Uw zorgverlener mag uw medisch dossier inzien en gegevens uit uw medisch dossier bij een ander opvragen. Ook mag hij die gegevens met uw toestemming delen. Soms is hij verplicht uw gegevens te delen en is uw toestemming niet nodig.
Een patiënt heeft recht op inzage in, en een afschrift van (een deel van) zijn medisch dossier1. Dit geldt ook voor elektronische inzage en een elektronisch afschrift van het dossier2. Als een patiënt verzoekt om zijn dossier in te zien of hier een afschrift van te krijgen, moet u aan dit verzoek voldoen.
Alle antwoorden op mijn vragenVragen van patiënten over verstrekken van medische gegevens. Nee, in principe mag dat niet. Alleen in uitzonderingssituaties mag uw zorgverlener uw medische gegevens doorgeven. Als patiënt moet u erop kunnen rekenen dat alles wat u in vertrouwen aan een zorgverlener vertelt, geheim blijft.
Iedereen van 12 jaar en ouder kan mondeling of schriftelijk vragen om een kopie van het medisch dossier. U kunt hiervoor bij uw arts of zorginstelling terecht. U hoeft geen reden aan te geven voor uw verzoek. Uw arts kan om een legitimatie vragen als u een kopie (of inzage) wilt hebben.
Wat is het medisch beroepsgeheim? Artsen hebben een beroepsgeheim. Een arts moet zwijgen over alles wat hij tijdens zijn werk te weten komt over een patiënt. Zo kan iedereen erop vertrouwen dat alle informatie die je als patiënt met een arts deelt, vertrouwelijk blijft.
Als patiënt heeft u rechten in de zorg. Uw huisarts moet u helpen bij uw gezondheid en u informatie geven over uw gezondheid. U heeft bijvoorbeeld recht op informatie, recht om uw medisch dossier in te zien, recht op privacy en recht om zelf een hulpverlener te kiezen.
Alleen betrokken zorgverleners en de patiënt hebben inzage in het medisch dossier. Dit is volgens de Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst (WGBO). Als iemand overleden is, heb je als familie geen recht om in het dossier van een familielid te kijken.
De groep van mensen die inzage in dat dossier mogen hebben, is: de patiënt zelf, de vertegenwoordiger bij een wilsonbekwame patiënt, de behandelend arts en het behandelteam van de betrokken patiënt voor zover zij die inzage nodig hebben voor hun deel van de behandeling of verpleging.
Vele medische dossiers blijven achter
Noch een arts van het ziekenhuis, noch een patiënt heeft het juridisch eigendom van een medisch dossier. Het ziekenhuis is wel eigenaar van de gegevensdrager (de computer of het papieren dossier).
De medische informatie, die nodig is voor het onderzoek van de verzekeringsdekking, kan de verzekeraar effectief opvragen. De verzekeringsdekking is immers beperkt. Elk verzekeringscontract omvat ook uitsluitingen. De verzekeraar moet bijgevolg kunnen nakijken of uw aanvraag effectief binnen haar verzekering valt.
Volgens de wet is het de werkgever niet toegestaan te vragen naar medische klachten, symptomen of naar de aard of oorzaak van de ziekte. Griep, migraine, nekklachten, een blaasontsteking, een burn-out of iets anders ergs.
Concrete informatie die u mag vragen en registreren
Het telefoonnummer waarop uw werknemer te bereiken is en het (verpleeg)adres. Hoe lang uw werknemer denkt dat de ziekte gaat duren. Wat zijn/haar lopende werkzaamheden en afspraken zijn. Of de ziekte van de werknemer verband houdt met een arbeidsongeval.
Aard en oorzaak van ziekte zijn bijzondere persoonsgegevens. Naar deze gevoelige informatie mag uw werkgever in geen geval vragen. Omdat u als werkgever-werknemer een relatie met een machtsverhouding heeft, kan een werknemer de druk voelen om ongewild antwoord te moeten geven.
De arbodienst of bedrijfsarts mag (medische) gegevens van u opvragen bij uw behandelend arts (huisarts of specialist) als dit nodig is voor uw verzuimbegeleiding. Maar uw behandelend arts heeft medisch beroepsgeheim. Daarom mag uw arts de gevraagde gegevens alleen doorgeven als u hiervoor toestemming heeft gegeven.
Jouw ouders mogen jouw medisch dossier inzien. Dit is wel afhankelijk van je leeftijd. Als je 16 jaar bent mogen je ouders jouw dossier niet inzien. Behalve als je daarvoor toestemming geeft.
Algemene bewaartermijn medisch dossier
Uw arts moet uw medische dossier minstens 20 jaar bewaren. Die termijn geldt vanaf de laatste wijziging in uw dossier.
Wij gebruiken alleen de persoonsgegevens die we echt nodig hebben. Bijvoorbeeld waar u heeft gewerkt, hoelang, en wat u verdiende. Zo beslissen we of u een uitkering kunt krijgen en wat de hoogte is. Met de gegevens over uw gezondheid bepalen we bijvoorbeeld in welke mate u arbeidsongeschikt bent.
Volgens de definitie in de AVG zijn dit alle persoonsgegevens die verband houden met de fysieke of mentale gezondheid van betrokkenen. Dus we hebben het hier niet alleen over ziekmeldingen, maar ook over gegevens over de ziekte en de behandeling zelf. Het zijn vertrouwelijke en bijzondere persoonsgegevens.
Op grond van de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) is de hulpverlener verplicht om in het dossier informatie op te nemen over eventuele incidenten en de aard en toedracht hiervan. Gegevens die in het kader van een onderzoek naar een incident worden verkregen, worden niet in het medisch dossier bewaard.
Alleen zorgmedewerkers die direct bij de behandeling en zorgverlening van de cliënt zijn betrokken en personen die van de cliënt hiervoor toestemming hebben gekregen, mogen het zorgplan inzien.
In het zorgdossier is alle relevante informatie over de cliënt, de zorg en de behandeling terug te vinden en alle relevante medische informatie. In het zorgdossier wordt, al dan niet dagelijks, gerapporteerd over de voortgang van de (on)geplande en verleende zorg.
In het cliëntendossier staat alle informatie die relevant is voor de zorg, begeleiding en behandelingen van jouw cliënt. Wat er in een cliëntendossier moet staan, is onder andere beschreven in de Wet Kwaliteit klachten en geschillen zorg (Wkkgz).
Na verloop van 15 jaar moet de arts deze gegevens vernietigen. Deze bewaartermijn en vernietigingsplicht gelden ook voor dossiers van overleden patiënten. 15 jaar geldt. De KNMG roept artsen meer in het algemeen op voorlopig geen medische dossiers te vernietigen.
Na het overlijden van een patiënt/cliënt bewaar je als zorgverlener het medische dossier nog 20 jaar. Deze termijn gaat in na het laatste behandelcontact en is wettelijk vastgesteld in de Wet op geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO).
Deze twintigjarige aansprakelijkheid gaat over op de erfgenamen bij overlijden van de arts. De Code van medische deontologie (CMD) bepaalt dan weer dat patiëntendossiers gedurende dertig jaar na het laatste contact met de patiënt dienen bewaard te worden.