De bekendste humanisten uit de tijd van de Renaissance zijn zonder twijfel Leonardo da Vinci (1452-1519) en Michelangelo (1475-1564).
Mensen gingen zich pas in de renaissance (15e en 16e eeuw) voor het eerst humanist noemen. Beroemde humanisten uit de renaissance zijn de kunstenaars Leonardo da Vinci en Michelangelo. Zij namen de mens als studieobject in plaats van de natuur of religieuze afbeeldingen.
De Griekse filosoof Socrates (5de eeuw voor Christus) geldt algemeen als grondlegger van het westerse humanisme. Hij stelde vragen bij alle vanzelfsprekendheden die op zijn weg kwamen. Vraagtekens plaatste deze wijsgeer vooral bij autoriteit en dogma's.
Humanisten hebben geen heilige figuren, plekken of boeken. We laten ons inspireren door mensen, cultuur en de natuur. Belangrijke inspirerende filosofen zijn bijvoorbeeld Socrates, Erasmus, Da Vinci, Kant, Arendt en Sartre, maar ook hedendaagse kunstenaars en muzikanten als Wende Snijders en Typhoon horen daarbij.
Het humanisme begon met de intellectuele, literaire en wetenschappelijke beweging van de veertiende tot de zestiende eeuw, die elke vorm van kennis wilde baseren op de literatuur en cultuur van de klassieke oudheid. De bekendste humanist uit die tijd is Desiderius Erasmus.
Zij geloven in de wetenschap en in vergaarde kennis, en durven te twijfelen aan hun eigen ideeën en die van anderen. Kunst, literatuur, natuur en de mens zijn een bron van inspiratie. Zij geloven in de kracht van de mens, en hebben eerbied voor de mens als bijzonder deel van de natuur.
Humanisten zijn er in soorten en maten; zo onderscheidt men rationalisten, spiritualisten, agnostici en atheïsten. Overeenkom- stig in deze opvattingen is dat de mens en zijn handelen centraal staat. Dit is van meet af aan het centrale uitgangspunt geweest (Boelaars, 1997).
De term humanisme werd in 1808 voorgesteld door de Duitse filosoof Friedrich Immanuel Niethammer als Humanismus en had aanvankelijk een pedagogische betekenis.
Naar schatting een half miljoen Nederlanders hangt de humanistische ideeën aan. In Nederland zijn tal van humanistische organisaties actief, onder meer op het gebied van onderwijs, ontwikkelingssamenwerking, vrijwilligerswerk, uitvaartbegeleiding en mensenrechten.
Het humanisme streeft naar het goede doen, rechtvaardigheid en het gebruik van je verstand. Het gaat over vraag hoe mensen een fijn en gelukkig leven kunnen leiden. In de 16e en 17e eeuw waren humanisten vooral overtuigde christenen. De bekendste humanist is Erasmus.
Het humanisme is een levensbeschouwing die uitgaat van de waardigheid van mensen en haar inspiratie vindt in menselijke vermogens. Humanisten gaan ervan uit dat mensen zelf zin en vorm aan hun leven geven. Zij willen de vrijheid hebben om op een manier te leven waar je zelf achterstaat.
Humanisme staat voor waarden als vrijheid, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid en waardering voor de kracht van diversiteit. Het is ook een esthetisch streven: de kunst om de mooie, fijnzinnige en aantrekkelijke kanten van het mens zijn te ontwikkelen.
Erasmus is een van de grootste denkers uit de geschiedenis van de Nederlanden. Hij is humanist, priester, theoloog, filosoof en schrijver. Zijn bekendste werk is Lof der zotheid.
De term 'Renaissance' is bedacht door de Italiaanse kunstenaar en architect Giorgio Vasari. Hij noemde de tijd waarin hij leefde 'rinascita'. Later is daar 'renascimento' van afgeleid, wat wedergeboorte betekent. Wij noemen de Renaissance daarom ook wel de wedergeboorte van de klassieke oudheid.
Oorzaken van de Renaissance
In Italië waren zelfstandige stadstaten zoals Florence en Venetië rijk geworden door handel met het Midden-Oosten tijdens de Kruistochten . Naast rijkdommen kwam er ook veel kennis uit deze gebieden, waar de wetenschap verder ontwikkeld was dan in het middeleeuwse Europa.
De jaarlijkse algemene vergadering van de internationale humanistenkoepel (Humanists International) brengt humanistische vertegenwoordigers van over de hele wereld samen.
Humanisten vinden het belangrijk om van het leven wat moois te maken, levenskunst. Maar het gaat niet alleen om het eigen leven. Humanisme is ook een moreel en politiek streven waarin de menselijke waardigheid centraal staat. Zelf denken en samen leven.
In een huisvandeMens kan je terecht voor gesprekken en informatie. Gesprekken en info over bijvoorbeeld een waardig levenseinde, wilsbeschikkingen, levensbeschouwelijke onderwerpen en de waarden van het vrijzinnig humanisme.
Op 21 juni 2002 stemde het parlement de wet die ervoor zorgde dat de Instellingen Morele Dienstverlening opgericht en gefinancierd werden. De basis dus waarop de huizenvandeMens – toen nog Centra Morele Dienstverlening – structureel geïnstalleerd konden worden en voorzien van personeel.
De organisatie heeft een netwerk van circa 160 afdelingen over heel Vlaanderen en Brussel en telt meer dan 10.000 leden. Ze is aangesloten bij deMens.nu, de Europese Humanistische Federatie (EHF) en de International Humanist and Ethical Union (IHEU).
Het vrijzinnig humanisme is een 'niet-confessionele' levensbeschouwing, dat wil zeggen: ze baseert zich niet op een geloof, ze kent geen 'heilige boeken' of eeuwige waarheden.
Wat is vrijzinnig humanisme? Vrijzinnig humanisme is een levensbeschouwing gericht op vrijdenken, zingeving en menswaardigheid. De rechten van de mens zijn ons referentiekader. Het geloof in de mens staat centraal.
Het Humanistisch Verbond strijdt voor een menswaardig levenseinde voor iedereen, en we stimuleren het gesprek over de dood. Want bij een goed leven hoort een goede dood.
VRIJZINNIG HUMANISME Er zijn geen vastgestelde dagen of regels voor vasten, vermits dogma's of voorschriften die voor iedereen gelden niet aanvaard worden. Je vast dus wan- neer je dat zelf wil en redelijk vindt. , bijvoorbeeld door je van voeding of andere materiële zaken te onthouden of door behoeftigen te helpen.