Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
“Over het algemeen is pijn erger bij vrouwen,” zegt dokter Darnall. “Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Uit onderzoek van EenVandaag en Ouders van Nu onder 10.000 vrouwen die de afgelopen 2 jaar zijn bevallen, blijkt dat 60 procent hun bevalling lichamelijk heel of behoorlijk zwaar vonden. Maar een aanzienlijke groep vond de bevalling ook niet zo zwaar (32 procent) of zelfs helemaal niet zwaar (8 procent).
Er is niet een eenduidig antwoord te geven op de vraag of je baby pijn ervaart tijdens de bevalling. Onderzoek uit Zwitserland heeft wel uitgewezen dat tijdens een vaginale bevalling een baby meer stress ervaart dan bij een keizersnede. Maar of dit komt door fysieke pijn, en of dit er überhaupt is, is nog niet bewezen.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Als je thuis wilt bevallen, vertel hem dan bij wie hij tijdens de bevalling mag spelen. Bereid je kind voor dat jij tijdens de bevalling afwezig bent en wie dan voor hem zorgt. Als je in het ziekenhuis gaat bevallen, laat dan aan je kind zien waar je naartoe gaat. en vertel je kind dat hij je daar kan bezoeken.
Duur van de bevalling
De gemiddelde duur van een bevalling van een eerste kindje is 12-24 uur. De aanloop van de bevalling duurt meestal het langst. Vaak gaat dit gepaard met onregelmatige weeen, varierend in intensiteit.
Hoewel de baby en al het vruchtwater eruit zijn, moet de baarmoeder weer naar zijn natuurlijke formaat slinken. Je buik kan ook wat beurs aanvoelen of gevoelig zijn. Alle organen moeten weer op zoek naar hun oude plek.
Dit blijkt uit landelijk onderzoek van het Reinier de Graaf ziekenhuis en informatieplatform 24Baby.nl onder 3.508 respondenten. Maar liefst 84 procent van de vrouwen vindt dat hun thuisbevalling meeviel. Van de vrouwen met een ziekenhuisbevalling is 57 procent het hiermee eens.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
In twintig jaar is het aantal doodgeboren baby's in Nederland flink afgenomen, blijkt uit cijfers van Unicef. In het jaar 2000 werden per duizend geboortes 5.2 baby's dood geboren. In 2019 waren dat er 2.3, een daling van 55 procent.
Voor het kind is een keizersnede niet beter of slechter dan een vaginale bevalling. Een keizersnede brengt voor de moeder risico's met zich mee, zoals bloedingen, wondinfecties en problemen bij een volgende bevalling. De meeste vrouwen krijgen een ruggenprik. De operatie duurt ongeveer 30-45 minuten.
De buik na de bevalling
In de dagen na de geboorte is de baarmoeder nog even groot als na 4/5 maanden zwangerschap. Pas 15 tot 30 dagen later zal ze weer haar “normale” omvang aannemen. De huid van de buik is 9 maanden uitgerekt geweest en er kunnen striemen aanwezig zijn.
Het voordeel van staand bevallen is dat je tijdens het persen veel bewegingsvrijheid hebt. Het is wel prettig wanneer je je hierbij aan iets of iemand vast kunt houden, bijvoorbeeld door ergens aan te hangen of op te leunen.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Heel veel onderzoeken hebben al aangetoond dat blijven bewegen helpt om je bevalling te bespoedigen en ervoor zorgt dat je minder pijn voelt. Loop rond, hang om de nek van je partner, heupwieg, kwispel als een hond op handen en knieën, alles wat jou helpt.
Om 'man' te worden, moeten 'jongens' hun handen in handschoenen stoppen die gevuld zijn met kogelmieren. De beet van de kogelmier is de pijnlijkste ter wereld. De mannen van de Satere-Mawe stam in het Braziliaanse Amazonewoud hebben er heel wat voor over om een echte man te worden.
Veel vrouwen vinden het een opluchting als ze mogen persen.
Eindelijk kun je iets met de pijn en kun je actief deelnemen aan het proces. De uitdrijving duurt bij een eerste kind gemiddeld 1 tot 1 ½ uur. Bij een tweede of volgend kind is de uitdrijving vaak aanmerkelijk korter, ongeveer een ½ uur.