blijft het 80 jaar bewaard.
Een sepot betekent dat u niet langer als verdachte wordt beschouwd. U wordt niet vervolgd en de strafzaak is voor justitie afgedaan. Wanneer de politie (mondeling) tegen u zegt dat de zaak wordt geseponeerd, moet u altijd vragen om een schriftelijke bevestiging.
Een procedure bij de rechtbank duurt in de regel zes tot acht maanden. Soms kan het echter langer duren, bijvoorbeeld omdat uitgebreide bewijslevering nodig is.