De paarden bewegen elkaar door middel van lichaamstaal, waarbij bijten of dreigen te bijten gebruikt kan worden. Zeker in de omgang tussen hengsten onderling, zul je best wel eens bijtgedrag zien. Paarden kunnen ook spelend bijten, je ziet dit vooral bij jonge hengsten.
Voor paarden die al de neiging hebben om te knabbelen en bijten is het heel verleidelijk om eens te happen als je dicht bij staat. Probeer eerder te voorkomen dat hij bijt in plaats van te straffen. Vooral bij jonge paarden en hengsten is de kans groot dat bijtgedrag ontstaat. Laat het gedrag niet escaleren.
Het is de moeite waard om op te merken dat sommige paarden kunnen spelen met vechten, wat betekent dat ze bijten. Dit is echter meestal ongevaarlijk. Paarden beginnen meestal met spelen met vechten door elkaar aan te duwen, met hun hoofd te gooien of neus-aan-neus te naderen , wat een goede indicatie is dat je paard niet boos is, maar juist blij!
Paarden vechten weliswaar om hun plek maar accepteren de rangorde. Ze kennen geen wraakgevoelens, hebben geen dubbele agenda's en kunnen tevreden zijn met de allerlaagste rang. Niet elk paard is gemaakt om een hogere rang te hebben. Veel dieren zijn geboren volgers en voelen zich op hun plaats in een lagere rang.
Boos, narrig, dreigen, bokken, slaan, steigeren, oren op onweer, inhouden, tegen de hand komen, zwiepen met de staart, verstarren… Je paard kan op allerlei niet-bedoelde manieren reageren als je je been aanlegt.Dit ontstaat vaak langzaam aan, en wordt steeds heftiger.
De oren plat tegen de nek, het hoofd omhoog en het paard kan naar je uitvallen, het wit van de ogen zichtbaar, en hun mond open met hun tanden zichtbaar. Je moet vermijden om een paard van achteren te benaderen. Als je dat doet, kunnen ze je waarschuwen als ze boos zijn en willen dat je wegblijft of weggaat.
Omgaan met een agressief paard.
In de meeste gevallen is agressief gedrag een manier van aandacht trekken, probeer het dan te negeren. Voorkom verveling, laat je paard veel buiten en geef hem veel afwisseling in het werk. Bij territoriaal gedrag is het handig om even te waarschuwen dat je de stal binnen komt lopen.
Sommige paarden, vooral jonge, spelen met elkaar terwijl ze tekenen van agressie vertonen, zoals schoppen en bijten. Hoewel dit voor andere paarden ongevaarlijk is, kan het gevaarlijk zijn voor mensen . De eerste stap bij het beheersen van agressie bij paarden is het identificeren van de oorzaak en, indien mogelijk, het verwijderen ervan.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Beruchte giftige planten zijn jacobskruiskruid, taxus, buxus, hulst, heermoes, adelaarsvaren, waterscheerling en klaver. Ook de minder bekende acacia en esdoorn kunnen voor grote problemen zorgen. Daarnaast zien we regelmatig problemen door de eikenprocessierups, groene eikels en eikenblad.
Wanneer paarden echter in het nauw worden gedreven of niet kunnen vluchten, kunnen ze terugvechten door te schoppen, te bijten en andere agressieve gedragingen te vertonen als secundaire verdedigingsmechanisme.
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Regelmatig nemen mensen contact met me op omdat hun paard vanuit het niets bijt. Een vervelend probleem om te hebben, want ook al zijn paardentanden niet scherp, paarden hebben wel veel kracht in hun kaken. Ze kunnen je dus flink pijn doen en zelfs (ernstig) verwonden.
Als je naar een onbekend paard toe gaat, moet je niet direct z'n neus aaien. Dat is zoiets als een onbekende direct op de mond zoenen. Aai eerst schouder en hals, laat hem aan je ruiken en win vertrouwen, voordat je neuzen gaat aaien. Straffen op de neus is uit den boze.
Paarden worden ook "geleerd" om te bijten op dezelfde manier als ze worden geleerd om veel ander ongewenst gedrag te vertonen. Ze ervaren het ongewenste gedrag als gemakkelijker en lonender dan alternatief (wenselijk) gedrag.
Bijten van het paard proberen te voorkomen
Hem keuzevrijheid bieden. Luisteren naar die subtiele signalen (het zit hem zo vaak in de ogen en in de mond, júist die signalen worden zo vaak gemist). Zo veel je paard vertellen wat hij WEL moet doen, in plaats van hem vertellen wat hij niet moet doen.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Door kopstoten voelt een paard zich zeker over zijn vermogen om zijn wereld te controleren en heeft hij een gezond gevoel van handelingsvrijheid , zegt McLean. Het laatste wat je wilt doen is dat vernietigen. Maar omdat je ook niet wilt dat hij ruw tegen je aan duwt, kun je hem de kans bieden om iets anders te controleren, zegt hij.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Paarden bijten om zoveel verschillende redenen: om te spelen, om te domineren of te beschermen, bij spanning, pijn of angst, bij het allogroomen of het liefdesspel, omdat ze koekjes willen, omdat ze je niet leuk vinden, ze iets moeilijk vinden of je te dicht staat, enz.
Negatieve ervaringen met mensen zullen resulteren in een paard dat mensen wantrouwt of zelfs niet mag . Bovendien zijn paarden ontvankelijke dieren.
Het paard kan ook een slechte ervaring met de mens hebben, waardoor hij bijten bijvoorbeeld is gaan gebruiken als verdedigingsmiddel. Je ziet ook regelmatig dat bijten (onbewust) is aangeleerd.
starre houding van het hoofd en de oren, weinig beweging. oren naar achteren. geen reactie op de omgeving. anhedonie; het niet meer kunnen ervaren van plezier (dit zie je bijvoorbeeld terug doordat depressieve paarden weinig interesse meer hebben in suiker)
Net als bij mensen kunnen ook bij paarden kruiden zoals passiebloem, hop, rode klaver, valeriaan, kamille en sint janskruid in stress-situaties en bij rusteloos, prikkelbaar gedrag helpen. Deze kruiden helpen bij een zenuwachtig gevoel en een betere concentratie.
Consequent en met al je aandacht bij je paard zijn. Of je nu gaat poetsen, rijden, wandelen, laat je niet afleiden door bijvoorbeeld met stalgenoten te kletsen en dan minder consequent naar je paard toe te zijn. Jij bewaakt je eigen ruimte en grenzen. Respecteert je paard je grenzen dan kun je lief en aardig zijn.