Deze kunnen vanaf een week of 24 tot en met de laatste weken voorkomen. Deze voorweeën zijn een natuurlijke voorbereiding op de bevalling. Een voorwee voelt aan als een harde buik, alsof er een voetbal of zware kei in je buik zit, of als een samentrekkend krampgevoel.
We noemen dit ook wel de rommel fase, strikt genomen zijn voorweeën nog geen onderdeel van de bevalling. Regelmatig optredende harde buiken kunnen de aankondiging zijn dat het gaat beginnen. Het kan ook zijn dat deze samentrekkingen weer helemaal ophouden.
Weeën worden vaak vergeleken met heftige menstruatie- of buikpijn en worden omschreven als een stekende pijn of kramp in je onderbuik of vagina. Je voelt ze meestal rondom je bekken en naarmate je bevalling vordert, worden ze steeds heftiger.
Bij een wee trekken de spieren van je baarmoeder flink samen. Dit kunnen hele lichte weeën zijn die je nauwelijks voelt zoals bij harde buiken, maar een wee kan ook zeer sterk zijn zoals ontsluitingsweeën en persweeën. We zetten de verschillen van alle weeën voor je op een rij.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
De harde buiken komen dan nog onregelmatig, ze blijven qua kracht hetzelfde, komen niet sneller achter elkaar, lopen maakt ze niet sterker, ze verdwijnen vaak als je gaat liggen en ze zitten meestal bovenin de baarmoeder. Voorween kunnen overgaan in echte weeën, maar kunnen ook weer volledig afzakken.
Harde buiken kunnen lang aanhouden. Soms wel uren. Vaak is het een teken dat je net te veel gedaan heb die dag. Probeer daarom goed naar je lichaam te luisteren.
Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst. Daarna trekt de golf terug en voel je de pijn weer minder worden. Tussen de weeën door is er rust in je buik. De weeën worden sterker, komen vaker en regelmatiger en doen meer pijn naarmate de bevalling vordert.
Het komt regelmatig voor dat vrouwen al weken voor de bevalling last hebben van voorweeën. Deze voorweeën komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
neem iets ontspannends voor de nacht, een glas warme melk, een warm bad of twee paracetamol, kunnen helpen om toch een paar uur te slapen. Een rubberen kruik tegen je buik (stop hem in je onderbroek om hem op z'n plek te houden) tijdens het slapen kan de baarmoeder zo ontspannen dat je toch kunt slapen.
Ook voelen harde buiken oncomfortabel aan, maar doen ze geen pijn, terwijl echte weeën dat wel doen. Echte weeën zorgen daarnaast voor ontsluiting, en harde buiken doen dat niet. Harde buiken zullen ook niet gepaard gaan met bloedverlies of vruchtwaterverlies.
Harde buiken mogen geen pijn doen.
Hoe meer kinderen je hebt gekregen hoe eerder en vaker je in de zwangerschap last hebt van harde buiken. Zolang ze niet al te vaak komen (paar keer per uur) en niet pijnlijk zijn, is het niet erg, maar kunnen ze wel vervelend zijn.
Meestal begint de bevalling met weeën. Soms doen die weeën meteen al pijn en volgen ze elkaar al snel op. Maar meestal zijn ze in het begin nog kort, onregelmatig en niet zo pijnlijk. Vaak kun je gewoon doorgaan met waarmee je bezig bent.
Wat veroorzaakt een opgeblazen buik? Een opgeblazen of opgezwollen gevoel in de maag of darmen kan op verschillende manieren ontstaan: Er wordt meer lucht dan normaal ingeslikt, bijvoorbeeld omdat je te snel eet of drinkt, te veel eet of te snel praat. De bacteriën in je darmen zorgen voor (overmatige) gasvorming.
De bevalling kondigt zich op een van de volgende manieren aan, door: het verliezen van bloed of de slijmprop; het breken van de vliezen (en verlies van vruchtwater); regelmatige pijnlijke weeën, voelbaar in de buik en/of onderrug.
Soorten weeën
Meestal doen ze niet echt pijn, maar ze kunnen op menstruatiepijn of darmkrampen lijken. Deze komen onregelmatig en gaan vanzelf weer weg. Warmte en rust kunnen ontspannend werken.
Harde buiken/Oefenweeën
Al dagen tot weken voor je bevalling kun je beginnen met “rommelen”. Hiermee bedoelen wij dat je regelmatig harde buiken hebt die soms ook echt wel een beetje pijn kunnen doen. Met deze harde buiken is je lichaam zich aan het voorbereiden op de bevalling.
Ook je baby bereidt zich op bepaalde manieren voor op de bevalling. Zo zal je baby enkele weken (soms korter) voordat hij geboren wordt al startklaar liggen voor de baarmoedermond. De weeën zullen pas op gang komen wanneer je baby met zijn hoofd tegen de baarmoedermond drukt en het hoofdje goed naar beneden ligt.
Als je een orgasme hebt, komt er oxytocine vrij. Dit hormoon heb je nodig voor de bevalling. Door dit hormoon trekt je baarmoeder samen en dat kan net dat extra zetje zijn voor de weeën.
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
In zeer zeldzame gevallen kan de bevalling worden ingeleid voor het 'persoonlijk comfort', met andere woorden: op verzoek van de patiënte, om niet-medische redenen. Zwangerschapsuitputting, angst dat de gynaecoloog-verloskundige of vroedvrouw er op de dag zelf niet zal zijn, familiale problemen enz.