De ogen drogen zo niet uit, en de ogen kunnen niet zomaar open gaan. Tijdens de narcose is het mogelijk dat je ogen opengaan omdat je in een liggende houding ligt, en een spierontspanner is ingespoten (anders kunnen ze niet intuberen).
We zullen er voor zorgen dat je ogen tijden de verdoving gesloten blijven en beschermd worden. We plakken je oogleden toe met kleefpleister. Hierdoor vermindert de kans dat cornealetsels optreden.
Kleine stukjes plakband worden vaak gebruikt om de oogleden volledig gesloten te houden tijdens de anesthesie . Dit vermindert de kans op een hoornvliesbeschadiging. 1,2 Er kan echter wel een blauwe plek op het ooglid ontstaan wanneer de tape wordt verwijderd, vooral als u een dunne huid hebt en snel blauwe plekken krijgt.
Aan het begin van uw behandeling krijgt u verdovende oogdruppels. Deze verdoven de ogen, zorgen ervoor dat ze comfortabeler aanvoelen en verminderen de noodzaak om te knipperen. Speciale kleefdoeken worden vervolgens gebruikt om de wimpers uit de weg te plakken en een zachte ooglidretainer houdt de oogleden open.
Voor de operatie krijgt u een operatiejasje aan. U krijgt een papieren onderbroek aan, in veel gevallen mag u ook uw eigen onderbroek aanhouden. Als het nodig is, wordt u vlak voor de operatie geschoren op de plaats waar geopereerd wordt. Voor de operatie moet u sieraden zoals een horloge, ringen en armbanden afdoen.
Bij operaties van 2 uur of langer krijgt u altijd een katheter, omdat iemand onder narcose of een ruggenprik niet kan plassen. Een katheter voorkomt dan dat de blaas te vol wordt.
“Bij een algehele verdoving stop je met ademhalen en daarom krijg je een adembuisje in de luchtpijp, waar je overigens niets van voelt, en word je op de beademingsapparatuur aangesloten.
Dehydratie van de cornea bij verminderde traanproductie; Peroperatief als beschermend middel voor de cornea bij ingrepen onder algehele anesthesie; Bij recidiverende cornea-erosies om verkleving van de oogleden 's nachts te voorkomen.
Maakt het uit of ik knipper of mijn ogen beweeg tijdens de operatie? Patiënten maken zich hier zorgen over, maar dat maakt niet uit, omdat de oogbol die geopereerd wordt tijdelijk verlamd is door de verdoving . U kunt uw andere oog gewoon knipperen.
Aan het einde van de operatie wordt het oog gevuld met gas of olie. Dit is nodig om het netvlies gedurende enige tijd op zijn plaats te houden zodat het netvlies kan vastgroeien.
De meest voorkomende oorzaak van postoperatief oogletsel is cornea-abrasie , wat wel of niet gepaard kan gaan met verlies van gezichtsvermogen. De meest voorkomende oorzaken van permanente POVL zijn occlusie van de centrale retinale arterie, ischemische opticusneuropathie en cerebraal verlies van gezichtsvermogen.
Er zijn verschillende merken tape die u kunt gebruiken om uw oog dicht te tapen , dit kan het slapen een stuk comfortabeler maken. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot: 3M Transpore tape – dit is scheurbare tape, als u het gebruikt om het hele oog dicht te tapen, zorg er dan voor dat u een tape koopt die breed genoeg is, bijvoorbeeld 5 cm breed.
Anesthesie is tegenwoordig heel veilig en gaat ook bij oudere patiënten en patiënten met meerdere aandoeningen goed. Maar direct na een narcose ben je niet meteen weer de oude. Als je bijkomt uit de anesthesie zijn er soms gevoelens van onrust, emoties en prikkelbaarheid.
De eerste 6 weken na de operatie mag u niet persen als u naar het toilet gaat. Zorg daarom voor een zachte ontlasting. U mag de eerste 4 weken na de operatie geen seks hebben.
De belangrijkste reden waarom een patiënt geen contactlenzen mag dragen tijdens een operatie is omdat het kan resulteren in een corneale abrasie . Een corneale abrasie is een kras op het hoornvlies van het oog die behoorlijk pijnlijk kan zijn. Tijdens de operatie krijgt u medicijnen die droge ogen kunnen veroorzaken.
Antwoord: Niezen en hoesten kunnen erg problematisch zijn tijdens staaroperaties . U moet dit met uw chirurg bespreken. De meeste staaroperaties worden uitgevoerd met een intraveneuze sedatie (medicatie om u te helpen ontspannen, toegediend via een injectie) die niezen en hoesten kan onderdrukken.
We geven u een licht kalmerend middel zodat u kunt ontspannen tijdens de operatie. Vervolgens brengen we een plaatselijke verdoving aan op het oog, zodat u niets voelt en minder snel zult knipperen. Vervolgens plaatsen we een speciaal apparaat dat voorkomt dat uw oogleden bewegen terwijl we de laser toepassen.
Visuele problemen na staaroperatie
De patiënt zal ervaren dat één oog beter kan zien dan het andere oog. Dit is het resultaat van het feit dat één oog is geopereerd en het andere nog staar heeft . Anisometropie kan onevenwichtigheid, dubbelzien en moeite met dieptewaarneming veroorzaken.
Door verwijding van de interne sluitspier en prostaat kan een van tevoren al minder functionerende sluitspier in de problemen komen en urine doorlaten. Ook kan de sluitspier beschadigd raken. U kunt in de eerste fase na de operatie een verhoogde aandrang voelen. U kunt deze dan moeilijk uitstellen.
U moet het geopereerde oog 4 weken lang druppelen met 2 soorten oogdruppels. Hiermee voorkomt u een ooginfectie en geneest het oog beter. Deze druppels haalt u meteen na de operatie op bij de apotheek in het ziekenhuis.
Het ziekenhuis biedt het ijsje aan, omdat dit het herstel na de operatie bevordert. Zo helpt een ijsje misselijkheid na de operatiete verminderen. Bovendien vermindert het irritatie door slangetjes en sondes én neemt het de vieze smaak in de mond weg.
Als je onder narcose bent kun je niet uit jezelf wakker worden. De anesthesioloog is de dokter die jou de slaapmedicijnen gaat geven. Hij zorgt voor jou als je onder narcose bent en zorgt ervoor dat je weer wakker wordt als de ingreep klaar is. We noemen hem ook wel de slaapdokter.
Tijdens de procedure zal een anesthesist de hele tijd bij u blijven. Zij zullen: uw hartslag, bloeddruk en zuurstofniveaus controleren. een buis in uw keel plaatsen terwijl u slaapt om u te helpen ademen .
Wat zijn de moeilijkste operaties die je uitvoert? “Van alle operaties die ik uitvoer zijn de slokdarmkan- keroperaties het lastigst en het zwaarst voor de patiënt.