Een civiele procedure is een rechtszaak tussen 2 partijen. Degene die de procedure start, is de eiser. Degene die zich tegen die eis moet verweren, is de gedaagde.
In een rechtszaak zijn er meestal 2 procespartijen. Eén partij start de rechtszaak en vraagt de rechter om een beslissing.
In een dagvaardingsprocedure kunt u het oordeel van de kantonrechter vragen. U begint de procedure met een dagvaarding. Hierin legt u (de eiser) uit wat het conflict is en wat u van de andere partij (de gedaagde) wilt. De gedaagde kan op de dagvaarding reageren.
Een civiele procedure is een rechtszaak tussen twee partijen.Zij hebben onderling een conflict en kunnen dit samen niet oplossen.De rechter beslist over het conflict.Degene die de procedure start, is de eiser.
Als u de gedaagde bent in een kort geding hoeft u geen advocaat in te schakelen. Tenzij u in een kort geding bij de civiele rechter een tegeneis indient. Dan is een advocaat wel verplicht. De gedaagde is de partij die zich verweert.
Korte uitleg over 'verweerder'
In civiel of bestuursrecht: de tegenpartij van de verzoeker of eiser. Ook wel: gerekestreerde.
Een civiele procedure is een rechtszaak tussen 2 partijen. Degene die de procedure start, is de eiser.Degene die zich tegen die eis moet verweren, is de gedaagde.
Duur van civiele procedures
In minder dan 50 % van de beroepszaken wordt binnen 12 maanden uitspraak gedaan. Ongeveer 80 % van alle beroepen wordt binnen 24 maanden afgerond. Zaken voor de Hoge Raad duren gemiddeld 24 maanden.
Wanneer u bij de politie aangifte van een misdrijf hebt gedaan, kunt u bij het Slachtofferloket Politie terecht met vragen over de afhandeling van uw aangifte. Als het politieonderzoek is afgerond, draagt de politie uw zaak over aan het Openbaar Ministerie (OM).
Partijen in een rechtszaak zijn de eiser of verzoeker die de zaak aanhangig maakt, of de gedaagde of verweerder die zich tegen een van hen verdedigt .
De deurwaarder geeft de dagvaarding aan de andere partij (de gedaagde) De gedaagde kan na ontvangst van de dagvaarding: contact opnemen met uw advocaat.
De politierechter of kantonrechter doet meestal onmiddellijk na de zitting mondeling uitspraak. De rechtbank doet meestal niet direct uitspraak, maar uiterlijk 14 dagen na de zitting.
Als de tegenpartij niet verschijnt op de zitting van de rechtbank of als niemand hem/haar vertegenwoordigt, kan je aan de rechter vragen om een beslissing te nemen bij verstek. De rechter controleert of procedure correct verlopen is.
'Wie van jullie weet er wie er allemaal betrokken zijn bij een rechtszaak en in een rechtszaal zitten? ' Schrijf de namen op en noem daarna kort de hoofdpersonen: rechter, griffier, officier van justitie, advocaat, verdachte, slachtoffer, getuige, journalist, rechtbanktekenaar, bode, parketpolitie.
Het beschrijft de regels voor de onderlinge verhoudingen tussen personen. Voorbeelden van civiel recht zijn personenrecht, familierecht, handelsrecht, huurrecht en arbeidsrecht. In het strafrecht zijn de regels vastgelegd waaraan burgers zich moeten houden.
De rechter onderzoekt wat er precies aan de hand is, hij kijkt naar alle informatie die hij daarvoor krijgt en wat erover in de wet en andere rechtsbronnen staat. Op basis daarvan doet hij een uitspraak. Iedereen moet zich aan die uitspraak houden.
Algemeen geaccepteerd is (gelukkig) dat men de rechter in de rechtbank aanspreekt met mijnheer of mevrouw (de rechter). Maar ook daar zijn uitzonderingen op: zijn er meer rechters, dan spreekt men de voorzitter aan met mijnheer/mevrouw de voorzitter.
Afhankelijk van het soort rechtszaak zijn er verschillende partijen aanwezig, zoals bijvoorbeeld de advocaat, de griffier, de officier van justitie. Als bezoeker neemt u plaats op de publieke tribune.
Uitspraken in civiele zaken zijn meestal openbaar. Soms besluit een rechtbank dat een uitspraak niet helemaal of niet gepubliceerd mag worden. Bijvoorbeeld om de privacy en veiligheid van betrokkenen te beschermen. Het kan ook zijn dat het gaat om bedrijfsgeheimen of de veiligheid.