De baby kan voor of tijdens de bevalling in het vruchtwater poepen. Hoe verder je zwangerschap, hoe groter de kans dat de baby in het vruchtwater poept. Bij 42 weken (2 weken voorbij de uitgerekende datum) heeft 25% van de baby's in het vruchtwater gepoept. Het overgrote deel van de baby's heeft hier geen last van.
Het bestaat voor het grootste deel uit water en voor een klein deel uit zouten en cellen van je baby. Als je ongeveer 4 maanden zwanger bent, begint je baby met het slikken van vruchtwater. Daarna plast hij het weer uit. Je kindje is dus omringd met zijn eigen urine.
Vanaf de 21e week open gaan de ogen van je baby open en begint hij te zien. Hoewel er in je buik uiteraard nog weinig te zien valt.
Als de baby nog in de buik zit zijn de longen van de baby gevuld met vruchtwater. Doordat de moeder perst komt er druk op de borstholte van de baby te staan, waardoor een deel van dat vruchtwater uit de longen wordt geperst.
Je hoeft je dus geen zorgen te maken dat je je baby zult pletten door op je buik te liggen: hij is veilig beschermd door het vruchtwater, en het wordt je op een gegeven moment zo onmogelijk gemaakt door je grote buik dat je vanzelf weer op je zij rolt.
Leg twee warme handen om de buik en pak de buitenkant van de baarmoeder als het ware vast. Beweeg de buik zachtjes heen en weer. De baby wordt zo heerlijk gewiegd en zal reageren als je stopt met wiegen door naar je hand toe te zwemmen. Vaak moet je even leren om dit goed te doen, maar het is zó leuk.
Je baby ontwikkelt vanaf 28 weken een patroon waarin hij slaapt en wakker is. Slapen duurt meestal 20 tot 40 minuten. Soms zelfs wel een uur, maar vaak niet langer dan anderhalf uur. Tijdens het slapen beweegt je baby niet of nauwelijks.
De beste manier om de bewegingen te voelen is om ontspannen te gaan liggen of te zitten en je te concentreren op de bewegingen. Als je baby slaapt, kun je hem wakker maken door zacht op je buik te duwen.
In de beginfase kan je baby gewoon nog lekker doorslapen. Als je bevalling begint met het breken van de vliezen, dan dringen er ineens allerlei geluiden van buitenaf tot je kindje door. Als de weeën elkaar sneller gaan opvolgen, krijgt de baby minder vrijheid en wordt hij wakker.
De kans op poepen tijdens de bevalling kan je enigszins verkleinen door de volgende dingen te doen voor de bevalling: Zorgen voor een goede stoelgang gedurende de zwangerschap. Dit doe je door vooral in de laatste weken voor de bevalling extra veel water drinkt. Dit voorkomt obstipatie en houdt je ontlasting zacht.
Baby's kunnen gapen vanaf 11 weken. Hij doet het dan ook 2 keer zo vaak als een volwassene. Hij rekt zich uit net zoals wij. Zijn geeuw is een soort opstartoefening voor activiteit.
Als er geen grote golven komen twijfel je soms ook of het vruchtwater is of toch urine. Het duidelijkste verschil hiertussen is de geur. Je herkent vruchtwater, omdat het zoetig ruikt. En je kunt het niet stoppen, zoals je dat meestal bij plassen wel kan.
Een richtlijn is dat je per dag minimaal 10 tot 15 bewegingen moet voelen. Je telt dan iedere verschuiving, schop of draai. Deze 10 tot 15 bewegingen zijn verdeeld over minimaal 2 tot 3 "bewegingsmomenten" per dag. Twijfel je over de hoeveelheid beweging van je baby, neem dan even rustig de tijd.
Je hebt de meeste kans om zwanger te worden als je een paar keer vrijt in de 6 dagen voor je eisprong. De eisprong is 2 weken voordat je ongesteld wordt. De meeste vrouwen die dit doen zijn dan in 1 jaar zwanger. Ga naar je huisarts als je na een jaar nog niet zwanger bent.
Omdat veel kinderen die in het vruchtwater poepen geen enkel probleem hebben bij de geboorte, kan het gewoon betekenen dat het kind volgroeid is. De darmen zijn rijp en er is verder niets aan de hand. Maar het kan ook een teken zijn van stress en zuurstoftekort, waardoor het kind in nood komt en als reflex poept.
Onthoud: tijdens de gehele zwangerschap zijn alle houdingen prima! Buik slapen bijvoorbeeld zal je vanzelf niet meer doen wanneer jouw buik in de weg gaat zitten. Je kan dus veilig op jouw rug liggen of slapen.
Vanaf het begin van de zwangerschap is een baby actief. Sommige bewegingen kunt u goed voelen, maar van andere bewegingen merkt u niets. Hoeveel een baby beweegt en met hoeveel kracht dit gebeurt, is voor iedere baby anders. In z'n algemeenheid is dus niet te zeggen wat normaal is.
Contact in de buik
In de buik van je vrouw of je vriendin is het warm en donker, maar niet stil! Vanaf ongeveer 20 weken zwangerschap kan jullie baby de geluiden in de baarmoeder horen. Dat gehoor ontwikkelt zich steeds beter en een tijdje later hoort je baby zelfs de geluiden van buiten het lichaam.
Leg je (warme) handen op je buik en pak als het ware de 'ballon' in je buik een beetje op. Beweeg je buik voorzichtig op en neer. Wieg je buik op het ritme dat jouw lijf aangeeft. Je zult merken dat je baby inspeelt op deze beweging.
Als je kindje rond de 10 weken oud is zijn de oren zichtbaar ontwikkeld. Maar pas als de baby rond de 20 weken is, begint hij of zij echt te horen. Het kindje kan dan nog geen muziek herkennen, maar hoort al wel de hartslag van de moeder. Pas later in de zwangerschap, kan het kindje echt reageren op muziek.
Soms ligt een kindje aan het einde van de zwangerschap niet met het hoofdje naar beneden, maar met de billetjes of voetjes. Dit noemen we een 'stuitligging'. Sommige vrouwen voelen zelf dat hun kindje in een stuitligging ligt. U kunt bijvoorbeeld gekriebel of getrappel voelen in uw bekken.
Je baby voelt het als jij ontspannen bent. Hij voelt zich dan ook beter. Als je moe bent of verdrietig, reageert je kind daar ook op. Zo leert je baby om te gaan met gevoelens.
Vaak gaat een overproductie gepaard met een sterke melkstroom. De baby kan veel lucht binnenkrijgen, zich verslikken en kokhalzen tijdens de voeding. Ook kan er sprake zijn van een onbalans in de lactose-vetverhouding, waardoor de baby meer last kan krijgen van krampen en waterig groene ontlasting heeft.
In de laatste periode van de zwangerschap beginnen baby's dingen te doen met hun hersenen. Misschien gaat het wat te ver om te zeggen dat ze nadenken, maar onderzoek toont wel aan dat baby's anders reageren op prikkels van buitenaf of van binnenuit. Die reacties worden gestuurd door de hersenen.