Dari wordt door ruim 11 miljoen mensen als moedertaal gesproken in Kabul, noord-, centraal- en west-Afghanistan en in Gardez en Jalalabad (zuidoost- en oost-Afghanistan). Ook wordt het gesproken in Iran en Pakistan.
De Perzen vormen een Indo-Europees volk dat hoofdzakelijk in Iran (Perzië), Afghanistan en Tadzjikistan woont. Het woord Perzen is afgeleid van de Griekse naam Persis voor de streek Fars in Zuid-Iran.
Dari is een Indo-Europese taal behorend tot de Indo-Iraanse familie. Het is een dialect van het Farsi (Perzisch).
Afghanen noemen het Perzisch zoals de Iraniërs en de Tadzjieken ook Perzisch (Farsi in het Perzisch) maar sinds 1964 wordt in Afghanistan de naam "Dari" (komt van "darbari" = taal van de darbar, het hof van de koning), om politieke redenen officieel gebruikt.
De benamingen Farsi en Dari zijn historisch gezien equivalenten, maar Dari komt voornamelijk voor in Afghanistan, naast het Pasjtoe. De variant Tadzjieks wordt hoofdzakelijk gesproken in Tadzjikistan. Het Perzisch is de officiële taal in Iran, Afghanistan (samen met het Pasjtoe) en in Tadzjikistan.
Het Dari (sinds 1964) en het Pashto (sinds 1933) zijn de officiële talen van Afghanistan, waarvan Dari het meest gebruikt wordt als 'lingua franca' voor inter-etnische communicatie. Net als Farsi worden ook Dari en Pashto geschreven in het Arabische schrift.
Talen: Dari (Afghaans Perzisch) 77%, Pasjtoe (ook Pashto, Pashtu) 48% (officiële talen), Oezbeeks 11%, Turkmeens, Beloetsji, Pasjai, verscheidene Nuristaanse en andere talen. Er wordt ook veel Arabisch gesproken.
Perzisch werd geschreven in Sanskriet, na de Arabische overheersing verdween Sanskriet en wordt geschreven in het Arabisch schrift, maar de gesproken taal verschilt totaal van het Arabisch, Perzisch is een Indoeuropese taal en dus verwant aan het Nederlands.
Indo-Iraanse talen
Het Perzisch valt onder de zogeheten Zuidwest-Iraanse talen; een vertakking van de West-Iraanse talen. Deze West-Iraanse talen zijn onderdeel van de Iraanse talen die op hun beurt weer vallen onder de Indo-Iraanse talen.
Het Perzisch is een van de oudst gedocumenteerde talen ter wereld. De oudst bekende voorbeelden van deze taal stammen uit de 6e eeuw voor Christus.
De officiële taal van Iran is het Perzisch (Farsi), een Indo-Europese taal. Het Farsi wordt in het Arabisch schrift geschreven, van rechts naar links. Het alfabet heeft tweeëndertig letters. Naast het Farsi worden er in Iran tal van andere talen gesproken zoals het Koerdisch, Azeri (Turks) en Turkmeens.
Alexander de Grote
In 330 v. Chr. maakte Alexander de Grote, de jonge Macedonische koning gebruik van de interne zwakte van het Perzische Rijk en veroverde de antieke hoofdsteden Shush en Persepolis. Hij versloeg de laatste Achamenische Koning Dariush III en veroverde in korte tijd het hele rijk.
Iran was vroeger in het westen bekend als Perzië, totdat Sjah Reza Pahlavi op 21 maart 1935 officieel aan de internationale gemeenschap vroeg om het land bij de naam Iran te noemen.
Klassieke Griekse bronnen vermelden dat er aan het Perzische Rijk een Medisch Rijk voorafging. De Meden, een aan de Perzen verwant volk, zouden in de periode 700-550 al grote delen van Iran en Anatolië onder hun gezag hebben gebracht. Over dit Medische Rijk is echter zo mogelijk nog minder bekend.
Het bekendste gerecht uit Iran is chelo kabab, wat letterlijk 'gebakken vlees met rijst' betekent. Meestal wordt hier een combinatie van lams- en kalfsvlees voor gebruikt. Er wordt een witte basmatirijst bij geserveerd met saffraan, kardemom, rozenwater en gojibessen.
Het Arabische alfabet (Arabisch: الأبجدية العربية, al-abdjadiyya al-ʿarabiyya) is een Arabisch schrift dat bestaat uit 28 letters. Het Arabisch wordt geschreven van rechts naar links. Voor Arabische letters is dit de natuurlijke schrijfrichting.
De taal komt oorspronkelijk van het Arabisch schiereiland. Daar was het de taal van de vele Arabische heidense stammen. Door de komst van de Islam in de 7e eeuw werd het Arabische rijk steeds groter. Met de islam kwam ook de Arabische taal naar deze landen.
De belangrijkste taal in het Afghaans is Dari. Als u iemand wilt begroeten in het Dari, zegt u Ruz bacher. Dit betekent “goedendag” en schrijft u als volgt: روز بخیر. In de ochtend begroet u iemand met sobh bacher, dat goedemorgen betekent.
De officiële taal in Marokko is het Modern Standaard Arabisch. Toch wordt op straat een heel andere taal gesproken. Het Darija, Arabisch voor 'dialect', is een mix van talen: Arabische, Berberse, maar ook Franse en Spaanse woorden geven blijk van een rijke contactgeschiedenis.
Pasjtoe (ook wel: Pakhto, Pashto, Pashtu of Afghaans) is een Indo-Europese taal die in Afghanistan en Pakistan gesproken wordt. Het is een van de twee officiële talen in Afghanistan, waar het, afhankelijk van de bron, door 50% van de bevolking gesproken wordt. Westelijk Pakistan, Zuid-, West- en Oost-Afghanistan.
Pasjtoe (of Pashto of Pashtu) is één van de twee officiële talen in Afghanistan samen met Dari en wordt ook gesproken in het westen en noorden van Pakistan. Ongeveer de helft van de bevolking van Afghanistan spreekt het als eerste taal, met nog eens enkele miljoenen die het als tweede taal kennen.
Dus moet men de voeten plat op de grond houden of met gekruiste benen zitten zoals het de gewoonte is bij de Afghaanse bevolking. Eet nooit met de linkerhand. De linkerhand wordt in de Afghaanse cultuur voor minder hygiënische doeleinden gebruikt. Snuit nooit je neus in het openbaar.