De eerste bewoners Een Akoerio-indiaan. In het diepe zuiden van Suriname zijn sporen gevonden van indianen die daar tussen 10 000 en 7000 jaar geleden leefden. De eerste indianenstammen op Surinaams grondgebied waren de Arowakken en de Caraïben. Zij leefden van jagen en verzamelen.
Ongeveer 35.000 jaar geleden of daaromtrent trokken kleine groepen jagers en verzamelaars uit Azië over de Beringstraat naar Amerika: zij zijn de voorouders geweest van alle Indianen in Noord- en Zuid-Amerika. Deze groepen trokken langzaam naar het zuiden en kwamen via Midden-Amerika naar Zuid-Amerika.
Surinamers zijn inwoners van Suriname, mensen die afkomstig zijn uit Suriname of mensen van Surinaamse afkomst. Suriname was een kolonie van Nederland en na de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 en begin jaren 80 zijn veel inwoners van Suriname naar Nederland verhuisd.
Suriname, officieel de Republiek Suriname, is een republiek aan de noordkust van Zuid-Amerika met als hoofdstad Paramaribo. Het land was van 1667 tot 1954 een kolonie van Nederland en daarna een land binnen het Koninkrijksverband. Op 25 november 1975 werd Suriname onafhankelijk.
De oudste sporen van bewoning in Suriname zijn gevonden in de Sipaliwinisavanne. Jagersgroepen trokken die grote open vlaktes binnen en doodden groot wild met speren en kleiner wild met pijl en boog. Zij jaagden op herten en andere zoogdieren en verzamelden vruchten.
De vier grote groepen zijn, in volgorde van omvang, de Hindostanen, creolen, marrons en Javanen. Hindostanen vormen de grootste groep. Zij zijn afstamme- lingen van contractarbeiders uit het voormalige Brits-Indië. Creolen zijn de afstammelingen van in het verleden naar Suriname gebrachte slaven.
De oudste, ons bekende mensachtige, de Homo habilis, ontwikkelde zich zo'n 2,5 miljoen geleden en dankt zijn naam ('handige mens') aan de werktuigen die hij gebruikte. Fossielen van deze eerste mens – en zijn (stenen) werktuigen – zijn opgegraven in de beroemde Olduvai Gorge in Oost-Afrika.
De eerste bewoners
Een Akoerio-indiaan. In het diepe zuiden van Suriname zijn sporen gevonden van indianen die daar tussen 10 000 en 7000 jaar geleden leefden. De eerste indianenstammen op Surinaams grondgebied waren de Arowakken en de Caraïben. Zij leefden van jagen en verzamelen.
De eerste immigratie van Javanen naar Suriname in 1890 was een experiment op de plantage Mariënburg, eigendom van de Nederlandse Handel-maatschappij (NHM). Voor die tijd waren op de Surinaamse plantages vooral Hindostaanse contractarbeiders werkzaam (immigranten uit India, toen een deel van Brits-Indië).
Bevolking. Toen Amerika door de Europeanen werd ontdekt in 1492, woonden er in dit werelddeel - en dus ook in Suriname - alleen Indianen. De eerste Europeanen die naar Guyana kwamen, het gebied waar ook Suriname deel van uitmaakt, waren Spanjaarden, later gevolgd door Engelsen en Nederlanders.
De Tweede Kamer stemt in met de onafhankelijkheid. Vanaf 25 november 1975 is Suriname, na ruim 300 jaar in Nederlandse handen te zijn geweest, een onafhankelijk land.
In de 15e eeuw werd Suriname ontdekt door de Spaanse conquistador Alonso de Ojeda, de metgezel van Genuees ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus.
Suriname werd in 1650 door Engelsen bezet en ontwikkeld als plantagekolonie met geïmporteerde slavenarbeid uit Afrika. In 1667 werd het door Nederlanders veroverd en is het, met korte onderbrekingen, tot 1975 een kolonie gebleven.
De Wayana-gemeenschap bestaat uit ongeveer 1500 mensen en leeft verspreid over de landsgrenzen van Brazilië, Frans-Guyana en Suriname. In Suriname wonen er verschillende inheemse gemeenschappen: de Akurio, Kali'na, Lokono, Trio en Wayana.
Na de afschaffing van de slavernij in 1863 was er in Suriname dringend behoefte aan arbeidskrachten. In de periode 1873-1916 emigreerden daarom ruim 34.000 Hindostanen uit Brits-Indië naar Suriname om daar als contractarbeider op de plantages te gaan werken.
De indianen zijn de oorspronkelijke of inheemse bewoners van Amerika. Uit genetisch onderzoek is gebleken dat hun voorouders uit het zuiden van Siberië afkomstig zijn. Er is dus een link tussen de volken van Azië en Noord-Amerika. Tijdens de laatste ijstijd bereikten deze volken via Alaska Amerika.
Suriname was van 1667 tot 1954 een Nederlandse kolonie in Guyana; het lag ten oosten van de eveneens Nederlandse kolonie Berbice en ten westen van Frans-Guyana.
Uiteindelijk kwamen in de jaren vijftig en zestig van de 19e eeuw ongeveer 2500 Chinezen naar Suriname. De meesten werden als contractarbeiders tewerkgesteld op de plantages.Na afloop van hun contract gingen velen de handel in, meestal de kleinhandel in levensmiddelen.
De Hindostanen vormen de grootste groep, met 151 duizend.
Bij de Vrede van Breda in 1667 wordt de kolonie door de Engelsen aan de Nederlanders afgestaan in ruil voor de kolonie Nieuw-Nederland (New York) in Noord-Amerika.
De Sarnami benamingen zijn pas ontstaan na 1873, het jaar waarin de eerste Hindostaanse contractanten in Suriname aankwamen.
Een charmante stad. Suriname telt één stad en dat is Paramaribo. De stad dankt haar naam aan het indiaanse dorp Parmirbo dat eeuwen geleden hier gevestigd was aan de linkeroever van de Surinamerivier, op tien kilometer afstand van de Atlantische Oceaan.
Waar komt het Nederlands vandaan? Het Nederlands maakt deel uit van de Inde-Europese taalfamilie. Volgens onderzoekers van het Max Planck Instituut in Nijmegen is de Indo-Europese taalfamilie afkomstig uit Anatolië, de plek waar nu Turkije ligt.
Nederland werd nog in de Franse tijd en ook onder koning Willem I vertaald in het Frans als Belgique. In de Franse tijd waren de officiële namen eerst de Bataafse Republiek, daarna het Bataafs Gemenebest en voor de invoeging in het Franse keizerrijk het Koninkrijk Holland.
San Marino is de oudste nog bestaande constitutionele republiek van de wereld: de voortzetting van de kloostergemeenschap werd op 3 september 301 gesticht door de heilige diaken en steenhouwer Marinus van Arbe.